NC ฟิควุ้นแค้นรัก1


*** เป็นเพียงต้นฉบับที่เขียนไว้แรกๆ อย่าเอามารวมกับเนื้อเรื่องไม่เช่นนั้นจะสับสนมาก เพราะมีการตัดไปใช้กับเรื่องอื่นด้วย (สายมืด ใจไม่แข็งอย่าอ่านค่ะ)



เค้กวันเกิด

     " เอาอะไรมาน่ะแทค" นิชคุณมองเป้ด้านหลังของแทคยอน

     " ของใช้ส่วนตัวน่ะ" แทคยอนเดินผ่านเข้าไปในครัวพร้อมกับกระเป๋าและเค้าก็ออกมาตัวเปล่า

     "วันนี้อย่าไปยุ่งกับมันนะ" แทคยอนสั่งเด็ดขาดเค้าทำท่าเอามือเชือดคอประกอบ

     " อึ๊ย!!"  นิชคุณรีบยกมือปิดคอทันที บางทีแทคก็มีมุมโหดด้วย  แต่เค้าไม่ค่อยได้เห็นมัน

    ตกเย็นทั้งคู่ก็กินข้าวและเข้านอน แทคยอนแค่จูบเบาๆที่ปากนิชคุณก่อนจะหลับอย่างรวดเร็ว  คนผิวขาวนอนมองเจ้าแมวยักษ์ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ก่อนจะหลับตาลงเช่นกัน

      " อืม จุ๊บ จุ๊บ" ปลายลิ้นเรียวเล็กดูดสิ่งแปลกปลอมที่ริมฝีปากด้านบนของเค้า ในขณะที่นิชคุณยังไม่ได้รู้สึกตัวตื่นไม่ดี

      " หวาน...อืม..ซ่าด้วยแฮะ" คนผิวขาวรู้สึกแปลกๆขึ้นทุกที เค้าลืมตาขึ้นแต่มองไม่เห็นอะไรเลย มือทั้ง2 ข้างก็ถูกพันธนาการเอาไว้กับหัวเตียง

      " อร่อยไหมคุณ" แทคยอนถามเสียงพร่าไปด้วยแรงอารมณ์

      " ทำอะไรน่ะแทค" นิชคุณตื่นตระหนก เค้าอยากลุกแต่ลุกไม่ได้

      " เรายังไม่ได้กินเค้กวันเกิดคุณกันเลยนี้" แทคยอนขยับตัวเข้ามาใกล้นิชคุณมากขึ้น

      " อื้อ...อื้อ" คนผิวขาวคราง ร่างกายกระตุกและสั่นเทิ้ม

      เนื้อครีมเย็นๆถูกป้ายลงบนแก่นกายเค้า ตามด้วยริมฝีปากร้อนๆของแทคยอนครอบตามลงมาเพื่อกินเค้กแสนอร่อยนี้

       " อ๊า..แทค" นิชคุณร้องด้วยความเสียวซ่านการถูกบังคับ และการปิดตาทำให้โสตประสาทเค้าทำงานดีขึ้นหลายขุม

     คนผิวเข้มเลียแท่นกายด้วยปลายลิ้น เค้าแทะเล็ม และดูดเลียราวกับกำลังถูกใจลูกอมรสเลิส

       " แทค..พอแล้ว...แทค..คุณจะไม่ไหวแล้ว" นิชคุณหอบฮั่ก ร่างกายเค้าสั่นเมื่อใกล้ถึงจุดปลอดปล่อย เช้านี้นิชคุณถึงจุดเร็วกว่าปกติมาก

       " ปล่อยออกมาสิ..คุณชอบไม่ใช่เหรอ" แทคยอนพูดและดูดแรงขึ้น แรงขึ้น ในขณะที่มือเค้าก็เพิ่มจังหวะการรูดรั้งไปด้วย

       " แทค!!..ไม่..อ๊าาาา..." คนผิวขาวกระตุกเกร็ง ฉีดพ่นน้ำรักข้นขาวเข้าเต็มปากแทคยอน รอบนี้ไม่มีเสียงแทคไอ  เหมือนทำให้นิชคุณคิดได้อย่างเดียวว่า แทคยอนกลืนมันลงไปทั้งหมดแน่ๆ เพราะเค้ารู้สึกถึงลิ้นร้อนๆห่อหุ้มแก่นกายเค้าไม่ปล่อย

      " อ่า..คุณขอโทษ" นิชคุณถอนหายใจยาว

      แทคยอนขยับตัวขึ้นมาคร่อมบนตัวนิชคุณ เค้าป้ายเค้กบนริมฝีปากสีแดง แทคยอนจูบเบาๆ และนิชคุณยอมเปิดปากให้ลิ้นแทคยอนได้เข้ามาสัมผัสเรียวลิ้นตัวเอง
ทั้งคู่จูบกันดูดดื่ม โดยนิชคุณให้แทคเป็นคนนำ เค้ารู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งตัว

        แทคยอนถอนปากออก เค้าใช้เค้กปาดไปทั่วเนินอกและหน้าท้องคนผิวขาว จากนั้นเค้าก็ทยอยกินไปทีละส่วน

       " อ่าแทค..อ๊า..อ๊า" คนผิวขาวครางเสียงดัง เค้าแอ่นอกขึ้น เมื่อแทคยอนดูดดึงยอดอกเค้าบ้าง  เจ้าแมวยักษ์ฟ้อนเฟ้นราวกับกำลังพยายามจะดูดน้ำนมแม่ให้หมดเต้าในคราวเดียว

       เรื่อยลงมาถึงหน้าท้อง หน้าขา  แทคยอนเลียชิมไปทุกที่ สร้างความทรมานใจให้นิชคุณมากๆ ไฟร้อน โหมรุ่มในกาย  นิชคุณแทบระเบิดออกมา เจ้าแมวน้อยเล้าโลมเค้านานเกินไป หรือตั้งใจให้เค้าอยากจนเกินไปกันแน่

       " แทค..ปล่อยมือคุณสิ..คุณก็อยากกินเค้กจากตัวแทคบ้างนะ" นิชคุณร้องขอเสียงแหบพร่า

       " แทคยังไม่ได้ให้ของขวัญวันเกิดคุณเลยนะ" แทคยอนพูด

       " ยังไม่ให้อะไรเหรอ" นิชคุณเริ่มสงสัย

      "อื้อ..อื้อ..งื้อ" เสียงแทคยอนครวนครางใกล้ตัวเค้า  แต่นิชคุณไม่รู้ว่าแทคทำอะไรอยู่

       "เป็นอะไรรึเปล่าแทค" นิชคุณขยับตัว เค้ากระชากข้อมือตัวเองหลายที

       " อั่ก..อื้อ..อื้อ..อ๊า" คนผิวขาวครางออกมาบ้าง เค้ารู้สึกถึงช่องทางคับแคบของแทคสวมลงมาบนแก่นกายเค้าอย่างรุนแรง มันตอดรัดทันทีที่กลืนกินแก่นกายเค้าเข้าไป

       " เสียว...อ๊า" แทคยอนนั่งลงบนตัวนิชคุณ 2 มือเค้าจับบ่าของคนผิวขาวไว้แน่น

       " อ๊า..อ๊า..อ๊าาา" แทคยอนค่อยๆบังคับสะโพกตัวเองให้ยกขึ้น และกดสะโพกตัวเองลงหลายต่อหลายครั้ง

       " อ่าดีจังแทค..อ่า..อีกสิ..แรงกว่านี้" นิชคุณแอ่นสะโพกขึ้นตอบรับจังหวะการขย่มขึ้นลงของแทคยอน

       " อ๊าาา..คุณ..อ๊า..เสียว" แทคยอนพยายามเร่งความเร็ว แต่เค้าเม้มปาก กัดฟัน เกร็งตัวจนเหนื่อย และด้วยความเสียวทำให้เค้าไม่กล้าขยับเยอะกว่าที่ทำอยู่

      " ปล่อยมือคุณสิแทค..ได้โปรด" คนผิวขาวกัดฟันแน่น เค้าต้องการมากกว่านี้ และต้องการตอนนี้เลย

       " ไม่ๆ.แทคทำเอง..แทคทำได้..อั่ก" แทคยอนอยากจะให้ทุกสิ่งที่นิชคุณขอ เค้าอยากสนองให้นิชคุณทั้งหมดเป็นของขวัญวันเกิด

        " อ๊าาาาาาา" แทคยอนขยับตัว เค้ากดไหล่นิชคุณแน่น และยกสะโพกขึ้นลงอย่างรวดเร็ว ความเสียวซ่านวิ่งผ่านสันหลังเค้ารวดเร็วหลายต่อหลายครั้ง

        " อั่ก...อั่ก..อ๊า..แทค..แทค..ดีจัง ."

        " แทคแรงอีก.อ๋าาา อั่ก" คนผิวขาวกล้ามเนื้อกระตุกไปทั่วตัว  เค้าก็เสียวไปไม่น้อยไปกว่าแทค  อยู่ๆนิชคุณก็ถึงฝั่งฝันเร็วผิดปกติ

        "อื้อ.." น้ำรักฉีดพ่นอัดช่องทางของแทคยอนจนทะลักออกมาในจังหวะที่แทคยอนดึงสะโพกออก พอมีน้ำหล่อลื่นเยอะขึ้น แทคยอนก็ขยับสะโพกได้เร็วขึ้น และจังหวะที่เคยตอกย้ำเร็วแรง ก็แรงขึ้นมาอีก1 เท่า

       " อ๊าาาา อ่ะ..อ๋าาาา" คนผิวเข้มถึงฝั่งฝันตามนิชคุณไปติดๆ

        " อ่า..อ่า " แทคยอนหายใจหอบแรงด้วยความเหนื่อย

         คนผิวขาวมีแรงมากขึ้น เมื่อได้รับการปลอดปล่อยไปแล้วครั้งนึง เค้ากระชากผ้าพันธนาการที่ข้อมือจนหลุด  และแก้มัดตัวเองจนหมดในขณะที่แทคยอนยังนั่งซบอกนิชคุณแบบไม่รู้เรื่องรู้ราว

       " อ่ะ..อ๋า" คนผิวขาวพลิกตัวแทคยอนลงพื้นเตียง เค้าเปิดไฟหัวเตียง ทำให้เห็นเรือนร่างกำยำของแฟนหนุ่ม  พื้นผิวเข้มขึ้นสีแดงระเรื่อย และคราบน้ำรักที่กระจายบนหน้าท้องแทคยอน   นิชคุณก้มลงเลียมันและกลืนกินเข้าไป

       " ถึงเวลาคุณกินเค้กบ้างแล้วนะแทค" คนผิวขาวเลียริมฝีปากด้วยท่าทางร้อนแรง จนคนผิวเข้มรู้สึกอายขึ้นมาตะหงิดๆ

      " เค้กนี่รสชาติคุ้นๆนะ.." นิชคุณเหม่อมองแบบใช้ความคิด

      " แทคไปซื้อเค้กนี่ที่ไหน.." นิชคุณจำมันได้ดี เค้กที่เค้ากินฉลองวันเกิดทุกปี แต่อยู่ๆร้านเค้กก็ปิดไป เค้าจึงไม่ได้กินมันอีก

      แทคยอนยกยิ้มละไม " ชอบรึเปล่า"

      " ชอบสิ...ปาร์ติชิเย้คนนั้นกลับมาเหรอ...แทคไปตามตัวเค้ามาได้เหรอ"  นิชคุณปาดเนื้อครีมเค้กขึ้นมากินและยิ้มอย่างมีความสุข

      " คุณชอบเค้กหรือชอบคนทำน่ะ" แทคยอนเบ้หน้าหนี

      " คุณชอบเค้กสิ..คุณไม่ได้กินเค้กเลยตั้งแต่หมอนั่นหายหัวไป" นิชคุณป้ายเค้กลงบนจมูกแทคยอน

      " อยากกินทุกวันไหม" แทคยอนถามนิชคุณ เค้ายกหัวขึ้นจูบปากนิชคุณเบาๆ

      " แทคจะไปซื้อให้คุณหรอ" นิชคุณจูบตอบเบาๆเช่นกัน

      "ให้ค่าแรงแทคสิ..แล้วแทคจะทำให้กินทุกคืนเลย" แทคยอนจูบนิชคุณกลับแรงขึ้น

       " อืม..อืม" นิชคุณรับจูบแทคยอน เค้ากำลังจมไปกับรสจูบของหวานๆแทคยอน

       " เดี๋ยวนะ!!.. ทำให้กิน..หมายความว่าไง..เค้กนี่แทคทำเหรอ" คนผิวขาวผงะ ตาโตเป็นไข่ห่าน เค้าถอนริมฝีปากออกทันที


      " ไม่ชอบเหรอ..รับไม่ได้รึไงที่รู้ว่าแทคเป็นคนทำเค้กน่ะ" แทคยอนผงะเมื่อเห็นสีหน้าแววตาของนิชคุณ น้ำตาเค้ารื้นขึ้นมา  บางทีมันอาจไม่เหมือนอย่างที่เค้าคิด บางทีนิชคุณอาจคิดว่าตัวเค้าโดนหลอกมาตลอด บางทีนิชคุณอาจจะเกลียดเค้าก็ได้

    แทคยอนหลับตาแน่น เค้ากลัวที่จะเห็นสายตารังเกียจรังงอนจากนิชคุณอีกครั้ง

       " อื้อ..อื้อ..คุณ..อื้อ" แทคยอนถูกนิชคุณจูบอย่างรุนแรงแบบไม่ทันตั้งตัว คนผิวขาวช่วงชิงอากาศในตัวแทคยอนไปจนหมด

        "แทคทำแบบนี้มันยิ่งกระตุ้นให้คุณอยากจะกลืนกินแทคให้หมดในคราวเดียวเลยนะ" นิชคุณถอนริมฝีปากออกก่อนจะจูบปิดปากแทคยอนแรงๆ จนริมฝีปากบางหยักเริ่มมีรอยช้ำ

      " เป็นของขวัญที่ดีที่สุดจริงๆแทค..คุณมีความสุขกว่าปีไหนๆเลย" นิชคุณถอนริมฝีปากออกเค้า เค้าจ้องตาแทคยอน และส่งยิ้มละไมให้คนใต้ล่าง

     " แทคมีความสุขที่เห็นคุณยิ้ม" แทคยอนยิ้มตอบด้วยท่าทีเขินอาย หลังจากที่เค้าพูดคำที่คล้ายคำบอกรัก

      " กินเค้กด้วยกันเถอะ" นิชคุณไม่รอช้าที่ปาดครีมเค้กมาป้ายปากแทคยอน เจ้าเหมียวยักษ์เเลบลิ้นเลียครีมที่ริมฝีปากช้าๆ คนผิวขาวปาดเค้กและส่งนิ้วตัวเองให้แทคยอนดูด

       " อืม..อืม" แทคยอนดูดนิ้วเปื้อนเค้กไม่ปล่อย

     

    

เขียนโดย Bnyawee Painfulcat ที่ 10:35 ไม่มีความคิดเห็น:

ส่งอีเมลข้อมูลนี้BlogThis!แชร์ไปที่ Twitterแชร์ไปที่ Facebookแชร์ใน Pinterest

แค้นรัก21 วันเกิด

      วันเกิด

     " ครวน!!..เห็นแทคไหม" นิชคุณง่วนไปง่วนมาอยู่ในออฟฟิต เค้าหาแทคยอนไม่เจอตั้งแต่พักเที่ยง

     " ฮึ" โจครวนส่ายหน้าขณะเดินมานั่งที่โต๊ะทำงาน " ลองถามไอ้แก่ดูสิ" โจครวนบอกนิชคุณ

     " อืม" คนผิวขาวย่นคิ้วอย่างเป็นกังวล เค้ากลัวเรื่องแย่ๆจะเกิดขึ้นอีก

     " พี่จุน..พี่เห็นแทคไหม" นิชคุณร้องถามพี่แก่แดกูที่เพิ่งจะโผ่ลหน้าผ่านประตูออฟฟิตเข้ามา

     " อ่อ..แทคหรอ..อืม..มีดิวลูกค้านิ" พี่แก่แดกูยิ้มอย่างอารมณ์ดีเดินเข้าคอกทำงานตัวเองไป

     " ดิวงานอะไร..ตอนนี้มีงานอะไรให้ดิว" นิชคุณเลิกคิ้วข้างนึง และพูดออกมาอย่างสงสัย

     " ธุระน่ะ..ธุระ" พี่แกแดกูพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงมีเลสนัย สายตาหลุกหลิกไปมา

     " ธุระอะไร" นิชคุณเน้นเสียง เค้าค่อยๆย่างก้าวเข้ามาหาลูกน้องช้าๆ

      " ธุระส่วนตัว..พี่บอกไม่ได้หรอก..นายอยากรู้ก็รอเจอเจ้าตัวแล้วถามเองสิ" พี่แก่แดกูจ้องหน้ารุ่นน้องกลับอย่างเอาเรื่อง

     " นี่!!.. เลิกหง๊อแง๊งกันได้แล้ว..แทคไม่อยู่วันเดียวมันจะตายเลยไหมยะ" โจครวนบ่นเสียงดัง

     " กลับไปทำงานซะคุณ..มีสมาธิกับงานหน่อย" พี่แก่แดกูดุรุ่นน้อง

     ทั้ง3 ทำงานกันจนถึงเย็น

     " คุณ..วันนี้ไปกินข้าวกันไหม" โจครวนเอ่ยถามเพื่อนตัวขาว

     " ไม่ล่ะ.." นิชคุณหน้ามุ่ยตั้งแต่บ่าย เค้าพยายามโทรหาแทคทั้งวัน แต่เจ้าเเมวนั่นดันไม่ยอมรับโทรศัพท์เค้า คุณชานชอง หรือแม้กระทั่งอูยองที่บอสตันตอนนี้ก็เม้มเงียบ ไม่มีใครบอกอะไรเค้าเลย นี่มันอะไรกัน'

     " ทำไมอ่า..วันนี้วันเกิดคุณนะจำได้ไหม..เราไปกินเลี้ยงกันทุกปี ..ปีนี้ไม่ไปได้ไง" โจครวนอวดครวน

     " วันนี้วันเกิดคุณเหรอ" นิชคุณทำตาโต  แล้วก็มุ่ยหน้าทันที

     " คุณไม่ไปคุณจะกลับบ้านแล้ว..คุณอยากนอน" นิชคุณแว๊ดเสียงดัง

     " ไปด้วยกันแปปเดียวไม่ได้หรือไง  ทำไมมีแฟนแล้วลืมเพื่อนรึไง" พี่แก่แดกูเสียงดังขึ้นมาบ้าง

     " เปล่านะ..คุณแค่..." คนผิวขาวน้ำตาเอ่อคลอเบ้า

    " คุณ..เดี๋ยวแทคก็มาน่ะ..นาย2 คนนอนบ้านเดียวกันแล้วนี่" โจครวนปลอบใจเพื่อน

    " นายเอาแต่ใจแบบนี้ไม่ได้นะคุณ..คนเราคบกันก็ต้องมีช่องว่างส่วนตัวของกันและกันบ้าง"พี่แก่แดกูพูดจริงจัง

    " ไปเลี้ยงวันเกิดด้วยกันก่อนนะ แล้วค่อยกลับบ้าน ส่วนแทคน่ะ เดี๋ยวเสร็จงานมันก็ตามมาเองแหละ" โจครวนพยายามหลอกล่อนิชคุณ

    หลังจากไปกินเลี้ยงกันก็ใกล้เวลา3 ทุ่มเข้าไปแล้ว คนรักร่างใหญ่ของนิชคุณก็ยังไม่มีวี่แววว่าจะติดต่อมา ตัวนิชคุณจะกลับบ้าน ก็กลับไม่ได้เพราะพี่แก่แดกูรั้งตัวไว้ แต่วันนี้มีกฎห้ามดื่มเหล้าในงาน เพราะต้องต่างคนต่างกลับ จุนโฮไปเที่ยวบอสตันกับชานชองยังไม่กลับ นิชคุณอิจฉาเหลือเกิน เพราะตัวเค้างานรัดตัวมาก

     " อ่ะ!! 3 ทุ่มแล้วนี่.กลับเถอะๆ ดึกแล้วนี่เนอะ" พี่แก่โพลงออกมา

     "คุณยังไม่อยากกลับเลย" นิชคุณหน้าเบ้ ใจเค้าเองก็ไม่อยากอยู่บ้านคนด้วย ที่บ้านเค้าตอนนี้มีแต่กลิ่นแทคยอนตลบอบอวนไปหมด ทุกที่มีความทรงจำทำให้เค้าคะนึงหาเจ้าแมวเหมียวตัวยักษ์อยู่ตลอดเวลา

     " ไม่ได้ๆ นายต้องกลับนะนี่ดึกแล้ว" โจครวนเสริมอีกเสียง เพื่อนทั้ง2 ตะลอมจนนิชคุณเดินไปถึงรถตัวเอง ' บางทีคืนนี้แทคอาจกลับไปคอนโดตัวเองก็ได้ ก็แทคยังไม่ตกลงเรื่องนั้นนี่นะ'

     คนผิวขาวนั่งคอตกอยู่ในรถสักพัก เค้าก็ตัดสินใจขับรถกลับบ้านอย่างใจเย็น

     "อึก..อึก" คนผิวขาวเดินร้องไห้ลงจากรถ เค้าไม่อาจกลั้นน้ำตาแห่งความคิดถึงได้ วันนี้เป็นอีกครั้งที่เค้าต้องรู้สึกเชกเช่นวันเก่าก่อน  วันที่จีทิ้งเค้าไป ห้องที่มีกลิ่นคนรักแต่ไร้ตัวตน  ข้างกายที่เคยอบอุ่น ตอนนี้กลับเย็นเฉียบ

      " แทค..อึก..แทคไปไหน" " แทค..ฮือ..อึก..แทค"  ชนิชคุณร้องเรียกชื่อเจ้าแมวร่างยักษ์ของตนขณะเดินเข้ามาในบ้านที่ปกคลุมไปด้วยความมืด
วันนี้เค้าคงซวยซ้ำซ้อนที่ไฟอัตโนมัติดันประจวบเหมาะมาเสียอีก

      " เหมี๊ยว..เหมียว" เสียงแมวดังขึ้นตรงหน้านิชคุณ

      " แมว..แมว!!" นิชคุณเลิกคิ้วสงสัยในความมืด 
" เมื่อเช้ามีแมวหลุดเข้ามาในบ้านเค้าด้วยเหรอ" คนผิวขาวพูดคนเดียว

      " อยากเก็บแมวตัวนี้ไว้ไหม" น้ำเสียงคุ้นหูดังขึ้นตรงหน้าคนผิวขาว

      " เก็บแมว?" นิชคุณยังคงสงสัย อาจเพราะความทุกข์ของเค้าทำให้สติสัมปชัญะของเค้าแคบลง

     พรึ่บ!! ไฟแสงจันทร์สว่างวาบขึ้นกึ่งกลางห้องที่ประดับไปด้วยของตกแต่งประเภทคริสตัน ทั้งโครมไฟระย้า จานแก้ว  แจกัน พร้อมด้วยดอกไม้นานาชนิดที่มีกลิ่นหอมเย้ายวนใจ
    เปียโนตัวใหญ่สีขาวถูกจัดวางไว้ด้านข้างหน้าต่างผ้าฝ้ายสีแดงสด  พรมขนสัตว์สีแดงเลือดหมูผืนใหญ่ถูกปูกลางพื้นเบื้องหน้านิชคุณ

     " นี่มันอะไรกันน่ะ" คนผิวขาวตาโตเป็นไข่ห่าน ห้องเค้าถูกเนรมิตเป็นเรือนหอรึเปล่าเนี่ย

     " กินข้าวกันเถอะ..แทคหิวแล้ว" คนร่างใหญ่ตรงหน้าพูดขึ้น เค้าเลี่ยงที่จะตอบคำถาม

     " แทคจะยอมมาอยู่กับคุณใช่รึเปล่า" คนผิวขาวถามซ้ำ ด้วยใบหน้าเหรอหรา นิชคุณไม่ได้โกรธเลยที่แทคเข้ามาปรับเปลี่ยนบ้านเค้าจนแทบจะไม่เหลือร่องรอยเดิม

     " กินข้าวเถอะคุณ..แทคยังไม่ได้กินข้าวตั้งแต่เที่ยงเลยนะ" แทคยอนเดินลิ่วนำหน้าเข้าครัวไป

     " แทค..ตอบก่อนสิ" นิชคุณตามแทคยอนเข้าห้องครัวก็ต้องตกใจเมื่อเค้าพบแทคยอนในชุดสูทสีดำ  ตอนที่ออกไปรับเค้า แทคยอนแค่ใส่เสื้อยืดตัวยาวคลุมทับสูทไว้เท่านั้น

     " ไปนั่งที่โต๊ะสิ...เดี๋ยวแทคเอาอาหารไปเสริฟ" แทคยอนส่งยิ้มบางๆให้คนผิวขาว

     " คุณกินมาแล้ว" นิชคุณเบ้หน้า เก็บอารมณ์เศร้าไว้เล็กน้อย

     " ที่ไปกินมานั่นน้อยกว่าอาหารเรียกน้ำย่อยอีกนะ..ไปนั่งสิ" แทคยอนโน้มหน้าลงจูบที่แก้มนิชคุณเบาๆ

     "..นายรู้.ได้ไงน่ะ.." คนผิวขาวหน้าแดงเป็นลูกตำลึง

     แทคยอนวางแผนไว้ตั้งแต่เเรก ด้วยการขอความร่วมมือกับจุนซูและโจครวน พานิชคุณไปดิ้งกับพวกแพนด้าก่อนแล้วค่อยปล่อยคนผิวขาวกลับบ้านเมื่อแทคยอนเตรียมการเสร็จ

     " แทค..." นิชคุณเรียกชื่อแทคยอน

     " จูบได้ไหม" คนผิวขาวดูเหมือนจะมีอารมณ์ขึ้นมาทันทีทันใด นิชคุณลุกคืบเข้าหาเจ้าแมวยักษ์อย่างรวดเร็ว เค้าผลักแทคยอนหลังติดเคาเตอร์ครัว

     " ไม่ได้!!...ไม่ใช่ตอนนี้..กินข้าวกันก่อนสิ" แทคยอนยืนตัวเกร็ง  และดันหน้าอกคนผิวขาวออก เมื่อนิชคุณเข้าประชิดจนแผ่นอกทั้งคู่แทบจะติดกัน

     " คุณอยากกินแทคมากกว่านะ" มือขาวของนิชคุณรั้งตัวแทคยอนให้ขยับเข้ามาแนบชิดเนินอกตัวเองมากขึ้น ริมฝีปากแดงอวบอิ่มทำได้แค่ซุกไซร์ซอกคอเจ้าแมวยักษ์ เพราะเจ้าแมวแหงนหน้าหนีสุดชีวิต  เค้าจะเผลอไพร้ไปกับสิ่งยั่วยุไม่ได้

     " อื้อ.อื้อ" แทคยอนรู้สึกเสียวซ่าน ขนลุกวูบไปทั้งตัว  และรู้สึกว่าขาตัวเองอ่อนระทวยเสียเหลือเกิน

     โครก!!! เสียงท้องแทคยอนร้องดังก้องจนแม้แต่นิชคุณที่หลุดเข้าไปในภวังค์ ยังสะดุ้งเฮือก

     " โอ๊ะ!!... " นิชคุณเงยหน้าสบตาแทคยอนด้วยดวงตาเบิกโพลง

     " คุณขอโทษ..กินข้าวกันเถอะๆ" นิชคุณผละตัวออกทันที เล่นเอาแทคยอนแทบจะไหลลงไปกองกับพื้นถ้านิชคุณไม่พยุงเอวไว้

    

      " แต่งงานกับแทคนะ" คนผิวเข้มนั่งคุกเข่าลงกับพื้นเมื่อทั้ง2 คนกินข้าวเสร็จ

      " ห่ะ!!"  คนตัวขาวตาเบิกโพลงอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันมากกว่าครั้งไหนๆ

      " ถึงแทคจะไม่ได้ดีพอ ไม่สมบูรณ์พร้อม..แต่แทคสัญญาว่าจะรักและปกป้องดูแลคุณไปตลอดชีวิต" แทคยอนพูดคำหวานซึ้งที่กลั่นออกมาจากใจจริงซึ่งนิชคุณสัมผัสมันได้

      "แต่งสิ..แต่ง..คุณแต่งแน่ๆ" คนผิวขาวทรุดตัวลงกอดเจ้าแมวยักษ์ตรงหน้าแนบแน่น

  นิชคุณรั้งคอเจ้าแมวเหมียวเข้ามาใกล้เค้าเเลบลิ้นเลียริมฝีปากบางแผ่วเบา จากนั้นก็ค่อยๆและเล็มจากแก้มขึ้นมาจนถึงเปลือกตา มาสิ้นสุดที่ใบหูเจ้าแมวยักษ์

      " คุณ..อา..คุณ.." คนผิวเข้มเอียงคอซบไหล่คนผิวขาว

      " คุณ..ไปที่เตียงนะ..อื้อ" แทคยอนครางเสียงหลงเมื่อนิ้วมือขาวชอนไชเข้าใต้สูทตัวนอก และสัมผัสยอดอกของเค้าผ่านเสื้อเชิ้ตตัวใน

      " ตรงนี้แหละ..บนพรมสีแดงนี่แหละ..อืม" คนผิวขาวอยากจะร่วมรักกับเจ้าแมวยักษ์บนผ้าขนสัตว์สีเลือดนกที่เข้ากับสีผิวชายคนรัก ทั้งที่แทคยอนซื้อมันมาเพราะคิดว่ามันเข้ากับนิชคุณ

     " อื้อ..อื้อ..อ้า" แทคยอนแหงนคอไปด้านหลังเมื่อนิชคุณ ขบกัดยอดอกของเค้ารุนแรงสลับดูดดึงไม่หยุด

     " คุณ..อ๊า..ฮ่า.." เสียงแทคยอนครางดังอีกรอบ เมื่อมือขาวลูบไล้แก่นกายที่กำลังขยายทีละน้อยผ่านกางเกงแสลค และยังคงฟ้อนเฟ้นยอดอกของเจ้าแมวอย่างต่อเนื่อง

     มือขาวผลักอกเจ้าแมวยักษ์ลงไปนอนกับพื้นพรมเบาๆ และจัดการดึงเสื้อของเจ้าแมวยักษ์ออกจากตัว เหลือทิ้งไว้แต่กางเกง ทำให้เห็นเนินอกแน่นตึง และยอดอกสีแดงจัดที่รัดตัวเป็นตุ่มไตจากการโดนเล้าโลมอย่างรุนแรงก่อนหน้านี้ เรียวลิ้นเล็ก ค่อยๆและเล็มไปตามแผงอกกำยำ ไล่ลงมาถึงหน้าท้อง และเมื่อถึงท้องน้อยเค้าก็เงยหน้าขึ้นมองสัตว์เลี้ยงแสนรักของเค้า

     แทคยอนยามนี้ได้แต่นอนปรืบตา เกร็งตัว และหอบแฮ่กๆ จากความเสียวซ่านที่แฟนหนุ่มมอบให้

      " คุณ...อือ" แทคยอนครางหวาน เมื่อคนผิวขาวใช้ฟันปลดกระดุมกางเกงตัวยาวของเค้า
××× และใช้ลิ้นดุนดันแก่นกายเค้าผ่านกางเกงในตัวน้อย

      " อื้อ...อื้อ..งื้อ...คุณ!!..ทะ..แทคเสียว" เสียงครวนครางของเจ้าแมวทวีความรุนแรงขึ้นอีก นิ้วเรียวยาวสีเข้มจิกลงบนพรมอย่างแรง เพราะริมฝีปากของคนผิวขาวเเละเล็มไปตามเส้นเลือดด้านในของแอ่งโคนขาช้าๆ  และไม่ลืมที่จะแต่งแต้มรอยกุหลาบแดงทิ้งไว้เป็นร่องรอยรัก

     " อ๊าาาา"แทคยอนครวนครางเสียงยาวหวาน

นิชคุณรั้งผ้าฝ้ายตัวเล็กลงเพื่อเชยชมแก่นกายใหญ่ๆของแทคยอน เค้าค่อยๆจูบเบาๆไปรอบๆปลายหยักโค้งมน เรียวลิ้นเล็กไล้เลีย ดูดเม้นผิวหนังอ่อนนุ่มแรงบ้างเบาบ้างสลับกันไป ริมฝีปากแดงจูบลงบนปลายแก่นกายใหญ่ นิชคุณออกเเรงดูดเบาๆและค่อยๆเพิ่มแรงดูดมากขึ้น มากขึ้น 


      "อ๊า...อั่ก..คุณ..อา"

    นิชคุณสวมปากครอบแก่นกายแทคยอนในคราวเดียว เค้าโอบกอดแก่นกายยาวใหญ่ของเจ้าแมวด้วยปากไว้ทั้งหมดตั้งแต่ปลายถึงโคน และดูดไปพร้อมกับการใช้มือรูดรั้งแท่นกายของเจ้าแมวอย่างรุนแรง เจ้าแมวยักษ์แอ่นสะโพกตอบสนองความเสียวซ่านร้อนเร้ารุนแรงแบบไม่ทันได้ตั้งตัว

      " คะ..คุณ..อ๊า..อ๊า..ไม่..มะ..ไม่.อั่ก..อ๊า.อ๊า" แทคยอนตัวสั่นเทิ้มหดขาเข้าหากันสุดแรง เค้าเกร็งตัวไปทั้งหมด ความรู้สึกรุ่มร้อนแทบจะทำให้เค้าทะยานสู่จุดสูงสุด

     มือขาวค่อยๆดันขาของแทคยอนออกจากกัน เค้าปลดปล่อยแท่งกายของแทคให้เป็นอิสระจากมือและปากของตน ก่อนจะแทรกตัวเข้ากลางหว่างขาของคนผิวเข้ม

นิชคุณกลับมาหยอกล้อ กด ขยี้ ยอดอกของเจ้าแมวยักษ์อีกครั้งด้วยปลายนิ้วมือตัวเอง

      "แฮ่ก...แฮ่ก..อ๋า" แทคยอนกางมือจับหน้าขานิชคุณแน่น และค่อยๆคลายมือออกๆเมื่ออารมณ์เค้าลดระดับลง

      " สัมผัสคุณบ้างสิแทค" นิชคุณเงยหน้าขึ้นพูดข้างหูเจ้าแมวน้อยก่อนจะใช้ปากครอบครองริมฝีปากบางหยักของแทคยอนอย่างเร้าร้อนทิ้งท้าย

     " สัมผัส..อา" แทคยอนลืมตาขึ้นมองคนผิวขาวที่ตอนนี้เริ่มดูเหมือนจะขาวอมแดงมากกว่า

     2 มือขาวโอบอุ้มมือแทคยอนมาสัมผัสหน้าอกและหน้าท้องตัวเอง

     " อา..ดีจัง.." คนผิวขาวทำหน้าเคลิ้มด้วยความรู้สึกเสียวซ่านจากสัมผัสของมือหยาบกร้าน

     แทคยอนเริ่มลองสัมผัสร่างกายนิชคุณเองบ้าง เค้าลูบไล้แผ่นอก และหยอกล้อยอดอกสีแดงเข้มของคนด้านบนดั่งที่นิชคุณทำให้เค้า คนผิวขาวเริ่มครางเสียงดังอย่างมีความสุข

     ในขณะที่แทคกำลังลูบไล้ร่างกายของนิชคุณ นิชคุณก็จับแก่นกายของเค้ากับของเจ้าแมวยักษ์รวบไว้ด้วยกัน ก่อนจะขยับรูดรั้งไปพร้อมกันเบาๆและเพิ่มความเร็วอย่างรุนแรง

     " อะ...อ๊า..อ๋า!!!... อื้อ..เสียว..อ๊า" คนผิวเข้มแอ่นหน้าอกขึ้นเค้าเปลี่ยนตำแหน่งมือตัวเองไปที่สะโพกกลมขาวของนิชคุณ และกางเล็บจิกสะโพกคนผิวขาวจนเลือดซึม

     " อ่า..อ่า..อ่า" นิชคุณครางเสียงต่ำอย่างกระหาย เค้าอยากจะเพิ่มความเร็วในการรูดรั้งมากกว่านี้

      " อื้อ..อ๊าาาคะ...คุณ..แทค..ไม่ไหวแล้ว..โอ้ว..โอ้วว" คนผิวเข้มขาสั่นระริก ก่อนจะฉีดพ่นน้ำรักค้นคลั่กสีน้ำนมออกมาเปื้อนหน้าท้องตัวเอง

     " แฮ่ก...อา...อา..อา" อย่างที่นิชคุณรู้แทคยอนมักจะมีปัญหาหลั่งไว และอารมณ์ค้างเค้าสามารถปลดปล่อยได้2 ครั้งติดในเวลาไล่เลี่ยกัน นิชคุณจึงมองว่ามันไม่ใช่ปัญหาถ้าเค้าเองจะต่อยอดและทำให้เสร็จไปพร้อมกับแทคก่อนสักครั้ง

     " อ๋า..อ๋า..คุณ..อ๋า" คนผิวขาวเพิ่มจังหวะการรูดรั้งเร็วขึ้นตามแรงปราถนาของตน ตอนนี้ตัวเค้าเองก็ใกล้จะถึงจุดปลดปล่อยแล้ว แต่เค้าไม่อยากให้แทคเสร็จก่อนบางทีเค้าอาจต้องหักดิบแทคดูสักครั้ง

     " อ๋า...อ๋า.." แทคยอนเริ่มเกร็งขาอีกครั้ง เค้าเข้าใกล้จุดหมายอีกรอบ ร่างกายเค้าสั่นเทิ้มไม่หยุด  มือขาวรูดรั้งแก่นกาย2 แท่งไปพร้อมกันด้วยมือข้างนึง ส่วนมืออีกข้างเค้าใช้นิ้วโป้งใช้กดอัดเข้าไปที่ช่องทางคับแน่นของแทคยอนเบาๆแค่เพียงครั้งเดียวแทคยอนก็เกร็งตัวกระตุก แต่เค้าไม่ได้รับการปลดปล่อย เพราะนิ้วมือของนิชคุณเลื่อนขึ้นมาปิดยอดแก่นกายเค้าไว้

      "อั่ก..อ๊าาา..อ๊า..คุณทำอะไร..ไม่..โอ๊ย.!!.คุณ.. ..แทคเจ็บ"  แทคยอนกลืนน้ำลายแทบจะไม่ลงคอ กล้ามเนื้อเค้าเกร็งตัวอย่างรุนแรง  แทคยอนใช้มือ2 ข้างมาแกะมือนิชคุณออกจากแก่นกายตัวเองอย่างลนลาน เค้าทรมานและต้องการที่จะปลดปล่อยตัวเองเดี๋ยวนี้

     นิชคุณซุกหน้าลงที่ต้นคอเจ้าแมวยักษ์ " ทนหน่อยนะแทค.." นิชคุณยังคงรูดรั้งแก่นกายของตนและแทคคู่กันอย่างรุนแรง และยังเพิ่มจังหวะการกดอัดช่องทางรักด้านหลังของแทคยอนไปด้วยพร้อมกัน

       " อั่ก..ไม่..อ๊าาา...แทค..ทะ..แทค..ปวด โอ๊ยๆ..อึก.อื้อ..ปล่อย.." ใบหน้าแทคยอนเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้ม เส้นเลือดบนใบหน้าเค้าทุกเส้นปูดขยายตัวมากกว่าปกติหลายเท่า แทคยอนอ้าปากกัดลงบนลาดไหล่ของนิชคุณอย่างไม่ตั้งใจ และร้องไห้ออกมาอย่างทรมาน

      "อ่า..อ๊า..อ่า..คุณจะถึงแล้ว" นิชคุณพูดแนบหูแทคยอน เค้าเร่งจังหวะการรูดรั้งขึ้น และกดนิ้วโป้งของตนเข้าไปที่ช่องทางรักของเจ้าแมวยักษ์จนสุดนิ้ว และปล่อยนิ้วออกจากแก่นกายแทคยอนทันที

        " อ๊าาาาา....อึก...อ๋าาาาา" ปึด!!!!  มือขาวปลดปล่อยแก่นกายแทคยอนให้เป็นอิสระ แทคยอนตัวสั่นเทิ้มไม่หยุด น้ำรักสีน้ำนมพุ่งแรงเปื้อนมาถึงใบหน้าเจ้าแมวยักษ์ รอบนี้น้ำเชื้อดูข้นมาก  และเหนียวจนเนื้อแทบจะเป็นแป้งเปียก

      " อ่าาาา" คนผิวขาวปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มหน้าท้องแทคยอนเช่นกัน

     " แฮ่ก..แฮ่ก....อึ่ก..เเทคเจ็บ...." แทคยอนกอดรัดแผ่นหลังนิชคุณแน่น เค้านิ่วหน้า ย่นคิ้ว กัดฟันจนกรามขึ้นสันนูน จากความเจ็บปวดภายในแก่นกาย ใบหน้าสีเข้มซุกข้างใบหูคนผิวขาวแน่น

     " คุณขอโทษนะแทค..เจ็บขนาดนั้นเลยเหรอ" คนผิวขาวตกใจที่อยู่ๆเจ้าแมวยักษ์ก็ทิ้งตัวนอนลงกับพื้นพรมและงอตัวเป็นกุ้ง เมื่อนิชคุณขยับตัวเพียงเล็กน้อย เค้าไม่คิดว่าแทคจะเจ็บขนาดนี้
    
     " แทค..ขอดูหน่อย" นิชคุณตื่นตระหนกกับท่าทางของแทคยอน เจ้าแมวยักษ์ของเค้านอนกัดฟัน กึด กึด ตัวสั่นหงึกๆไม่ขยับเขยื้อน

     มีเลือดไหลออกจากปลายแก่นกายที่หดไปแล้วของเจ้าแมวยักษ์ ขณะที่เจ้าแมวน้อยนอนหน้าซีดตัวเย็นด้วยความทรมาน

     คนผิวขาวหน้าไร้สีขึ้นมาฉับพลัน เมื่อเห็นเลือดสดทะลักออกมาจากปลายอวัยวะเพศของเจ้าแมวยักษ์ไม่หยุด

      " ไปโรงบาลแทค.." นิชคุณหน้าตาตื่นเค้ารีบหาเสื้อผ้ามาให้แทคยอนใส่ ส่วนตัวเค้าเองก็รีบแต่งตัวเพื่อพาแทคไปหาหมอที่โรงบาล

      " แทค..คุณขอโทษ..ทนหน่อยนะ" นิชคุณกลัวหัวใจแทบหยุดเต้น

++ ไม่อันตราย แค่เส้นเลือดฝอยเเตก


ว่างเว้น

     " เป็นยังไงบ้างครับหมอ" นิชคุณไปพบหมอเฉพาะทาง

     " ก็น่าจะเส้นเลือดฝอยด้านในแตกตามผลการตรวจนะครับ หมอให้ยาห้ามเลือดกับยาแก้ปวดไปแล้ว หลังจากนี้ก็อยากให้คุณแทคพักจนกว่าจะไม่มีอาการเจ็บนะ" คุณหมอตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

      " นานไหมครับ..ผมกังวล" นิชคุณถามต่อ

      " 2-3 วันก็ดีขึ้นเองแหละครับ" หมอยิ้มให้นิชคุณ เค้าค่อนข้างปลื้มหนุ่มหน้าสวยคนนี้ที่ดูจะรักแฟนหนุ่มเหลือเกิน

     " คุณเป็นคนรักที่ดีนะครับ ดูจากประวัติการรักษาคุณแทคยอนนี่ประวัติโชกโฉนเลยนะครับ ดีจังที่มีคุณคอยดูใกล้ๆตลอด"

     "ที่โดนขวดตี และถูกมีดแทงเหรอครับ  เหตุการณ์นั้นผมเป็นคนก่อเรื่องเอง ผมไปแย่งผู้หญิงของนักเลงในเขตนี้แล้วมีเรื่องวิวาทกัน แทคเอาตัวเองเข้ามาเป็นโล่ให้ผมครั้งแล้วครั้งเล่า

     เค้าทำทุกอย่างเพื่อผมและครอบครัวผมโดยที่ไม่ได้สนใจว่าตัวเองจะเจ็บแค่ไหน " นิชคุณน้ำตารื้นขึ้นมา

      " ผู้หญิง ..คุณไม่ได้เป็นเกย์เหรอครับ" หมอผู้ชายตาโต

      " ไม่ครับ.ไม่ใช่..แต่สำหรับแทค..ผมยอมเป็นได้ทุกอย่าง..ผมรักผู้ชายคนนี้" นิชคุณยิ้มให้หมอ

      " คุณโชคดีครับ..โชคดีมากที่เจอผู้ชายคนนี้..และผมก็ดีใจแทนเค้าด้วยที่ได้เจอคนดีแบบคุณ" คุณหมอยิ้มให้นิชคุณ

      " ก็เดี๋ยวออกไปรับยาที่ห้องจ่ายยาได้เลยครับ"

      " ขอบคุณครับคุณหมอ" นิชคุณค่อยๆพยุงแทคลุกขึ้นจากเตียง พาคนผิวเข้มนั่งบนรถเข็น  และพาแทคมารอที่แผนกจ่ายยา

      " แทคง่วงรึเปล่า มานอนนี่ไหม" นิชคุณพยุงเจ้าเหมียวมานั่งที่เก้าอี้ และรั้งคอเจ้าแมวลงมาหนุนตักเค้า

      " แทค..ขอโทษ..ถ้าคุณคบคนอื่น..คุณก็จะมีsex ได้ตามใจต้องการ " แทคยอนตาปรืบด้วยฤทธ์ยา

      " แทคอย่าพูดแบบนี้นะ..คุณรักแทคโดยไม่ได้สนใจเรื่องsex ถึงไม่มีsex คุณก็ยังรักแทคนะ" นิชคุณก้มตัวลงกอดตัวแทคไว้ โดยไม่แคร์สายตาคนรอบข้าง

      เป็นความผิดของเค้าเองที่เคยบอกแทคยอนไปว่า เค้าต้องการsex ควบคู่ไปกับความรักตอนนั้นเค้าฝืนใจแทคยอน จนทำให้ความทรงจำเลวร้ายของแทคกลับมา และตอนนี้เค้าทำให้แทคยอนคิดว่าตัวเองบกพร่อง

      " สักวันคุณจะเบื่อแทค.." แทคยอนหลับตาลงและเข้าสู่ห้วงนินทา

      คนผิวขาวรู้สึกเจ็บเข้าไปถึงทรวง นิชคุณคิดว่าถ้าเค้าเป็นแทคเวลานี้เค้าคงทรมานมากเเน่ ถ้าหากว่าแทคทิ้งเค้าไปเพราะเค้าเป็นแบบนี้ เค้าคงไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้แน่ๆ

    

       นิชคุณจูบหางคิ้วเจ้าแมวยักษ์บางทีเค้าคงต้องปล่อยแมวตัวนี้นอนไปสัก1 ชม.ก่อนแล้วค่อยลุกไปเคลียร์ค่ายา  เมื่อเจ้าหน้าที่การเงินเรียกชื่อเค้าครั้งที่2 นิชคุณก็ตะโกนตอบ และทำสัญญาณมือเป็นเชิงบอกว่า คนรักของเค้าหลับอยู่ เค้าไม่สามารถลุกไปไหนได้

       ตี2 กว่าๆ แทคยอนตื่นขึ้นมา  นิชคุณก็พาแทคกลับบ้าน เจ้าแมวสามารถเดินเองได้บ้าง เค้ากับเจ้าแมวอาบน้ำด้วยกันโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น จากนั้นคนผิวขาวก็พาเจ้าแมวเข้านอน
จากนั้นตัวเองก็ออกไปจัดการล้างถ้วยชามที่ดินเนอร์ทิ้งไว้เมื่อหลายชม.ก่อน และรีบตามไปนอนกอดเจ้าแมวยักษ์บนเตียงเมื่อเสร็จงาน

    สิ่งที่แทคทำให้เค้าเมื่อคืนทำให้นิชคุณมีความสุขมาก เค้าไม่คิดว่าแทคจะขอเค้าแต่งงาน ไม่คิดว่าแทคจะเซอร์ไพร์เค้าด้วยการจัดห้องแบบนี้

     ยามเช้ามาถึง

      " แทค..แทค" คนผิวขาวสะกิดเจ้าแมวที่นอนคดตัวบนเตียง

      " อืม..หือ" แมวยักษ์ถอดแว่นตาออกและขยี้ตา เค้าหยีตามองคนรัก

      " เที่ยงแล้ว..กินข้าวเร็ว...แล้วค่อยนอนต่อนะ" นิชคุณถือถาดอาหารเข้ามาและวางไว้ที่โต๊ะหัวเตียง เช้านี้คนผิวขาวปล่อยให้แทคนอนยาวเพื่อที่ร่างกายจะได้พักผ่อนมากๆ นิชคุณคิดว่าถ้าแทคขยับอาจจะเจ็บก็ได้

      " โอ๊ย!!" เจ้าแมวขยับตัวลุกขึ้นนั่งแวปเดียวก็ร้องเสียงดัง และพลิกตัวฟุบลงกับที่นอนแน่นิ่งด้วยความเจ็บ

      " แทค!!.. นอนก็ได้เดี๋ยวคุณป้อนนะ" คนผิวขาวน้ำตาซึมขึ้นมาทันควัน เค้าไม่น่าทำแบบนั้นกับแทคเมื่อคืนเลย

      แทคยอนนอนเอาหมอนหนุนหลัง ใบหน้าซีดๆ  และดูนอยๆ เค้ายอมกินข้าวอย่างว่าง่ายจนหมด  เค้ากินยาและขอนอนต่อทันทีโดยไม่มองหน้านิชคุณเลย

       นิชคุณรู้สึกแย่ เค้าทำให้แทครู้สึกเครียดคิดว่าร่างกายตัวเองไม่สมประกอบ
คนผิวขาวทำงานบ้านเสร็จก็กลับมานอนกอดเจ้าแมวไว้แนบตัว คนผิวเข้มหันหลังให้คนผิวขาวทันที

      " คุณรักแทคนะ..รักทุกอย่างที่แทคเป็น..คุณสัญญาแล้วว่าคุณจะแต่งงานกับแทคนี่..แทคบอกว่าจะดูแลคุณไปชั่วชีวิต จะอยู่เคียงข้างคุณ..แทคจะผิดสัญญากับคุณเหรอ " นิชคุณพูดขึ้นมาลอยๆ

      " แทครักคุณ..แทคปกป้องคุณได้..แต่แทคให้สิ่งสำคัญในชีวิตคู่ไม่ได้" แทคยอนยกมือขึ้นปิดหน้าของตัวเอง น้ำเสียงเค้าสั่นเครือด้วยความทรมาน หัวใจของเค้ามันเจ็บไปหมดเลย

      " แทค..คุณอาจต้องการsex แต่ถ้าไม่มีแทค..คุณอยู่ไม่ได้แน่" นิชคุณกอดคนผิวเข้มแน่นขึ้น

      " อึก..อึก" แทคยอนเริ่มร้องไห้ออกมา

      " ทำเท่าที่ทำได้ก็พอ..ไม่ต้องเริดไม่ต้องดี..ขอแค่แทคทำด้วยความรัก คุณก็พอใจแล้ว" นิชคุณจับแทคยอนพลิกตัวกลับมาหาเค้า
นิชคุณจูบหลังมือแทคยอนเบาๆ  " คุณขอโทษ"

      " นอนนะ..ร่างกายจะได้พักเยอะๆ..ไม่ต้องกังวลอะไร" มือขาวรั้งคอเจ้าแมวเข้ามาใกล้ตนมากขึ้น  และในที่สุดแทคยอนก็สงบลงและหลับไปพร้อมกับคนผิวขาวบนเตียงตั้งแต่บ่ายแก่ๆของวัน

   "ทำไมเมื่อวานไม่มาทำงานยะ ติดธุระอะไร แล้ววันนี้จะมาไหมยะเนี่ย" โจครวนถามคนผิวขาวทางโทรศัพท์ตอน9 โมงเช้า

    " แทคไม่สบาย..คุณต้องดูแลน่ะ..ไปทำงานไม่ได้หรอก" นิชคุณแอบหนีมาคุยโทรศัพท์ในห้องน้ำด้วยเสียงอันเบา

    " ป่วยบ่อยจริงนะ..เจ้าแมวเนี่ย..เป็นอะไรมากรึเปล่า..ไปโรงบาลรึยัง" โจครวนถามเป็นเชิงทีเล่นทีจริง
  

      " ไปมาแล้ว  หมอให้ยากลับมากิน " นิชคุณกังวลเพราะแทคดูจะหงุดหงิดที่ตัวเองเป็นภาระนิชคุณตลอด

    " ยังไม่รู้..ตอนนี้คุณเครียดมากเลย..แทคยังงอนคุณอยู่เลย" นิชคุณเริ่มอยากได้คำปรึกษา

    " ทะเลาะอะไรกันยะ.." โจครวนแอบดีใจนิดๆ

     " คุณ..ทำให้แทครู้สึกว่าร่างกายเค้าบกพร่องเรื่องsex" นิชคุณระล่ำระลัก

    " กรรม..ไปปรึกษาศูนย์ปรึกษาชีวิตคู่ดีกว่าไหมยะ..หรือนายก็ไปถามจิตแพทยฺสิยะ เรื่องนี้สำคัญนะคุณ.." โจครวนซีเรียสขึ้นมาทันที



     " คุณ..แทคอยากไปนอนคอนโด" แทคยอนเอ่ยกับนิชคุณเมื่อนิชคุณกลับมาหาแทคที่เตียงนอน

     " ทำไมล่ะ!!" คนผิวขาวดวงตาเบิกกว้างด้วยความตกใจ เค้าไม่คิดว่าแทคยอนจะทำแบบนี้

     " แค่ช่วงนี้..แทคอยากอยู่คนเดียว" แทคยอนหลบสายตานิชคุณ

    " แล้วใครจะดูแลแทคล่ะ" นิชคุณไม่อยากให้แทคไปไหน เค้าอยากจะรั้งแทคยอนไว้

     " แทคพอดูแลตัวเองได้" แทคยอนพูดจบก็หันหน้าหนีคนผิวขาว การที่ต้องจากกันแบบนี้เป็นเพราะตัวเค้าเอง แทคยอนกำลังทรมานกับความต้องการทางเพศ เค้าเห็นผิวขาวๆของนิชคุณไม่ได้ เค้าทรมานที่เกิดอารมณ์และเจ็บที่แก่นกายตัวเองตลอดเวลา แต่เค้าอายเกินกว่าที่จะพูดออกมา

    " อืม..ถ้านั่นคือสิ่งที่แทคต้องการนะ" คนผิวขาวแทบสะอื้นไห้

    " แทคต้องการแบบนี้แหละ" แทคยอนตอบเป็นคำพูดสุดท้าย ตัวเค้าเองก็เจ็บไม่เเพ้กัน

นิชคุณพาแทคยอนกลับคอนโดแทคยอน  พวกเค้าไม่ได้คุยอะไรกัน

     " สรุปพวกนาย2 คนก็แยกกันอยู่ว่างั้น" โจครวนคุยกับเพื่อนผิวขาว

    " อือ..." คนผิวขาวถอนหายใจยาว2 วันแล้วที่เค้าติดต่อแทคยอนไม่ได้ เค้ากังวลจนแทบจะนอนไม่หลับ อยากไปหาก็ไม่กล้า

     " ไปหาสิ..กลัวอะไรล่ะ.." โจครวนแนะนำ

    ×××× นิชคุณเข้ามาในห้องแทคเค้ารู้สึกเหมือนยืนอยู่ในขั้วโลกเหนือ  เจ้าแมวยักษ์เปิดแอร์แรงมาก

     " เเทค ทำไมเปิดแอร์เย็นแบบนี้!!" นิชคุณจ้ำเท้าเข้าไปหาเจ้าแมวยักษ์ที่นอนอยู่บนพื้นพื้นพรมหน้าแอร์ทันที

     " คุณ..แทค..ขอโทษ..คุณ..แทครักคุณนะ" เจ้าเเมวยักษ์กำลังเพ้อเจ้อคนเดียวเพราะไข้จับ ตัวแทคยอนเหงื่อชุ่มโชก และร้อนเป็นไฟ

    " แทค..ไปโรงบาลกันนะ" นิชคุณค่อยๆพยุงตัวแทคยอนขึ้นจากพื้นพรม

    "คุณ..อ่ะ.อั่ก..อ๊าาา..อ๋าาา" คนผิวเข้มกระตุกเยือก เค้าเพิ่งปลดปล่อยความต้องการได้เป็นครั้งแรกหลังจากที่สะสมมา2 วัน เพียงแค่นิชคุณแตะต้องตัวเค้าเล็กน้อย  ร่างกายแทคยอนตอบสนองกับสัมผัสของนิชคุณแทบจะตลอดเวลา

    "แทค" นิชคุณเลิกคิ้วสงสัย เจ้าแมวน้อยทำไมมีอาการแบบนี้ เค้าค่อยๆวางตัวเจ้าแมวลงกับพื้น และเปิดดูสิ่งที่อยู่ในกางเกง น้ำรักสีขาวขุ่นไม่มีเลือดปนแล้ว แต่มันออกมาเยอะมากกว่าเมื่อช่วงอาทิตย์ที่แล้ว  และอุณหภูมิร่างกายแทคยอนค่อยๆลดลง

    " อ๋า..อ๋า..ไม่..อ๊า..โอ่ะ..โอ้ว..อื้อ" เจ้าแมวยักษ์กัดริมฝีปากแน่น นิ้วมือเรียวยาวจับข้อมือคนผิวขาวแน่น แทคยอคยอนถึงจุดรอบที่2 ตามมาติดๆแค่เพียงนิชคุณใช้ทิชชู่เช็ดคราบน้ำรักที่แก่นกายเค้า

     "อ่า..อย่าโดนมันคุณ..ได้โปรด..ออกไปห่างๆ" แทคยอนน้ำตาไหลด้วยความอาย

    " เกิดอะไรขึ้น.." นิชคุณสงสัยมากขึ้นกว่าเดิม

    " แทค..มีอารมณ์เวลาเห็นคุณ..แค่เห็น..มันก็เจ็บ..ตลอดเวลาเลย" น้ำตาหยดใหญ่ๆร่วงออกจากขอบตาเรียวยาวของแทคยอน

    " ตอนนี้ยังเจ็บอยู่ไหม" นิชคุณถอยตัวห่างแทคยอนทันที

    "ไม่เจ็บแล้ว..แต่แทคต้องการทุกวินาที..แทคคิดถึงคุณตลอดเวลาเลย..แต่แทคปลดปล่อยไม่ได้..มันไม่ถึงสักที.." น้ำตาแห่งความอัดอั้นและอับอายร่วงออกจากตาแทคยอนราวกับน้ำตก

    " คุณทำให้ไหม..คุณจะทำให้ทุกครั้งที่แทคต้องการเลย..ไม่ว่าตอนไหน..เมื่อไหร่" คนผิวขาวค่อยๆเข้าหาแทคยอนช้าๆ มือขาวค่อยๆรูดรั้งเนื้อนิ่มขึ้นลงเบาๆและเพิ่มความเร็ว เจ้าแมวยักษ์กัดกรามแน่น และครางออกมาเบาๆ

    " คุณ....ไม่ไหว..มะ..ไหวแน่..แทคไม่อยากถึงเร็วแบบนี้..ทำด้วยกันนะ" แทคยอนลุกขึ้นกอดคอคนผิวขาว " นอนกับแทค..นะ" แทคยอนพูดอย่างเขินอาย

     " ได้เหรอ..แทคหายเจ็บแล้วเหรอ" นิชคุณประหลาดใจที่แทคยอนเป็นฝ่ายขอเองแบบนี้

     " แต่ไม่ใช่ตอนนี้นะ..คืนนี้ได้ไหม" เจ้าแมวยักษ์ใช้ริมฝีปากขบกัดติ่งหูของคนผิวขาวก่อนจะพูดคำหวานออกมา

     " อ่า..อ๋า.อา..ตอนนี้ไม่ได้เหรอ" เค้ารู้สึกมีอารมณ์ร่วมสุดๆ ยิ่งเจ้าแมวน้อยมาหยอกล้อใบหูเค้าด้วยแล้ว มันยิ่งทำให้เลือดในกายเค้าร้อนรุ่มจนแทบจะจับเจ้าแมวกดลงกับพื้นตอนนี้เล
     " ตอนนี้ไม่ได้หรอก..แทคจะไปข้างนอก" คนผิวเข้มลุกขึ้นเต็มความสูง ร่างกายเค้าดีขึ้นมากแล้ว  เค้าจะจัดการสิ่งที่เค้าทำค้างไว้ให้สำเร็จให้หมดในคืนนี้

     " คุณไปด้วยสิ" นิชคุณลุกขึ้นตามทันที

    " ไม่เอาอ่ะ..คุณอยู่ใก้ลๆแทคคงสติไม่อยู่กับตัวแน่" แทคยอนหูแดงจนนิชคุณเห็นแล้วขำ

ความคิดเห็น