เป็นเพียงต้นฉบับที่ไม่ได้เอามาใช้เพราะปรับเปลี่ยนเนื้อเรื่องไป
"ขยับสิ..ถ้าไม่ทำ..คุณจะปล่อยให้แทคอยู่ท่านี้จนถึงเช้า"
คนผิวขาวใช้มือจับล็อกสะโพกสอบไว้แน่น
"ไม่..คุณ..อย่าแทคทำไม่ได้..ได้โปรด..อ่า..ทำต่อสิ"
"ไม่ยากสักหน่อยนี่" นิชคุณขยับใบหน้าไซร้ต้นคอคนผิวเข้ม
"คุณ..ได้โปรด.อ้า."แทคยอนครางในคอใบหน้าและผิวกายแทคยอนขึ้นสีแดงระเรื่อ
"ทำสิแทค..." คนผิวขาวไล้ลิ้นร้อนไปตามลำคอระหงษ์
"แทคกลัว..อ่า"แทคยอนตัวสั่นระริก แอ่นอกขึ้นรับสัมผัสจากเรียวลิ้นที่ค่
อยๆลากไล้ลงต่ำมาเรื่อยๆ
"แค่ขยับแบบนี้เอง..อ่า" 2มือขาวรวบสะโพกสอบให้สูงขึ้นและกดลงบนแก่นกายช่ำเยิ้มของตนจนสุดแรง
"อ๊า..เสียว..อ๋า..อ๋า.คะ..คุณ"แทคยอนครางกระเส้า2มือกอดรัดรวบคอคนผิวขาวแน่น ลำตัวแทคยอนกลืนน้ำลายเฮือก เหยียดเกร็ง แหงนคอไปด้านหลังเพราะทนความเสียวที่วิ่งแปล๊บขึ้นมาตามไขสันหลังไม่ได้
"อ่า..ไม่เห็นยากเลยนี่แทค" นิชคุณกัดฟันทน ช่องทางภายในอุ่นร้อน รัดเป็นจังหวะกระชั้นถี่ ยิ่งแช่แท่งลำของตนไว้นาน ยิ่งทำให้เลือดในกายเค้าร้อนเร่า
"แทค..ทำสิ"คนผิวขาวเปลี่ยนมาฟ้อนเฟ้นยอดติ่งสีแดงเข้มด้วยการใช้นิ้วมือบีบบี้เบาๆ ริมฝีปากอวบบดขยี้ริมฝีปากหยักอย่างหนักหน่วง กระตุ้นเร้าอารมณ์ให้เจ้าแมวน้อยให้สูงขึ้น จากแค่แรงบดขยี้ยอดอกคงไม่เพียงพอ มือขาวนวดเฟ้นเนินอกที่เต็มไปด้วยกล้ามเเน่นเบาๆสลับขยี้เม็ดทับทิมที่ชี้ชูชันสลับไปมา
แทคยอนอารมณ์พลุ่งพล่าน เค้ากำลังจะใช้มือรั้งแก่นกายตัวเอง แต่คนผิวขาวรู้ทัน รวบรั้ง2มือของเจ้าแมวไผล้ไปด้านหลังของเจ้าแมวทันที
"คุณ!!..แทคไม่ไหวแล้ว..อ๊า"แทคยอน้ำตาคลอเบ้า แอ่นกายเสียวสะสะท้านเมื่อคนผิวขาวขยับสะโพก แก่นกายภายในเสียดสีช่องทางร้อนๆของเค้า
"งั้นก็ทำสิ..แค่ทำตามที่คุณสอน"นิชคุณขมวดคิ้วเข้าหากัน เค้าเริ่มหงุดหงิดกับการอดทนรอ
"ถ้าแทคไม่ทำเอง...คืนนี้คุณจะทำให้แทคร้องจนเช้าแน่..นี่กี่โมงแล้ว..หึหึ..คุณมีเวลาให้แทคหลายชมอยู่นะครับ"คนผิวขาวพูดเสียงเย็นเฉียบ รอยยิ้มหวานปรากฎเด่นชัด ดูเหมือนว่านิชคุณจะเอาจริง
"อ่า..คุณ..ไม่เอาท่านี้ได้ไหม"แทคยอนอาย เค้ามักควบคุมตัวเองไม่ได้เพราะเค้ารู้สึกมากเกินไป เค้าไม่เคยคิดว่าจะต้องเป็นฝ่ายเริ่มเองเลย โดยเฉพาะกับการได้เห็นหน้าคนรักชัดๆขนาดนี้ นิชคุณไม่ชอบให้เค้าเบี่ยงหน้าหลบ หรือหลับตา นั่นยิ่งทำให้แทครู้สึกเขิน และร่างกายเค้าตอบสนองมากกว่าปกติหลายเท่า
"ตกลงจะเอาไงครับแทค..คิดนานไปแล้วนะ" นิชคุณรั้งสะโพกและรวบหลังแทคยอนเข้าหาตัวและเริ่มจูบปิดปากแทคยอน เค้าใช้เรียวลิ้นเหนี่ยวรั้งลิ้นหนาอย่างรุนแรง ทั้งดูด ทั้งกัดเม้มริปฝีปากของเจ้าแมวน้อยจนแทคคิดอะไรไม่ออก
"อ๊า..อื้อ..อืม..อืท"แทคยอนพยาบามหายใจมากกว่าพยายามจะใช้ความคิด
"อ่า..อ๊า..อ่า"เจ้าแมวผละริมฝีปากออกเป็นอิสระ เค้าพยายามหายใจ เอาอากาสเข้าปอดเท่าที่ทำได้
"แทคไม่ทำ..งั้นคุณทำเอง"นิชคุณเหยียดยิ้มฉายแววอำมหิตใส่แทคยอน
"ไม่อย่า..คะ..คุณ..แทคจะทำ..แทคทำให้..รอก่อน..แทคเหนื่อย..อ่า" แทคยอนหอบจนตัวแดง เค้ากลัวว่าคืนนี้นอกจากจะไม่ได้นอนแล้ว พรุ่งนี้เค้าอาจจะไม่ได้ลงจากเตียงด้วยเหมือนกัน
" แทค..ไหวไหม"ชานพยุงร่างเจ้าแมวยักษ์ที่ดูอ่อนเปลี่ยคอพับคออ่อน ออกมาจากที่พัก ชานพาน้องชายตัวแสบขึ้นรถ และขับเข้าตัวเมืองอย่างรวดเร็ว เช้านี้เค้าอาจต้องให้แทคกลับไปนอนที่บ้าน และเรียกหมอทหารผ่านศึกไปดูแลแทคก่อน ส่วนเรื่องงานเค้าให้อูยองไปรับหน้าแล้ว งานนี้เป็นงานชิ้นแรกของเด็กน้อยประจำบ้านซึงลอง เค้ามานี่เเค่มาคอยดูแลความเรียบร้อย ส่วนแทค เค้าคิดว่า บางทีแทคอาจพอจำอะไรได้บ้าง
ชาน
"ชาน..แทครู้สึกแปลกๆ" น้องชายตัวโตที่นั่งทำงานบนโต๊ะติดกันข้างๆเค้าขยับตัวกระสับกระส่ายไปมา
แทคยอนเลื่อนเก้าอี้ตัวเองมาประชิดตัวพี่ชายของตน
"แปลกยังไงล่ะหืม"ชานชองก้มหน้าทำงานแว๊บนึง ก่อนจะหันหน้าควับกับมามองสภาพน้องชายเค้า
"อา...ชาน..ชาน..แทค..รู้สึกร้อน..อ่า..ร้อนไปหมดเลย"แทคยอนครางเสียงในคอแผ่วเบาราวเสียงกระซิบ ในขณะที่มือเค้าพยายามปลดกระดุมคอเสื้อเม็ดแรก และขยับเน็ทไทให้หลวมขึ้น
ใบหน้าแทคยอนขึ้นสีแดงระเรือ มีเม็ดเหงื่อเม็ดเล็กๆผุดพรมขึ้นเต็มใบหน้าและลำคอ เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวในเริ่มลู่ลงติดกับผิวกายน้องชายชานชอง
"เป็นอะไรน่ะแทค" ชานชองทำหน้าเหว๋อ เค้ารู้สึกถึงกลิ่นอายบางอย่างเด่นชัดกับลักษณะท่าทางน้องชายเค้า
"แทคไม่รู้..อ่า..แทคร้อนไปหมดทั้งตัวเลย..โดยเฉพาะตรงนี้.."
แทคยอนดึงมือชานชองมาวางบนจุดกึ่งกลางลำตัวของตนเบา
"อ่า..ชาน..ร่างกายแทคเป็นอะไรไม่รู้" แทคยอนครางกระเส้า ตัวสั่นระริก เค้าเขยิบตัวจนติดตัวพี่ชาย แทคยอนไซร้หน้าตัวเองเค้ากับคอชานชอง
"บ้าชิบ!!" ชานชองรีบชักมือตัวเองออกอย่างรวดเร็ว
"ใจเย็นนะแทค..แทคคิดเรื่องอะไรอยู่บอกชานได้ไหม"ชานชองกดต้นคอแทคเข้าหาตัวเองให้แน่นที่สุด
"ด้ง..ไปซื้อเกลือแร่ที่ร้านขายยาให้หน่อยสิ"ชานพูดเสียงดังข้ามตัวแทคไปหาน้องเล็กในบริษัทเค้าที่ทำท่าเหลือบมองแทคหลายครั้ง
"ตอนนี้เนี่ยนะครับ..ไม่รองานเสร็จก่อนหรอครับ" ด้งน้อยโอดครวน
"ไปตอนนี้แหละ..แล้วอยากกินอะไรซื้อมาเลยนะ..เดี๋ยวพี่ออกเงินให้ทีหลัง" ชานชองพยายามผลักด้งไปให้ไกลจากที่นั่งข้างแทคยอน
"จริงง่ะพี่..งั้นผมไปซื้อหนมก่อนนะ" ด้งน้อยยิ้มร่า ทิ้งงานไปทันที
นิชคุณเหลือบมองท่าทางแทคยอนมาตั้งแต่เห็นเจ้าแมวของเค้าจ้องหน้าเค้าไม่กระพริบตา จนมีท่าทางแปลกๆ และหันไปซบคอชานชองต่อหน้าเค้า
คนผิวขาวรู้สึกโกรธในใจ
"แทคมองผู้ชายคนนั้น..แล้วรู้สึกแปลกๆ..อ่า..ชาน"
"เอานี่ไปแทค" ชานชองหยิบสมุดบันทึกเล่มเล็กกับปากกาให้น้องชาย
"เขียนคำเกาหลีที่เมื่อวานเรียนไปให้ชานดูเดี๋ยวนี้เลย..
แล้วอย่ามองหมอนั่น.. ก้มหน้ามองสมุดแล้วเขียนคำศัพท์มาให้ชานเลย"
"ไม่ชาน..แทคคิดไม่ออก.อ๊า" แทคยอนก้มหน้าก้มตาจนใบหน้าติดกับกระดาษสมุด
"ทำอะไร..กันอยู่รึครับ" นิชคุณเห็นท่าทีของชายทั้ง2 ตรงหน้าแล้วรู้สึกแปลกๆ เค้าเดินเข้ามาประชิดโต๊ะแทคยอนเร็วจนแม้แต่ชานชองก็ไม่ทันได้สังเกตุ
"อื้อ...อื้อ..ไม่..อ๊า"แทคยอนเงยหน้าขึ้นจากโต๊ะเมื่อได้เสียงทุ้มหวาน ความรู้สึกบางอย่างภายในหัวใจเค้ากระตุ้นให้ร่ายกายเค้าตอบสนองกับเสียง และคนผิวขาวที่อยู่ๆก็มายืนประชิดอยู่หน้าโต๊ะทำงานเค้า
เจ้าแมวยักษ์ตัวสั่นกระตุกเกร็งไปทั้งตัว เสียงครางหวานจากภายในลำคอที่ดังกระเส้า กับใบหน้าที่เย้ายวนและท่าทีที่ทำให้ทั้งชานและนิชคุณต่างตกใจ ทั้งคู่ต่างเข้าใจตรงกันอย่างไม่ต้องสงสัย เจ้าแมวยักษ์ถึงจุดหฤหรรษ์กลางโต๊ะทำงาน
"อึก!!...อ๊า.."แทคยอนครางกระเส้าเสียงแหลม จนชานชองต้องกอดปลอบ เค้ารีบกดใบหน้าน้องชายลงกับโต๊ะทำงานแบบหลีกเลี่ยงไม่ได้
"คุณมีเรื่องต้องคุยกับผมนะครับ"นิชคุณรู้สึกใบหน้าตึงและชา เค้าเหมือนถูกเหย้อหยันต่อหน้า ชานชองผู้ชายคนนี้กับสัตว์เลี้ยงตัวเก่าของเค้ากล้าเริงรักกันในพื้นที่ส่วนตัวของเค้าได้ยังไง
"แทค..ร้อนจังชาน..แฮ่กๆ..อา"แทคยอนยังคงครางเสียงหอบเบาๆ
"ดีขึ้นรึยัง.."ชานชองปล่อยอ้อมแขนของตนจากร่างกายแทคทันที
"อ่า..แทคเหนื่อย..ง่วงจัง"เจ้าแมวพูดอย่างไร้เดียงสาต่อหน้าพี่ชาย แต่คำนี้เมื่อคนผิวขาวได้ยินเค้ากับคิดว่า แทคยอนช่างทำตัวไร้ยางอายเกินกว่าที่เค้าจะอภัยได้แล้ว
"กลับไปนอนบ้านไหมแทค..เดี๋ยวชานให้อาซึงมารับ"ชานชองโน้มใบหน้าลงแนบใบหูเจ้าแมวยักษ์เพื่อพูดคำหวานซึ้งต่อหน้านิชคุณ
นิชคุณกัดฟันกรอดๆเค้าหันตัวและกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตนทันที
'ทำเสร็จแล้ว..ส่งกลับไปนอนบ้าน..แล้วทำไมไม่กลับไปทำกันที่บ้านฟะ..ฉันบังคับให้พวกนาย2คนนั่งทำงานในนี้ห้ามไปไหนรึไง'คนผิวขาวสบถยาวในใจตัวเอง
RRaRrrrr"ครับ...เอ๊!!..ครับเดี๋ยวผมรีบไปครับ"ชานชองรับโทรศัพท์จากอาของเค้าและรู้ข่าวเรื่องรถของอาเค้าที่จอดไว้หน้าธนาคารในตัวเมืองถูกชน
"แทค..นอนอยู่ที่นี่ย่าไปไหนนะครับ..เดี๋ยวชานกลับมานะ"ชานชองสะกิดแทคยอน ซึ่งแทคยอนก็รับฟังอย่างเข้าใจ
"คุณนิชคุณครับ..ผมไปธุระเดี๋ยวจะรีบกลับมานะครับ" ชานชิงพูดจบก็รีบร้อนออกไป ทิ้งแทคยอนนอนสลบไสลฟุบหน้าอยู่กับโต๊ะทำงาน
ต่อ ...
เมื่อชานออกไปได้สักพัก นิชคุณก็จ้องมองไปที่ร่างเจ้าแมวที่นอนหลับแบบไม่ค่อยสบายตัวสักเท่าไหร่ คนตัวใหญ่ขยับตัวหยุกหยิก
นิชคุณเห็นแล้วก็นึกสงสาร เพราะแทคยอนตัวใหญ่ทำให้เค้ามีปัญหาปวดหลังเวลานอนที่โต๊ะทำงานเป็นประจำ นิชคุณเลยเรียกช่างมาเพิ่มเติมห้องส่วนตัวของเค้าด้านข้างห้องทำงาน เพื่อให้เจ้าแมวของเค้าได้มีเตียงนอนสำหรับพักผ่อนในบางช่วงเวลา ก็เจ้าแมวเค้าน่ะขี้เซาจะตายไป หมอนี่แอบหลับได้ทุกเวลาที่ว่าง จนทำให้คนผิวขาวติดนิสัยต้องใช้ห้องส่วนตัวประจำ ตอนที่เค้าย้ายมาตึกใหม่เค้าก็ยังติดนิสัยอยากได้ที่นอนในที่ทำงานของเค้าอยู่ดี ถึงแม้บางช่วงจะมีบ้างที่นิชคุณมองเตียงนอนแล้วคิดถึงแทค แต่การย้ายมาที่ใหม่ก็ไม่ทรมานเท่ากับอยู่ที่เดิม เค้าไม่ได้คิดภาพ หรือเห็นแทคเดินไปทั่วห้องนอนเค้า
แต่ตอนนี้เจ้าแมวตัวนั้นกำลังนอนไม่สบายอยู่ตรงหน้าเค้าแล้ว
" แทค..แทค..นอนไม่สบายเหรอ"คนผิวขาวเดินมาที่หน้าโต๊ะทำงานเจ้าแมว
"อืม..คุณ..แทคปวดหลัง"แทคยอนเงยหน้าขึ้น ใบหน้าที่เหนื่อยอ่อนและสลืมสะลือทำให้คนผิวขาวเกิดความรู้สึกร้อนรุ่มแปลกๆ
"ไปนอนที่เตียงข้างในไป"นิชคุณกัดฟันพูดเสียงต่ำลง
"อืม..ได้เหรอ"แทคยอนถามซ้ำแบบสติไม่อยู่กับตัว
เมื่อคนผิวขาวอนุญาติ เจ้าแมวน้อยก็ลุกขึ้นจากโต๊ะเดินเข้าห้องนอนนิชคุณอย่างรู้ทางราวกับเค้าเคยชินกับการใช้งานมัน
'หึ..นายจำมันได้เหรอ..ทุกอย่างอยู่ที่เดิม..มีแค่นายที่แกล้งทำเป็นจำไม่ได้เหรอแทค..นายทำแบบนี้เกินไปรึเปล่า'นิชคุณแค้นเคืองในใจ
เมื่อแทคยอนก้าวพ้นประตูห้องนอนเข้ามา นิชคุณก็กดปิดล็อกประตู วันนี้เราต้องคุยกันให้รู้เรื่องแล้วล่ะ นายทำเกินไปแล้ว
"แทค!!.." คนผิวขางร้องเรียกชื่อสัตว์เลี้ยงเค้า พร้อมกระชากร่างคนตัวโตมากระแทกกำแพงด้านข้างของห้อง
"อื้อ..เจ็บ..คุณทำอะไร"แทคยอนพยายามดึงมือตัวเองที่ถูกฝ่ามือคนผิวขาวกำล็อคยึดติดฝาผนังไว้ทั้ง2ข้าง
"คุณแค่อยากเตือนแทคว่า...ถ้าแทคทำแบบนั้นกับคุณชานในที่ทำงานอีก..คุณจะแจ้งความจับพี่ชายนายข้อหากระทำอนาจารในที่สาธรณะเข้าใจไหม"นิชคุณแยกเขี้ยวขู่แทคยอน
"ทำแบบนั้น..อนาจาร.คืออะไร"เจ้าแมวพยายามบิดข้อมือตัวเองให้หลุดออกจากมือคนผิวขาวแต่ไม่ได้ผล เค้าถามนิชคุณกลับอย่างไม่เข้าใจความหมาย
"หึหึ..แบบนั้น..ไม่เข้าใจ....อ่อยไปทั่วเลยนะ..ทำไมช่วงนี้อดยากรึไง..แฟนนายเค้าจัดให้ไม่พอเหรอ..หรือว่ามันท้าทายที่มีคนอื่นอยู่ด้วย นายชอบแบบนั้นเหรอ...ทำกัยแบบนั้นบ่อยรึเปล่าล่ะต่อหน้าคนอื่นน่ะ รึแค่อยากลองดีกับคุณ"นิชคุณพูดจาเสียดสีด้วยถ่อยคำรุ่นแรงใส่แทคยอน แต่ดูเหมือนสีหน้าและแววตาเจ้าแมวดูไม่ได้เข้าใจสถานการณ์เลย
"อื้อ..อ่ะ..ไม่..อื้อ"ริมฝีปากบางหยักถูกตะปบจูบ นิชคุณปล่อยมือข้างนึงจากข้อมือเจ้าแมวมารั้งต้นคอของแทคให้ก้มลงมารับจูบหนักๆแบบช่วงชิงลมหายใจและเรียวลิ้นของแทคยอนไปทั้งหมด
" แต่คนผิวขาวกลับซุกไซร้ต้นคอคนผิวเข้มอย่างรุนแรงแทน
"อ่า..หอมจริงๆตัวนายเนี่ย..ใช้น้ำหอมกลิ่นแรงแบบนี้สินะคุณชานถึงได้หลงน่ะ"นิชคุณรวบรั้งกลุ่มเส้นผมด้านหลังคอแทคยอนไว้แน่นเพื่อไม่ให้แทคยอนขยับคอหนี
"ไม่..อย่า..แทคเสียว..อ่า..คุณครับ..คุณทำอะไรน่ะ"แทคยอนแอ่นหน้าอกขึ้น ลมหายใจคนผิวเข้มหอบกระชั้น เจ้าแมวยักษ์รู้สึกร่างกายร้อนดังเปลวไฟ แต่ในจิตใต้สำนึกของเค้าบอกว่า เรื่องนี้มันไม่ควรเกิดขึ้น
"ไม่อย่า..แต่แทค..นายกำลังตอบสนองสุดๆเลยนะ..อย่าหยุดรึเปล่า หึหึ"คนผิวขาวพูดพลางยิ้มเหี้ยมเกรียม เค้าหันใบหน้ากลับมาจูบปากเจ้าแมวอีกครั้ง ในขณะที่มือขาวปล่อยข้อมือแทคยอนอีกข้างเพื่อมาสัมผัสเนื้อกางเกงแสลกที่คนผิวเข้มสวมใส่ เค้าขยับมือมาวางที่เป้ากางเกงและนวดคลึงจุดแก่นกายแทคยอนทันที
"แบบนี้ไง..ที่คุณหมายความ..ถ้านายทำแบบนี้อีก..พี่ชายนายเดือดร้อนแน่.."นิชคุณพูดแนบใบหูแทคเบาๆ
"อ่า..แทคขอโทษ..ปล่อยแทคเถอะ
.ได้โปรด..อ๊า"แทคยอนแอ่นกายบิดเร้าครางกระเส้าขอความเมตตา..ร่างกายเค้าร้อนรุ่มจนจะระเบิดออกมา
"ปล่อยงั้นเหรอ..ไม่ได้หรอกแทค..นายต้องโดนทำโทษแทนพี่ชายนายวันนี้รู้ไหม.."นิชคุณพูดพลางดูดเม้นติ่งหูคนผิวเข้มไม่ปล่อย ในขณะที่มือเค้ารูดซิบกางเกงลง และล้วงมือเข้าไปด้านในเพื่อกระชากเนื้อผ้าฝ้ายด้านในลง มือขาวไม่รอช้าที่จะสัมผัสแก่นกายที่ชูชันสู้มือเค้าอย่างเบามือ
"อื้อ..ไม่..อ๊า.."แทคยอนร้องเสียงหลงรับความเสียวสะท้านที่แล่นไปทั่วร่างกาย ความรู้สึกนี้มันมากกว่าแค่ การได้เห็นหน้าเสียอีก ร่างกายแทคยอนตอบสนองรุนแรงกับทุกเสียง ทุกสัมผัสจากทุกสิ่งที่เป็นนิชคุณ
สะโพกแทคยอนบิดเร้า พอๆกับร่างกายที่บิดเกร็ง
"อ่า..พอ..ได้โปรด..แทคร้อน..พอก่อน"แทคยอนอ้าปากครางเสียงแหลมหวาน เพราะแรงเร่งเร้าของจังหวะการรูดรั้งจากมือคนผิวขาวเร็วและแรงขึ้นเรื่อยๆ
"รับปากสิว่าจะไม่พูดเรื่องนี้กับพี่ชายนายและคุณจะหยุด"นิชคุณยื่นข้อเสนอให้สัตว์เลี้ยงในมือตน
"ได้..แทครับปาก..อ่า..ร้อน..พอเถอะ...แทคไม่ไหวแล้ว.อ๊ะ.พอ.."แทคยอนรู้สึกดีสุดๆ เค้าไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนในชีวิต แต่สิ่งนี้มันไม่ถูกต้องแน่ๆ คนผิวเข้มรู้สึกว่าหัวใจเค้าคล้อยชตาม แต่ความคิดของเค้ากับต่อต้านความสุขล้นที่โหมกระหน่ำไปทั่วร่างกายเค้า
น้ำตาร้อนๆไหลลงมาตามใบหน้าของเจ้าแมว ฝ่ามือคนผิวเข้มกำเนื้อผ้าที่ขากางเกรงตัวเองแน่น
ปฎิกริยาร่างกายตอบโต้อัตโนมัติ มันสั่งให้แทคกอดรัดคนตรงหน้าเค้า แต่เค้ากับรู้สึกว่าไม่ได้ แทคไม่สามารถเอาชนะจิตใจตัวเองได้ เค้าได้แต่ฝืนทนเก็บไม้เก็บมือของตัวเองไว้ ทั้งที่ร่างกายและหัวใจเค้าอยากจะกอด อยากจะสัมผัสคนตรงใจจะขาด
นิชคุณรู้สึกโกรธจนเลือดขึ้นหน้า ที่แทคปฎิเสธเค้าจนถึงที่สุดด้วยคำพูดและร่างกายของแทคยอน
คนผิวขาวเห็นแทคพยายามใช้ร่างกายตัวเองสีไปมากับร่างกายควาน ชานชอง แถมยังรั้งมือชานชองไปสัมผัสแก่นกายตัวเอง ขอร้องให้ชานชองปลดปล่อยไฟสวาทให้ต่อหน้าเค้า
"เสียใจขนาดนั้นเลยเหรอ..ที่คุณทำแบบนี้กับแทคน่ะ...เสียใจที่เป็นคุณใช่ไหม
..คุณจะหยุดก็ได้นะ"นิชคุณพูดจบเค้าก็ตะโปมจูบไปทั่วลำคอสีเข้มที่เงยแหงนหนีสัมผัสร้อนจากริมฝีปากอวบอิ่ม ยิ่งเจ้าแมวพยายามต่อต้าน นิชคุณยิ่งโหมรุกใส่คนตัวใหญ่อย่างเดือดดาด
นิชคุณพยายามประกบจูบเข้ากับริมฝีปากหยักอย่างรุนแรง เค้าสอดลิ้นเกี่ยวตวัด ดูดชิมความหวานล้ำจากช่องปากแทคยอน ในขณะที่มือรูดรั้งแก่นกายที่ชี้ชันอย่างมันส์มือจนคนผิวเข้มตัวสั่นเกร็งไม่หยุด
นิชคุณจัดการปลดเข็มขัดตัวเองและเข็มขัดของแทคยอน เค้ากระชากกางเกงแทคยอนลง จากนั้นก็จับร่างหนาพลิกตัว คนผิวขาวกดอัดแก่นกายของตนเข้ากับช่องทางคับแคบจนสุดแรง
"อั่กเจ็บ.อ๊า..ไม่..มะ..ไม่..อ๋า..เจ็บ..อื้อ..อั่ก"แทคยอนสะดุ้งโหยงไปทั้งร่าง เค้าร้องโวยวายเสียงดังจากความเจ็บปวดที่รุนแรง
"อ่าแน่น!!..แน่นมาก..แบบนี้สินะ..คุณชานถึงได้ชอบนายนัก..สุดยอดจริงๆแทค..อ่า"คนผิวขาวกดแช่แท่งลำช่ำเยิ้มของตัวเองค้างทิ้งเพียงครู่นึง
"ไม่นะ..คุณทำอะไร..แทคกลัว..เจ็บ..อะ..อึก..ฮือ..เอาออกไปนะ..แทคเจ็บ..ชาน..ช่วยแทคด้วย"แทคยอนนิ่งไม่ไหวติง เค้าร้าวรานไปทั้งร่าง แค่การหายใจแทคยอนยังรู้สึกรวดร้าวมากขึ้น
"อย่าทำเป็นไม่เคยสิแทค...กอดรัดฟัดเหวี่ยวกันขนาดนั้นแล้ว..ทำไมรับไม่ได้เหรอ..ที่โดนคุณทำแทนที่จะเป็นคุณชานน่ะ"นิชคุณพูดไปก็โกรธไป เค้าเริ่มขยับสะโพกเข้าออก
"อื้อ..อือ..เจ็บ..ไม่เอานะ...แทคเจ็บ..โอ้ย..อย่า..ได้โปรด...อย่าขยับนะ โอ้ย..อื้องื้อ..แฮ่กๆ..อึก.ไม่นะ"แทคยอนกัดฟันขอร้องเสียงแหบเล็ก
"ไม่ได้หรอก..ก็ใครอยากให้แทคมายั่วคุณทำไมล่ะ..อยากมากไม่ใช่เหรอ..คุณจะจัดให้ถึงใจแทนคุณชานเองนะ"นิชคุณกัดกราม ช่องทางรักของแทคตอดรัดเร็วแรงจนนิชคุณไม่รู้จะเหนี่ยวรั้งตัวเองลงยังไง
"เซ็กซ์กับผู้ชายมันดีแบบนี้สินะ..นายถึงได้เลือกที่จะทิ้งคุณน่ะ..ทำไมแทคไม่บอกล่ะ..คุณสนองให้ได้นะ" นิชคุณพูดพลางเริ่มขยับสะโพกแรงและเร็วขึ้น
"อ๊า..อ่า..ไม่..อย่านะ..โอ้ยไม่เอาแล้ว.แทคเจ็บ..อือ."แทคยอนไม่ได้ฟังที่นิชคุณพูดเลย ถึงต่อให้แทคยอนฟัง เค้าก็ไม่เข้าใจความหมายที่นิชคุณพูดอยู่ดี
"อ่า..เสียวสุดยอดเลยแทค..ที่มันเจ็บเพราะของแฟนนายมันเล็กไปน่ะสิ.
..ตัวใหญ่อย่างงั้นเสียของจริงๆ"คนผิวขาวถอนแก่นกายเข้าออกช้าๆ ก่อนจะจ้วงแก่นกายเข้าออกอย่างรุนแรงตามแรงตอดรัดร้อนด้านใน
"อ๊า..อ๊า..ไม่นะแทค..กลัว..อื้อ.อื้อ..ได้โปรด..ชานช่วยแทคด้วย"แทคยอนรู้เสียวส่านขึ่นเรื่อย ความเจ็บลดน้อยลงเมื่อแก่นกายนิชคุณกระแทรกโดนจุดสยิวของแทคยอนเข้า
"อ่าสุดยอด..อ่า..อ่า ตอดรัดแรงจริงอ่า ㅍ "นิชคุณรวบดึงสะโพกสอบเข้าหาตัวเค้าก่อนจะกดอัดแก่นกายถี่ยิบจนตัวเองถึงจุดหมาย คนผิวขาวตอกอัดแท่งลำสุดแรงจนท้องน้อยของตนแนบสนิทไปกับปากช่องทางสีแดงก่ำของเจ้าแมวยักษ์ คนผิวขาวตัวสั่นเกร็งกระตุก ฉีดพ่นน้ำรักอุ่นร้องเข้าเต็มล้นช่องทางภายในจนหมด
"อ่า..ร้อน..ไม่..ได้โปรดหยุด.คุณ..แทคร้อน.อ๊า..อ๊า..โอ้ว..โอ้ว."แทคยอนบิดตัวแอ่นสะโพก และกระตุกอย่างรุนแรงไปทั่วทั้งตัวน้ำรักเหนียวข่นฉีดเปื้อนล้นทะลักเต็มมือคนผิวขาว
"อ๊า...แฮ่ก.แฮ่ก.อ่า"เจ้าแมวครางอย่างหมดแรงเพียงไม่กี่วินาที นิชคุณรั้งเอวแทคยอนไว้ก่อนที่จะแมวจะหลับตาลงทิ้งน้ำหนักตัวลงมาที่เค้าทั้งหมด
นิชคุณรู้สึกผิดเต็มอก เค้าไม่รู้ว่าตัวเองทำแบบนี้ทำไม ทั้งที่แทคเป็นผู้ชาย และไม่ใช่คนรักของเค้าด้วยซ้ำ เค้าทำแบบนี้กับเพื่อนสนิทตัวเองได้ยังไง
เค้ากำลังสร้างปัญหาใหญ่ให้แทคกบชานชองแน่ๆ ถ้าชานชองรู้เรื่องนี้ บางทีทั้งคู่อาจเลิกกัน บางที่แทคยอนอาจจะเจ็บเหมือนที่เค้าเคยเจ็บ หรืออาจจะเจ็บมากกว่า
นิชคุณคิดว่าแทคต้องเสียใจมากแน่ๆ อย่างน้อยก็คงเสียใจที่ถูกเพื่อนแบบเค้าหักหลัง
นิชคุณอุ้มคนตัวใหญ่ไปนอนที่เตียงนอนของเค้า คนผิวขาวรู้สึกผิดเมื่อเห็นใบหน้าที่แดงเข้มของแทคยอน และเหงื่อไหลออกมาราวสายน้ำ
นิชคุณถอดเสื้อและเช็ดตัวให้แทคยอน เค้ามองเรือนร่างสวยงามสมส่วนไม่วางตา เพียงแต่นิชคุณคิดว่าสัตว์เลี้ยงของเค้าผอมลงไปมาก ถึงแม้นิชคุณจะไม่เคยเห็นผิวกายของแทคยอนเลยสักครั้งตลอด7ปีที่รู้จักกันมา
นิชคุณก้มหน้าลงจูบที่เปลือกตาและปากของเจ้าแมวน้อยที่หลับไม่ได้สติเบาๆก่อนจะจัดการใส่เสื้อผ้าให้แทคยอนเหมือนเดิม
ส่วนตัวเค้าเองต้องเดินเข้าห้องน้ำเพื่อจัดการกับอารมณ์ที่พุ่งพล่านจนควบคุมไม่ได้ด้วยมือของตัวเองอีกครั้ง
นิชคุณออกจากห้องน้ำและเดินออกมานั่งที่โต๊ะทำงาน เค้าไม่อาจทนนั่งมองคนผิวเข้มจากในห้องนอนได้
"คุณนิชคุณ...เห็นแทคไหม"ชานชองโผล่พรวดเข้ามาตรงหน้านิชคุณ
คนผิวขาวตกใจสะดุ้งจนหน้าซีด เค้ารู้สึกผิดต่อชานชองมากๆที่ทำเรื่องแบบนั้นกับคนรักของชาน
"น่ะ..นอนอยู่ข้างในน่ะ.."นิชคุณพูดเสียงสั่น
"ทำไมไปนอนข้างใน.."ชานชองเหลิกคิ้วมองนิชคุณอย่างสงสัย
"ผมไม่ใจร้ายให้คนที่มีปัญหากับการนอนฟุบบนโต๊ะทำงานแล้วปวดหลังขนาดนั้นหรอกครับ" นิชคุณรีบยกข้ออ้างมาพูดอย่างรวดเร็ว
"งั้นก็ขอบคุณมากนะครับ"ชานชองยิ้มบางๆให้นิชคุณ
คนผิวขาวเหงื่อตกมากกว่าเดิม เค้าทำอะไรลงไปกันนะ
"ไม่..คุณ..อย่าแทคทำไม่ได้..ได้โปรด..อ่า..ทำต่อสิ"
"ไม่ยากสักหน่อยนี่" นิชคุณขยับใบหน้าไซร้ต้นคอคนผิวเข้ม
"คุณ..ได้โปรด.อ้า."แทคยอนครางในคอใบหน้าและผิวกายแทคยอนขึ้นสีแดงระเรื่อ
"ทำสิแทค..." คนผิวขาวไล้ลิ้นร้อนไปตามลำคอระหงษ์
"แทคกลัว..อ่า"แทคยอนตัวสั่นระริก แอ่นอกขึ้นรับสัมผัสจากเรียวลิ้นที่ค่
อยๆลากไล้ลงต่ำมาเรื่อยๆ
"แค่ขยับแบบนี้เอง..อ่า" 2มือขาวรวบสะโพกสอบให้สูงขึ้นและกดลงบนแก่นกายช่ำเยิ้มของตนจนสุดแรง
"อ๊า..เสียว..อ๋า..อ๋า.คะ..คุณ"แทคยอนครางกระเส้า2มือกอดรัดรวบคอคนผิวขาวแน่น ลำตัวแทคยอนกลืนน้ำลายเฮือก เหยียดเกร็ง แหงนคอไปด้านหลังเพราะทนความเสียวที่วิ่งแปล๊บขึ้นมาตามไขสันหลังไม่ได้
"อ่า..ไม่เห็นยากเลยนี่แทค" นิชคุณกัดฟันทน ช่องทางภายในอุ่นร้อน รัดเป็นจังหวะกระชั้นถี่ ยิ่งแช่แท่งลำของตนไว้นาน ยิ่งทำให้เลือดในกายเค้าร้อนเร่า
"แทค..ทำสิ"คนผิวขาวเปลี่ยนมาฟ้อนเฟ้นยอดติ่งสีแดงเข้มด้วยการใช้นิ้วมือบีบบี้เบาๆ ริมฝีปากอวบบดขยี้ริมฝีปากหยักอย่างหนักหน่วง กระตุ้นเร้าอารมณ์ให้เจ้าแมวน้อยให้สูงขึ้น จากแค่แรงบดขยี้ยอดอกคงไม่เพียงพอ มือขาวนวดเฟ้นเนินอกที่เต็มไปด้วยกล้ามเเน่นเบาๆสลับขยี้เม็ดทับทิมที่ชี้ชูชันสลับไปมา
แทคยอนอารมณ์พลุ่งพล่าน เค้ากำลังจะใช้มือรั้งแก่นกายตัวเอง แต่คนผิวขาวรู้ทัน รวบรั้ง2มือของเจ้าแมวไผล้ไปด้านหลังของเจ้าแมวทันที
"คุณ!!..แทคไม่ไหวแล้ว..อ๊า"แทคยอน้ำตาคลอเบ้า แอ่นกายเสียวสะสะท้านเมื่อคนผิวขาวขยับสะโพก แก่นกายภายในเสียดสีช่องทางร้อนๆของเค้า
"งั้นก็ทำสิ..แค่ทำตามที่คุณสอน"นิชคุณขมวดคิ้วเข้าหากัน เค้าเริ่มหงุดหงิดกับการอดทนรอ
"ถ้าแทคไม่ทำเอง...คืนนี้คุณจะทำให้แทคร้องจนเช้าแน่..นี่กี่โมงแล้ว..หึหึ..คุณมีเวลาให้แทคหลายชมอยู่นะครับ"คนผิวขาวพูดเสียงเย็นเฉียบ รอยยิ้มหวานปรากฎเด่นชัด ดูเหมือนว่านิชคุณจะเอาจริง
"อ่า..คุณ..ไม่เอาท่านี้ได้ไหม"แทคยอนอาย เค้ามักควบคุมตัวเองไม่ได้เพราะเค้ารู้สึกมากเกินไป เค้าไม่เคยคิดว่าจะต้องเป็นฝ่ายเริ่มเองเลย โดยเฉพาะกับการได้เห็นหน้าคนรักชัดๆขนาดนี้ นิชคุณไม่ชอบให้เค้าเบี่ยงหน้าหลบ หรือหลับตา นั่นยิ่งทำให้แทครู้สึกเขิน และร่างกายเค้าตอบสนองมากกว่าปกติหลายเท่า
"ตกลงจะเอาไงครับแทค..คิดนานไปแล้วนะ" นิชคุณรั้งสะโพกและรวบหลังแทคยอนเข้าหาตัวและเริ่มจูบปิดปากแทคยอน เค้าใช้เรียวลิ้นเหนี่ยวรั้งลิ้นหนาอย่างรุนแรง ทั้งดูด ทั้งกัดเม้มริปฝีปากของเจ้าแมวน้อยจนแทคคิดอะไรไม่ออก
"อ๊า..อื้อ..อืม..อืท"แทคยอนพยาบามหายใจมากกว่าพยายามจะใช้ความคิด
"อ่า..อ๊า..อ่า"เจ้าแมวผละริมฝีปากออกเป็นอิสระ เค้าพยายามหายใจ เอาอากาสเข้าปอดเท่าที่ทำได้
"แทคไม่ทำ..งั้นคุณทำเอง"นิชคุณเหยียดยิ้มฉายแววอำมหิตใส่แทคยอน
"ไม่อย่า..คะ..คุณ..แทคจะทำ..แทคทำให้..รอก่อน..แทคเหนื่อย..อ่า" แทคยอนหอบจนตัวแดง เค้ากลัวว่าคืนนี้นอกจากจะไม่ได้นอนแล้ว พรุ่งนี้เค้าอาจจะไม่ได้ลงจากเตียงด้วยเหมือนกัน
" แทค..ไหวไหม"ชานพยุงร่างเจ้าแมวยักษ์ที่ดูอ่อนเปลี่ยคอพับคออ่อน ออกมาจากที่พัก ชานพาน้องชายตัวแสบขึ้นรถ และขับเข้าตัวเมืองอย่างรวดเร็ว เช้านี้เค้าอาจต้องให้แทคกลับไปนอนที่บ้าน และเรียกหมอทหารผ่านศึกไปดูแลแทคก่อน ส่วนเรื่องงานเค้าให้อูยองไปรับหน้าแล้ว งานนี้เป็นงานชิ้นแรกของเด็กน้อยประจำบ้านซึงลอง เค้ามานี่เเค่มาคอยดูแลความเรียบร้อย ส่วนแทค เค้าคิดว่า บางทีแทคอาจพอจำอะไรได้บ้าง
ชาน
"ชาน..แทครู้สึกแปลกๆ" น้องชายตัวโตที่นั่งทำงานบนโต๊ะติดกันข้างๆเค้าขยับตัวกระสับกระส่ายไปมา
แทคยอนเลื่อนเก้าอี้ตัวเองมาประชิดตัวพี่ชายของตน
"แปลกยังไงล่ะหืม"ชานชองก้มหน้าทำงานแว๊บนึง ก่อนจะหันหน้าควับกับมามองสภาพน้องชายเค้า
"อา...ชาน..ชาน..แทค..รู้สึกร้อน..อ่า..ร้อนไปหมดเลย"แทคยอนครางเสียงในคอแผ่วเบาราวเสียงกระซิบ ในขณะที่มือเค้าพยายามปลดกระดุมคอเสื้อเม็ดแรก และขยับเน็ทไทให้หลวมขึ้น
ใบหน้าแทคยอนขึ้นสีแดงระเรือ มีเม็ดเหงื่อเม็ดเล็กๆผุดพรมขึ้นเต็มใบหน้าและลำคอ เสื้อเชิ้ตสีขาวตัวในเริ่มลู่ลงติดกับผิวกายน้องชายชานชอง
"เป็นอะไรน่ะแทค" ชานชองทำหน้าเหว๋อ เค้ารู้สึกถึงกลิ่นอายบางอย่างเด่นชัดกับลักษณะท่าทางน้องชายเค้า
"แทคไม่รู้..อ่า..แทคร้อนไปหมดทั้งตัวเลย..โดยเฉพาะตรงนี้.."
แทคยอนดึงมือชานชองมาวางบนจุดกึ่งกลางลำตัวของตนเบา
"อ่า..ชาน..ร่างกายแทคเป็นอะไรไม่รู้" แทคยอนครางกระเส้า ตัวสั่นระริก เค้าเขยิบตัวจนติดตัวพี่ชาย แทคยอนไซร้หน้าตัวเองเค้ากับคอชานชอง
"บ้าชิบ!!" ชานชองรีบชักมือตัวเองออกอย่างรวดเร็ว
"ใจเย็นนะแทค..แทคคิดเรื่องอะไรอยู่บอกชานได้ไหม"ชานชองกดต้นคอแทคเข้าหาตัวเองให้แน่นที่สุด
"ด้ง..ไปซื้อเกลือแร่ที่ร้านขายยาให้หน่อยสิ"ชานพูดเสียงดังข้ามตัวแทคไปหาน้องเล็กในบริษัทเค้าที่ทำท่าเหลือบมองแทคหลายครั้ง
"ตอนนี้เนี่ยนะครับ..ไม่รองานเสร็จก่อนหรอครับ" ด้งน้อยโอดครวน
"ไปตอนนี้แหละ..แล้วอยากกินอะไรซื้อมาเลยนะ..เดี๋ยวพี่ออกเงินให้ทีหลัง" ชานชองพยายามผลักด้งไปให้ไกลจากที่นั่งข้างแทคยอน
"จริงง่ะพี่..งั้นผมไปซื้อหนมก่อนนะ" ด้งน้อยยิ้มร่า ทิ้งงานไปทันที
นิชคุณเหลือบมองท่าทางแทคยอนมาตั้งแต่เห็นเจ้าแมวของเค้าจ้องหน้าเค้าไม่กระพริบตา จนมีท่าทางแปลกๆ และหันไปซบคอชานชองต่อหน้าเค้า
คนผิวขาวรู้สึกโกรธในใจ
"แทคมองผู้ชายคนนั้น..แล้วรู้สึกแปลกๆ..อ่า..ชาน"
"เอานี่ไปแทค" ชานชองหยิบสมุดบันทึกเล่มเล็กกับปากกาให้น้องชาย
"เขียนคำเกาหลีที่เมื่อวานเรียนไปให้ชานดูเดี๋ยวนี้เลย..
แล้วอย่ามองหมอนั่น.. ก้มหน้ามองสมุดแล้วเขียนคำศัพท์มาให้ชานเลย"
"ไม่ชาน..แทคคิดไม่ออก.อ๊า" แทคยอนก้มหน้าก้มตาจนใบหน้าติดกับกระดาษสมุด
"ทำอะไร..กันอยู่รึครับ" นิชคุณเห็นท่าทีของชายทั้ง2 ตรงหน้าแล้วรู้สึกแปลกๆ เค้าเดินเข้ามาประชิดโต๊ะแทคยอนเร็วจนแม้แต่ชานชองก็ไม่ทันได้สังเกตุ
"อื้อ...อื้อ..ไม่..อ๊า"แทคยอนเงยหน้าขึ้นจากโต๊ะเมื่อได้เสียงทุ้มหวาน ความรู้สึกบางอย่างภายในหัวใจเค้ากระตุ้นให้ร่ายกายเค้าตอบสนองกับเสียง และคนผิวขาวที่อยู่ๆก็มายืนประชิดอยู่หน้าโต๊ะทำงานเค้า
เจ้าแมวยักษ์ตัวสั่นกระตุกเกร็งไปทั้งตัว เสียงครางหวานจากภายในลำคอที่ดังกระเส้า กับใบหน้าที่เย้ายวนและท่าทีที่ทำให้ทั้งชานและนิชคุณต่างตกใจ ทั้งคู่ต่างเข้าใจตรงกันอย่างไม่ต้องสงสัย เจ้าแมวยักษ์ถึงจุดหฤหรรษ์กลางโต๊ะทำงาน
"อึก!!...อ๊า.."แทคยอนครางกระเส้าเสียงแหลม จนชานชองต้องกอดปลอบ เค้ารีบกดใบหน้าน้องชายลงกับโต๊ะทำงานแบบหลีกเลี่ยงไม่ได้
"คุณมีเรื่องต้องคุยกับผมนะครับ"นิชคุณรู้สึกใบหน้าตึงและชา เค้าเหมือนถูกเหย้อหยันต่อหน้า ชานชองผู้ชายคนนี้กับสัตว์เลี้ยงตัวเก่าของเค้ากล้าเริงรักกันในพื้นที่ส่วนตัวของเค้าได้ยังไง
"แทค..ร้อนจังชาน..แฮ่กๆ..อา"แทคยอนยังคงครางเสียงหอบเบาๆ
"ดีขึ้นรึยัง.."ชานชองปล่อยอ้อมแขนของตนจากร่างกายแทคทันที
"อ่า..แทคเหนื่อย..ง่วงจัง"เจ้าแมวพูดอย่างไร้เดียงสาต่อหน้าพี่ชาย แต่คำนี้เมื่อคนผิวขาวได้ยินเค้ากับคิดว่า แทคยอนช่างทำตัวไร้ยางอายเกินกว่าที่เค้าจะอภัยได้แล้ว
"กลับไปนอนบ้านไหมแทค..เดี๋ยวชานให้อาซึงมารับ"ชานชองโน้มใบหน้าลงแนบใบหูเจ้าแมวยักษ์เพื่อพูดคำหวานซึ้งต่อหน้านิชคุณ
นิชคุณกัดฟันกรอดๆเค้าหันตัวและกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงานของตนทันที
'ทำเสร็จแล้ว..ส่งกลับไปนอนบ้าน..แล้วทำไมไม่กลับไปทำกันที่บ้านฟะ..ฉันบังคับให้พวกนาย2คนนั่งทำงานในนี้ห้ามไปไหนรึไง'คนผิวขาวสบถยาวในใจตัวเอง
RRaRrrrr"ครับ...เอ๊!!..ครับเดี๋ยวผมรีบไปครับ"ชานชองรับโทรศัพท์จากอาของเค้าและรู้ข่าวเรื่องรถของอาเค้าที่จอดไว้หน้าธนาคารในตัวเมืองถูกชน
"แทค..นอนอยู่ที่นี่ย่าไปไหนนะครับ..เดี๋ยวชานกลับมานะ"ชานชองสะกิดแทคยอน ซึ่งแทคยอนก็รับฟังอย่างเข้าใจ
"คุณนิชคุณครับ..ผมไปธุระเดี๋ยวจะรีบกลับมานะครับ" ชานชิงพูดจบก็รีบร้อนออกไป ทิ้งแทคยอนนอนสลบไสลฟุบหน้าอยู่กับโต๊ะทำงาน
ต่อ ...
เมื่อชานออกไปได้สักพัก นิชคุณก็จ้องมองไปที่ร่างเจ้าแมวที่นอนหลับแบบไม่ค่อยสบายตัวสักเท่าไหร่ คนตัวใหญ่ขยับตัวหยุกหยิก
นิชคุณเห็นแล้วก็นึกสงสาร เพราะแทคยอนตัวใหญ่ทำให้เค้ามีปัญหาปวดหลังเวลานอนที่โต๊ะทำงานเป็นประจำ นิชคุณเลยเรียกช่างมาเพิ่มเติมห้องส่วนตัวของเค้าด้านข้างห้องทำงาน เพื่อให้เจ้าแมวของเค้าได้มีเตียงนอนสำหรับพักผ่อนในบางช่วงเวลา ก็เจ้าแมวเค้าน่ะขี้เซาจะตายไป หมอนี่แอบหลับได้ทุกเวลาที่ว่าง จนทำให้คนผิวขาวติดนิสัยต้องใช้ห้องส่วนตัวประจำ ตอนที่เค้าย้ายมาตึกใหม่เค้าก็ยังติดนิสัยอยากได้ที่นอนในที่ทำงานของเค้าอยู่ดี ถึงแม้บางช่วงจะมีบ้างที่นิชคุณมองเตียงนอนแล้วคิดถึงแทค แต่การย้ายมาที่ใหม่ก็ไม่ทรมานเท่ากับอยู่ที่เดิม เค้าไม่ได้คิดภาพ หรือเห็นแทคเดินไปทั่วห้องนอนเค้า
แต่ตอนนี้เจ้าแมวตัวนั้นกำลังนอนไม่สบายอยู่ตรงหน้าเค้าแล้ว
" แทค..แทค..นอนไม่สบายเหรอ"คนผิวขาวเดินมาที่หน้าโต๊ะทำงานเจ้าแมว
"อืม..คุณ..แทคปวดหลัง"แทคยอนเงยหน้าขึ้น ใบหน้าที่เหนื่อยอ่อนและสลืมสะลือทำให้คนผิวขาวเกิดความรู้สึกร้อนรุ่มแปลกๆ
"ไปนอนที่เตียงข้างในไป"นิชคุณกัดฟันพูดเสียงต่ำลง
"อืม..ได้เหรอ"แทคยอนถามซ้ำแบบสติไม่อยู่กับตัว
เมื่อคนผิวขาวอนุญาติ เจ้าแมวน้อยก็ลุกขึ้นจากโต๊ะเดินเข้าห้องนอนนิชคุณอย่างรู้ทางราวกับเค้าเคยชินกับการใช้งานมัน
'หึ..นายจำมันได้เหรอ..ทุกอย่างอยู่ที่เดิม..มีแค่นายที่แกล้งทำเป็นจำไม่ได้เหรอแทค..นายทำแบบนี้เกินไปรึเปล่า'นิชคุณแค้นเคืองในใจ
เมื่อแทคยอนก้าวพ้นประตูห้องนอนเข้ามา นิชคุณก็กดปิดล็อกประตู วันนี้เราต้องคุยกันให้รู้เรื่องแล้วล่ะ นายทำเกินไปแล้ว
"แทค!!.." คนผิวขางร้องเรียกชื่อสัตว์เลี้ยงเค้า พร้อมกระชากร่างคนตัวโตมากระแทกกำแพงด้านข้างของห้อง
"อื้อ..เจ็บ..คุณทำอะไร"แทคยอนพยายามดึงมือตัวเองที่ถูกฝ่ามือคนผิวขาวกำล็อคยึดติดฝาผนังไว้ทั้ง2ข้าง
"คุณแค่อยากเตือนแทคว่า...ถ้าแทคทำแบบนั้นกับคุณชานในที่ทำงานอีก..คุณจะแจ้งความจับพี่ชายนายข้อหากระทำอนาจารในที่สาธรณะเข้าใจไหม"นิชคุณแยกเขี้ยวขู่แทคยอน
"ทำแบบนั้น..อนาจาร.คืออะไร"เจ้าแมวพยายามบิดข้อมือตัวเองให้หลุดออกจากมือคนผิวขาวแต่ไม่ได้ผล เค้าถามนิชคุณกลับอย่างไม่เข้าใจความหมาย
"หึหึ..แบบนั้น..ไม่เข้าใจ....อ่อยไปทั่วเลยนะ..ทำไมช่วงนี้อดยากรึไง..แฟนนายเค้าจัดให้ไม่พอเหรอ..หรือว่ามันท้าทายที่มีคนอื่นอยู่ด้วย นายชอบแบบนั้นเหรอ...ทำกัยแบบนั้นบ่อยรึเปล่าล่ะต่อหน้าคนอื่นน่ะ รึแค่อยากลองดีกับคุณ"นิชคุณพูดจาเสียดสีด้วยถ่อยคำรุ่นแรงใส่แทคยอน แต่ดูเหมือนสีหน้าและแววตาเจ้าแมวดูไม่ได้เข้าใจสถานการณ์เลย
"อื้อ..อ่ะ..ไม่..อื้อ"ริมฝีปากบางหยักถูกตะปบจูบ นิชคุณปล่อยมือข้างนึงจากข้อมือเจ้าแมวมารั้งต้นคอของแทคให้ก้มลงมารับจูบหนักๆแบบช่วงชิงลมหายใจและเรียวลิ้นของแทคยอนไปทั้งหมด
" แต่คนผิวขาวกลับซุกไซร้ต้นคอคนผิวเข้มอย่างรุนแรงแทน
"อ่า..หอมจริงๆตัวนายเนี่ย..ใช้น้ำหอมกลิ่นแรงแบบนี้สินะคุณชานถึงได้หลงน่ะ"นิชคุณรวบรั้งกลุ่มเส้นผมด้านหลังคอแทคยอนไว้แน่นเพื่อไม่ให้แทคยอนขยับคอหนี
"ไม่..อย่า..แทคเสียว..อ่า..คุณครับ..คุณทำอะไรน่ะ"แทคยอนแอ่นหน้าอกขึ้น ลมหายใจคนผิวเข้มหอบกระชั้น เจ้าแมวยักษ์รู้สึกร่างกายร้อนดังเปลวไฟ แต่ในจิตใต้สำนึกของเค้าบอกว่า เรื่องนี้มันไม่ควรเกิดขึ้น
"ไม่อย่า..แต่แทค..นายกำลังตอบสนองสุดๆเลยนะ..อย่าหยุดรึเปล่า หึหึ"คนผิวขาวพูดพลางยิ้มเหี้ยมเกรียม เค้าหันใบหน้ากลับมาจูบปากเจ้าแมวอีกครั้ง ในขณะที่มือขาวปล่อยข้อมือแทคยอนอีกข้างเพื่อมาสัมผัสเนื้อกางเกงแสลกที่คนผิวเข้มสวมใส่ เค้าขยับมือมาวางที่เป้ากางเกงและนวดคลึงจุดแก่นกายแทคยอนทันที
"แบบนี้ไง..ที่คุณหมายความ..ถ้านายทำแบบนี้อีก..พี่ชายนายเดือดร้อนแน่.."นิชคุณพูดแนบใบหูแทคเบาๆ
"อ่า..แทคขอโทษ..ปล่อยแทคเถอะ
.ได้โปรด..อ๊า"แทคยอนแอ่นกายบิดเร้าครางกระเส้าขอความเมตตา..ร่างกายเค้าร้อนรุ่มจนจะระเบิดออกมา
"ปล่อยงั้นเหรอ..ไม่ได้หรอกแทค..นายต้องโดนทำโทษแทนพี่ชายนายวันนี้รู้ไหม.."นิชคุณพูดพลางดูดเม้นติ่งหูคนผิวเข้มไม่ปล่อย ในขณะที่มือเค้ารูดซิบกางเกงลง และล้วงมือเข้าไปด้านในเพื่อกระชากเนื้อผ้าฝ้ายด้านในลง มือขาวไม่รอช้าที่จะสัมผัสแก่นกายที่ชูชันสู้มือเค้าอย่างเบามือ
"อื้อ..ไม่..อ๊า.."แทคยอนร้องเสียงหลงรับความเสียวสะท้านที่แล่นไปทั่วร่างกาย ความรู้สึกนี้มันมากกว่าแค่ การได้เห็นหน้าเสียอีก ร่างกายแทคยอนตอบสนองรุนแรงกับทุกเสียง ทุกสัมผัสจากทุกสิ่งที่เป็นนิชคุณ
สะโพกแทคยอนบิดเร้า พอๆกับร่างกายที่บิดเกร็ง
"อ่า..พอ..ได้โปรด..แทคร้อน..พอก่อน"แทคยอนอ้าปากครางเสียงแหลมหวาน เพราะแรงเร่งเร้าของจังหวะการรูดรั้งจากมือคนผิวขาวเร็วและแรงขึ้นเรื่อยๆ
"รับปากสิว่าจะไม่พูดเรื่องนี้กับพี่ชายนายและคุณจะหยุด"นิชคุณยื่นข้อเสนอให้สัตว์เลี้ยงในมือตน
"ได้..แทครับปาก..อ่า..ร้อน..พอเถอะ...แทคไม่ไหวแล้ว.อ๊ะ.พอ.."แทคยอนรู้สึกดีสุดๆ เค้าไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อนในชีวิต แต่สิ่งนี้มันไม่ถูกต้องแน่ๆ คนผิวเข้มรู้สึกว่าหัวใจเค้าคล้อยชตาม แต่ความคิดของเค้ากับต่อต้านความสุขล้นที่โหมกระหน่ำไปทั่วร่างกายเค้า
น้ำตาร้อนๆไหลลงมาตามใบหน้าของเจ้าแมว ฝ่ามือคนผิวเข้มกำเนื้อผ้าที่ขากางเกรงตัวเองแน่น
ปฎิกริยาร่างกายตอบโต้อัตโนมัติ มันสั่งให้แทคกอดรัดคนตรงหน้าเค้า แต่เค้ากับรู้สึกว่าไม่ได้ แทคไม่สามารถเอาชนะจิตใจตัวเองได้ เค้าได้แต่ฝืนทนเก็บไม้เก็บมือของตัวเองไว้ ทั้งที่ร่างกายและหัวใจเค้าอยากจะกอด อยากจะสัมผัสคนตรงใจจะขาด
นิชคุณรู้สึกโกรธจนเลือดขึ้นหน้า ที่แทคปฎิเสธเค้าจนถึงที่สุดด้วยคำพูดและร่างกายของแทคยอน
คนผิวขาวเห็นแทคพยายามใช้ร่างกายตัวเองสีไปมากับร่างกายควาน ชานชอง แถมยังรั้งมือชานชองไปสัมผัสแก่นกายตัวเอง ขอร้องให้ชานชองปลดปล่อยไฟสวาทให้ต่อหน้าเค้า
"เสียใจขนาดนั้นเลยเหรอ..ที่คุณทำแบบนี้กับแทคน่ะ...เสียใจที่เป็นคุณใช่ไหม
..คุณจะหยุดก็ได้นะ"นิชคุณพูดจบเค้าก็ตะโปมจูบไปทั่วลำคอสีเข้มที่เงยแหงนหนีสัมผัสร้อนจากริมฝีปากอวบอิ่ม ยิ่งเจ้าแมวพยายามต่อต้าน นิชคุณยิ่งโหมรุกใส่คนตัวใหญ่อย่างเดือดดาด
นิชคุณพยายามประกบจูบเข้ากับริมฝีปากหยักอย่างรุนแรง เค้าสอดลิ้นเกี่ยวตวัด ดูดชิมความหวานล้ำจากช่องปากแทคยอน ในขณะที่มือรูดรั้งแก่นกายที่ชี้ชันอย่างมันส์มือจนคนผิวเข้มตัวสั่นเกร็งไม่หยุด
นิชคุณจัดการปลดเข็มขัดตัวเองและเข็มขัดของแทคยอน เค้ากระชากกางเกงแทคยอนลง จากนั้นก็จับร่างหนาพลิกตัว คนผิวขาวกดอัดแก่นกายของตนเข้ากับช่องทางคับแคบจนสุดแรง
"อั่กเจ็บ.อ๊า..ไม่..มะ..ไม่..อ๋า..เจ็บ..อื้อ..อั่ก"แทคยอนสะดุ้งโหยงไปทั้งร่าง เค้าร้องโวยวายเสียงดังจากความเจ็บปวดที่รุนแรง
"อ่าแน่น!!..แน่นมาก..แบบนี้สินะ..คุณชานถึงได้ชอบนายนัก..สุดยอดจริงๆแทค..อ่า"คนผิวขาวกดแช่แท่งลำช่ำเยิ้มของตัวเองค้างทิ้งเพียงครู่นึง
"ไม่นะ..คุณทำอะไร..แทคกลัว..เจ็บ..อะ..อึก..ฮือ..เอาออกไปนะ..แทคเจ็บ..ชาน..ช่วยแทคด้วย"แทคยอนนิ่งไม่ไหวติง เค้าร้าวรานไปทั้งร่าง แค่การหายใจแทคยอนยังรู้สึกรวดร้าวมากขึ้น
"อย่าทำเป็นไม่เคยสิแทค...กอดรัดฟัดเหวี่ยวกันขนาดนั้นแล้ว..ทำไมรับไม่ได้เหรอ..ที่โดนคุณทำแทนที่จะเป็นคุณชานน่ะ"นิชคุณพูดไปก็โกรธไป เค้าเริ่มขยับสะโพกเข้าออก
"อื้อ..อือ..เจ็บ..ไม่เอานะ...แทคเจ็บ..โอ้ย..อย่า..ได้โปรด...อย่าขยับนะ โอ้ย..อื้องื้อ..แฮ่กๆ..อึก.ไม่นะ"แทคยอนกัดฟันขอร้องเสียงแหบเล็ก
"ไม่ได้หรอก..ก็ใครอยากให้แทคมายั่วคุณทำไมล่ะ..อยากมากไม่ใช่เหรอ..คุณจะจัดให้ถึงใจแทนคุณชานเองนะ"นิชคุณกัดกราม ช่องทางรักของแทคตอดรัดเร็วแรงจนนิชคุณไม่รู้จะเหนี่ยวรั้งตัวเองลงยังไง
"เซ็กซ์กับผู้ชายมันดีแบบนี้สินะ..นายถึงได้เลือกที่จะทิ้งคุณน่ะ..ทำไมแทคไม่บอกล่ะ..คุณสนองให้ได้นะ" นิชคุณพูดพลางเริ่มขยับสะโพกแรงและเร็วขึ้น
"อ๊า..อ่า..ไม่..อย่านะ..โอ้ยไม่เอาแล้ว.แทคเจ็บ..อือ."แทคยอนไม่ได้ฟังที่นิชคุณพูดเลย ถึงต่อให้แทคยอนฟัง เค้าก็ไม่เข้าใจความหมายที่นิชคุณพูดอยู่ดี
"อ่า..เสียวสุดยอดเลยแทค..ที่มันเจ็บเพราะของแฟนนายมันเล็กไปน่ะสิ.
..ตัวใหญ่อย่างงั้นเสียของจริงๆ"คนผิวขาวถอนแก่นกายเข้าออกช้าๆ ก่อนจะจ้วงแก่นกายเข้าออกอย่างรุนแรงตามแรงตอดรัดร้อนด้านใน
"อ๊า..อ๊า..ไม่นะแทค..กลัว..อื้อ.อื้อ..ได้โปรด..ชานช่วยแทคด้วย"แทคยอนรู้เสียวส่านขึ่นเรื่อย ความเจ็บลดน้อยลงเมื่อแก่นกายนิชคุณกระแทรกโดนจุดสยิวของแทคยอนเข้า
"อ่าสุดยอด..อ่า..อ่า ตอดรัดแรงจริงอ่า ㅍ "นิชคุณรวบดึงสะโพกสอบเข้าหาตัวเค้าก่อนจะกดอัดแก่นกายถี่ยิบจนตัวเองถึงจุดหมาย คนผิวขาวตอกอัดแท่งลำสุดแรงจนท้องน้อยของตนแนบสนิทไปกับปากช่องทางสีแดงก่ำของเจ้าแมวยักษ์ คนผิวขาวตัวสั่นเกร็งกระตุก ฉีดพ่นน้ำรักอุ่นร้องเข้าเต็มล้นช่องทางภายในจนหมด
"อ่า..ร้อน..ไม่..ได้โปรดหยุด.คุณ..แทคร้อน.อ๊า..อ๊า..โอ้ว..โอ้ว."แทคยอนบิดตัวแอ่นสะโพก และกระตุกอย่างรุนแรงไปทั่วทั้งตัวน้ำรักเหนียวข่นฉีดเปื้อนล้นทะลักเต็มมือคนผิวขาว
"อ๊า...แฮ่ก.แฮ่ก.อ่า"เจ้าแมวครางอย่างหมดแรงเพียงไม่กี่วินาที นิชคุณรั้งเอวแทคยอนไว้ก่อนที่จะแมวจะหลับตาลงทิ้งน้ำหนักตัวลงมาที่เค้าทั้งหมด
นิชคุณรู้สึกผิดเต็มอก เค้าไม่รู้ว่าตัวเองทำแบบนี้ทำไม ทั้งที่แทคเป็นผู้ชาย และไม่ใช่คนรักของเค้าด้วยซ้ำ เค้าทำแบบนี้กับเพื่อนสนิทตัวเองได้ยังไง
เค้ากำลังสร้างปัญหาใหญ่ให้แทคกบชานชองแน่ๆ ถ้าชานชองรู้เรื่องนี้ บางทีทั้งคู่อาจเลิกกัน บางที่แทคยอนอาจจะเจ็บเหมือนที่เค้าเคยเจ็บ หรืออาจจะเจ็บมากกว่า
นิชคุณคิดว่าแทคต้องเสียใจมากแน่ๆ อย่างน้อยก็คงเสียใจที่ถูกเพื่อนแบบเค้าหักหลัง
นิชคุณอุ้มคนตัวใหญ่ไปนอนที่เตียงนอนของเค้า คนผิวขาวรู้สึกผิดเมื่อเห็นใบหน้าที่แดงเข้มของแทคยอน และเหงื่อไหลออกมาราวสายน้ำ
นิชคุณถอดเสื้อและเช็ดตัวให้แทคยอน เค้ามองเรือนร่างสวยงามสมส่วนไม่วางตา เพียงแต่นิชคุณคิดว่าสัตว์เลี้ยงของเค้าผอมลงไปมาก ถึงแม้นิชคุณจะไม่เคยเห็นผิวกายของแทคยอนเลยสักครั้งตลอด7ปีที่รู้จักกันมา
นิชคุณก้มหน้าลงจูบที่เปลือกตาและปากของเจ้าแมวน้อยที่หลับไม่ได้สติเบาๆก่อนจะจัดการใส่เสื้อผ้าให้แทคยอนเหมือนเดิม
ส่วนตัวเค้าเองต้องเดินเข้าห้องน้ำเพื่อจัดการกับอารมณ์ที่พุ่งพล่านจนควบคุมไม่ได้ด้วยมือของตัวเองอีกครั้ง
นิชคุณออกจากห้องน้ำและเดินออกมานั่งที่โต๊ะทำงาน เค้าไม่อาจทนนั่งมองคนผิวเข้มจากในห้องนอนได้
"คุณนิชคุณ...เห็นแทคไหม"ชานชองโผล่พรวดเข้ามาตรงหน้านิชคุณ
คนผิวขาวตกใจสะดุ้งจนหน้าซีด เค้ารู้สึกผิดต่อชานชองมากๆที่ทำเรื่องแบบนั้นกับคนรักของชาน
"น่ะ..นอนอยู่ข้างในน่ะ.."นิชคุณพูดเสียงสั่น
"ทำไมไปนอนข้างใน.."ชานชองเหลิกคิ้วมองนิชคุณอย่างสงสัย
"ผมไม่ใจร้ายให้คนที่มีปัญหากับการนอนฟุบบนโต๊ะทำงานแล้วปวดหลังขนาดนั้นหรอกครับ" นิชคุณรีบยกข้ออ้างมาพูดอย่างรวดเร็ว
"งั้นก็ขอบคุณมากนะครับ"ชานชองยิ้มบางๆให้นิชคุณ
คนผิวขาวเหงื่อตกมากกว่าเดิม เค้าทำอะไรลงไปกันนะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น