** NC สายมืด ใจไม่แข็งแนะนำให้ข้ามค่ะ (เนื้อหา25+)
เอาคืนให้สาสม
"คุณหนูครับผมพามันมาแล้วครับ"
เลขาคนสนิทของพาคนที่นิชคุณต้องการพบกลับมาได้ในที่สุด ซึงลองย่างเท้าเข้ามาในห้องนอนของผู้เป็นนาย พร้อมร่างของชายผิวเข้มอีกคนที่ดูท่าทางป้อแป้ เหมือนสติอยู่ไม่ครบ ชายคนที่เคยมีผิวหน้าสีน้ำผึ้งนวลเนียลบัดนี้ใบหน้ามีรอยช้ำเขียว หัวคิ้วแตกมีเลือดไหลเป็นทางยาวลงมาจรดขอบคาง
"พาคุณหมอมาที่นอนที่เตียงสิ"
นิชคุณพยักเพยิบไปทางเตียงนอนด้านในห้อง ซึงลองดันตัวชายร่างสูงเข้าไปแบบว่าง่าย เมื่อถึงเตียงนอนของเจ้านาย
เลขาตัวใหญ่ก็ทิ้งตัวคนผิวเข้มลงบนฝูกเนื้อนิ่มสีขาวบริสุทธ์ นิชคุณโยนกุญแจมือให้ซึงลอง2อัน ซึงลองจับวัตถุมันวาวคล้องเข้าที่ข้อมือขวาและซ้ายของคนร่างสูงเข้ากับหัวเตียง
" ขอบคุณมากซึง นายไปพักเถอะ
" นิชคุณบอกกับเลขาร่างยักษ์ ซึงลองส่งกุญแจดอกเล็กให้คุณหนูของเค้า
พร้อมโค้งตัวลงเคารพผู้เป็นนายก่อนจะย่างเท้าออกจากห้องนอนไปเงียบๆ
'นายจะต้องชดใช้กับสิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณหนูเล็กอย่างสาสม
ถ้าไม่ติดว่าต้องพาแกมาที่นี่ ฉันนี่แหละจะเป็นคนฆ่าแกเอง ' ซึงลองมองแทคยอนด้วยแววตาของหมาป่ากระหายเลือดแวปนึงก่อนออกจากห้องไป
" หมดสภาพเลยนะ
คุณหมออ๊ค" จริงๆนิชคุณอยากให้เชิญมาดีๆมากกว่าแต่สงสัยว่าเด็กๆของเค้า
คงเล่นกันเกินแรงไปหน่อย มือขาวของนิชคุณจิกขยุ้มกลุ่มผมบริเวณท้ายทอยของแทคยอนเข้าเต็มกำมือ
เค้าออกแรงรั้งให้ใบหน้าเข้มของคนร่างสูงเชิดสูงขึ้นสบตาตัวเอง
" อืม...ที่นี่ที่ไหน
" ชายผิวสีน้ำผึ้งปรือตาถามด้วยน้ำเสียงอ่อนแรงและเบาหวิว แทคยอนปวดหัวแทบระเบิด
อันที่จริงเค้าคงต้องใช้คำว่าเจ็บไปทั้งตัวมากกว่า แทคยอนรู้สึกราวกับว่าเปลือกตาของเค้าหนักมาก
เค้าไม่อยากแม้แต่จะลืมตาขึ้นมาในเวลานี้
แต่คนร่างใหญ่บนเตียงพยายามลืมตาขึ้นมาด้วยเหตุผลที่ว่า เค้าถูกลักพาตัวมา
สถานการณ์นี้ไม่เหมาะที่จะหลับ
"..หน้าคุ้นๆนะ..เรารู้จักกันไหม"
แทคยอนย่นหัวคิ้วจนติดกัน
เค้าพยายามเพ่งพินิจใบหน้าขาวราวหลอดนีออนอย่างใช้ความคิด
ตอนนี้แทคยอนอยากได้แว่นตาใจจะขาด
ตอนที่ออดี้ของเค้าถูกชนขาแว่นตาเจ้ากรรมคงหักไปตอนหน้าเค้ากระเเทกพวงมาลัยรถแน่ๆ ใช่!!
เค้ารู้สึกได้ตอนที่กระจกแว่นตาบาดลึกเข้าที่หัวคิ้วเค้า อ๊ค แทคยอนค่อยๆลำดับเหตุการณ์ก่อนหน้านี้
แต่ที่สำคัญกว่านั้นคือบางทีคำแนะนำเรื่องใส่คอนแทคเลนท์คงเป็นความคิดที่ดี
ครั้งนี้เป็นครั้งที่2ที่เค้าเกือบตาบอดเพราะใส่แว่นขับรถ
อย่างน้อยครั้งนี้เค้าก็มั่นใจว่า เค้าตาไม่บอดแน่เพราะเค้ายังคงมองเห็นภาพชายตรงหน้า
เค้าออกเวรตอน2
ทุ่ม ขับรถแวะข้างทางเพื่อกินต๊อกโบกีกับโซจู จากนั้นก็ขับรถมาเรื่อยๆ
มีรถสีดำ2คันขับตามเค้ามาและพยายามเบียดให้รถเค้าตกลงไหล่ทาง
เค้าพยายามสะบัดให้หลุดแต่สุดท้ายเค้าก็โดนต้อนเข้ามุม แถมโดนชนท้ายรถอย่างแรง
หน้าเค้ากระแทกเข้ากับพวงมาลัยรถเต็มๆ
จนเห็นแสงวิ๊งๆบางทีคอเค้าอาจเคล็ดไม่ก็เคลื่อนด้วย แล้วพวกคนในสูทดำจากรถ2คันนั้นก็กระชากร่างเค้าออกมาจากรถ
..เค้าพยายามป้องกันตัวเท่าที่ทำได้ แต่ก็นะเค้าอาจจะโดนไปหลายตีนหลายหมัดก็ได้
..แล้วเค้าก็มาโผล่ที่นี่
'นี่ฉันกำลังนอนบนเตียงนอนนุ่มๆ
มือ2ข้างถูกพันธนาการไว้กับหัวเตียง
ภายในห้องกับผู้ชายหน้าหวานเหรอเนี่ย..นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!!'
"หน้าคุ้น..ไม่แปลกหรอก..ฉันเป็นพี่ชายแฟนนายไง"
นิชคุณกัดฟันตอบเสียงเย็นยะเยือก
"พี่ชายแฟน?..กุ๋ยมีพี่ชายด้วยเหรอ"
คนผิวเข้มตอบกลับด้วยสีหน้าเคลือบแคลงใจ แทคยอนเลิกคิ้วข้างที่เจ็บขึ้นอย่างสงสัย
"
กุ๋ย?!!"
นิชคุณกัดริมฝีปากตัวเองอย่างแรง 'นายนอกใจควอนจริงๆด้วย...นายมีคนอื่นจริงๆ'
"ควอนบอกว่าคุณหมออ๊คชอบsex แบบดิบเถื่อน...จริงรึเปล่าครับ"
ร่างขาวปรับอารมณ์ตัวเองให้ต่ำลง เค้าพูดเสียงหวานเนิบ และแสยะยิ้มให้ พร้อมใช้มือข้างขวาสัมผัสลากไล้หมุนวนบนแผ่นอกลงมาถึงเป้ากางเกงและบีบคลึงเบาๆ
"..ทำอะไรน่ะ....อา~ " แทคยอนยกสะโพกรับสัมผัสจากมือขาวเล็กน้อย
ก่อนจะสะบัดหัว
"โอ๊ะ!!...คอฉัน..เคล็ดแน่!!"
คนผิวเข้มอุทานกับตัวเอง เค้าพยายามเรียกสติตัวเองกลับมาก่อนที่มันจะเตลิด
"ควอนคือใคร...คุณพูดเรื่องอะไรน่ะ...แล้วนาย!! นายกำลังจะทำอะไร!!"
แทคยอนพยายามขยับร่างกายอันหนักอึ้งของตัวเองหนีให้พ้นจากฝ่ามือร้อนๆของชายแปลกหน้า
'โอ้ย!!...บ้าชิบ...ไว้วันอื่นไม่ได้รึไงฟะ..ทำไมต้องเป็นวันนี้ด้วย' อ๊ค แทคยอนกำลังต่อสู้กับความกระหายของตัวเอง
เค้ากำลังถูกปลุกเร้าจากฝ่ามือนุ่ม และมันยากที่จะหักห้ามใจ อาจเป็นเพราะเค้าไม่ค่อยได้ปลอดปล่อยตัวเองมาสักพักแล้ว
เพราะหน้าที่การงานที่ทำให้เค้าต้องอดหลับอดนอนเหนื่อยสายตัวแทบขาด ส่วนเรื่องผู้หญิง
เรื่องความรักเค้าคิดว่าตัวเองยังไม่พร้อม
ร่างขาวแสยะยิ้มกับปฎิกริยาที่คนร่างใหญ่แสดงออกมา ‘คนเลวๆแบบนาย!!’ นิชคุณนึกแค้นในใจ
"ยังจะแสร้งทำเป็นไม่รู้จักอีกรึครับ...เด็กผู้ชายผิวขาวๆไงครับ...คนที่กอดคุณวันนั้น" นิชคุณกดน้ำหนักมือลงที่บนเป้ากางเกงของแทคยอน
เค้าตวัดมือขึ้นและทุบลงบนแทคยอนน้อยสุดแรง
" อั่ก อัก
โอ้ย!!.บ้าชิบ!!อะ..ไอ้โรคจิต.โอ้ยสูญพันธุ์แน่ฉัน..บ้าเอ๊ย "
ร่างหนาร้องลั่นพยายามสะบัดข้อมือให้หลุดจากพันธนาการ แทคยอนนิ่วหน้ากัดฟันกรามจนขึ้นสันนูน
เค้าหดขาขึ้นมาจนตัวงอเป็นกุ้ง ความเจ็บที่ทำให้แทคยอนหน้าเปลี่ยนสี
" ควอนไหนวะ..ไม่รู้จักเว้ย..แม้แต่ชื่อยังไม่เคยได้ยินเลย” คนถูกทำร้ายเค้นเสียงลอดฟันอย่างเจ็บปวด เค้ากัดฟันแน่น พร้อมหายใจเข้าลึก ใบหน้าแทคยอนแดงก่ำ เส้นเลือดตามตัวปูดขึ้นจนเห็นชัด
'แม่งเอ้ย!!เจ็บชิบเป๊ง' คนผิวเข้มสบถในใจ
"ไม่เคยรู้จักหรือแกล้งทำเป็นไม่รู้จักกันแน่ครับ..หลักฐานมันมัดตัวคุณแน่นจนขยับไม่ได้แล้วนะครับ" ดวงตากลมสวยจับจ้องใบหน้าตอบอย่างนึกสนุก
"ทำไมครับ...เป็นอะไร...แค่นี้ก็ร้องแล้วรึครับ..ผมนึกว่าคุณชอบอะไรแบบนี้ซะอีก" คนตัวขาวใช้มือซ้ายตะปบจิกผมที่ท้ายทอยคนผิวเข้มอีกครั้ง เค้ารั้งใบหน้าเรียวตอบให้เชิดขึ้น พร้อมก้มลงจูบหนักๆบนริมฝีปากหยักทันที คนผิวเข้มเม้มปากแน่น แทคยอนกัดฟันเหมือนจะรู้ว่า ร่างขาวตรงหน้าต้องการจูบ แบบที่ผู้ใหญ่เค้าทำกัน นิชคุณถอยหน้าออกมาเล็กน้อยสบตากับชายผิวสีน้ำผึ้ง ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากอวบแดงของตนแนบหูชายบนเตียง
"แบบนั้นก็ไม่เอา..แบบนี้ก็ไม่ชอบ..เอาใจยากนะครับ" พูดจบนิชคุณก็สวนหมัดเข้าที่กลางลำตัวของแทคยอนทันที
" อ๊อก อั่ก แค่ก แค่ก " แทคยอนขยับขาคู้ตัวขึ้นเท่าที่ทำได้ หมัดเมื่อกี้เรียกความเจ็บปวดได้มากมายเลยทีเดียว
"อั่ก!!....ฮ่า..อ่า..บ้าเอ๊ย!!...หลักฐานบ้าบออะไรวะ...นายพูดเรื่องอะไรของนายกัน ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ!!" คนผิวเข้มหอบหายใจเข้าออกแรงขึ้น และเริ่มหงุดหงิด
" ก่อนจะจับใครกระทืบเนี่ย..ช่วยคุยกันก่อนได้ไหม..คุยกันด้วยเหตุผลก่อนสิ.." แทคยอนพยายามเค้นเสียงตัวเองออกมาอีกครั้ง เค้าต้องมีสติต้องดึงสติตัวเองกลับมาให้ได้
" หึหึ....คุยกัน...เราก็กำลังคุยกันอยู่นี่ครับ" นิชคุณหัวเราะในคอ ยิ้มหวานให้แทคยอน
"ฉันไม่รู้ว่านายพูดเรื่องอะไร ฉันไม่รู้จักคนที่นายบอกว่าฉันรู้จัก...และที่แน่ๆฉันไม่ได้ซาดิสซ์ แล้วก็ไม่พิศวาสผู้ชาย..ต่อให้หน้าสวยแบบผู้หญิงฉันก็ไม่เอา" แทคยอนพยายามพูด
"คุณไม่ใช่เกย์..งั้นคุณเป็นไบงั้นสิ..ใช่ในประวัติคุณเคยมีแฟนเป็นผู้หญิงด้วยนี่..น่าขยะแขยงชะมัด" นิชคุณทำท่าขยอนออกมา
" ฉันไม่ใช่ไบโว้ย..ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอ!!"
แทคยอนแยกเขี้ยวมองนิชคุณตาขวาง
"โกหกคนทั้งโลกได้แต่โกหกผมไม่ได้หรอกครับ" คนผิวขาวพูดพลางใช้นิ้วมือลูบไล้หน้าอกตึงแน่นที่เค้าเคยอยากจะสัมผัส
แทคยอนทิ้งตัวลงนอนกับเตียงโดยไม่สนใจชายแปลกหน้าที่นั่งข้างๆแล้ว
'อยากจะทำอะไรก็เชิญ
พูดอะไรไปคนตรงหน้าก็ไม่รับฟังท่าเดียว ตอนนี้เค้าเจ็บและอยากนอน Sexเหรอ!!มันจะดีเท่าการได้นอนหลับพักผ่อนได้ยังไงกัน’
" จะรีบนอนไปไหนล่ะคุณหมออ๊ค"
ร่างขาวใช้ฝ่ามือร้อนๆมือลูบไล้เสื้อเชิ้ตแทคยอนก่อนจะกระชากเสื้อจนกระดุมหลุดออกหมดในคราวเดียว
แทคยอนยังคงหลับตานิ่งไม่สนใจการกระทำของคนผิวขาวที่นั่งด้านข้าง
" ผมเองก็ไม่พิศวาสผู้ชายครับ
แต่ครั้งนี้ผมจะลองดู.เรามาสนุกกันดีกว่าเนอะ" นิชคุณพูดด้วยสีหน้าหวานหยด
เด็กหนุ่มผิวขาวไม่ละความพยายาม
เค้ากางฝ่ามือนาบไปบนแผ่นอกเปลือยที่แน่นไปด้วยมัดกล้าม
คนผิวขาวใช้ปลายนิ้วบีบคลึงตุ่มไตที่หน้าอกของแทคยอน
“มีอารมณ์แล้วสินะครับ...หัวนมคุณมันเริ่มรัดตัวจนแข็งแล้วนะครับ..ที่บอกว่าไม่ชอบผู้ชายนี่โกหกคำโตเลยน้า..กล้ามเนื้อและไหล่กว้างๆนี่คงได้มาจากการไปว่ายน้ำเป็นประจำสินะครับ ทำไมครับออกกำลังกายฟิตกล้ามเนื้อไว้หลอกหนุ่มน้อยหน้าใสๆเหรอ..ออกกำลังกายเพื่อเก็บกล้ามเนื้อไว้ฟิตเจอริ่ง..ทุเรศชะมัด” นิชคุณค่อนแคระ
" อื้อ
" แทคยอนครางในลำคอเบาๆ เค้าขบริมฝีปากกั้นเสียง
เค้าพยายามที่จะนอนพยายามที่จะไม่มีอารมณ์ร่วมไปกับมือขาวๆบนแผ่นอก
"เฮ้อ..ร่างกายคนเรามักตอบสนองกับความรู้สึกดีๆทั้งหมดนั่นแหละ.เรื่องแค่นี้คุณไม่รู้รึไง..อย่าคิดว่าผมรู้สึกดีเพราะแค่คนที่ทำให้เป็นผู้ชายสิ sexมันไม่ใช่เรื่องของการระบายความไคล้นะคุณ..
...ไม่ใช่อยากมีเมื่อไหร่จะทำกับใครก็ได้."
แทคยอนบ่นงึมงำตั้งใจให้นิชคุณได้ยิน
"
sexไม่ใช่เรื่องทำกับใครก็ได้ งั้นsexสำหรับคุณคืออะไร"นิชคุณแค่นจะถาม
" ความรัก...ดังนั้นหยุดคิดจะทำมิดีมิร้ายผมได้แล้ว
" แทคยอนสบตาคนผิวขาว
"งั้น..คุณรักน้องผมงั้นสิ..คนรักกันเค้าต้องทำอะไรรุนแรงแบบนั้นเลยงั้นสิ"
นิชคุณพูดด้วยน้ำเสียงเดือดดาล
"คำพูดสวยหรูเซ็กซ์กับความรัก..นายเก็บไว้หลอกได้แค่น้องชายฉันได้แค่คนเดียวเท่านั้นแหละและนายก็ตอบแทนความรักที่ควอนมีให้นายแบบนั้น"
นิชคุณพูดเองเออเอง เค้าใช้มือตะปบเข้าที่คอแทคยอน
เค้าบีบกดมือสุดแรงจนฝ่ามือตนขึ้นสีแดง
" นายฆ่าเค้า
และฉันจะฆ่านาย!!" ใบหน้านิชคุณเเดงก่ำ อารมณ์ของเค้าทวีความรุนแรงขึ้น
" ฉันจะทำเหมือนที่นายทำกับน้องชายฉัน
อ๊ก แทคยอน!!"นิชคุณขึ้นมานั่งคร่อมตัวแทคยอนในท่าที่ถนัดขึ้น
อั่ก!! แทคยอนพยายามกระชากข้อมือ
พยายามกระชากมือให้หลุดออกจากกุญแจมือหัวเตียง
แขนขาเค้าสะเปะสะปะไปคนละทิศคนละทางเท่าที่พอจะยกขึ้นได้ คนผิวเข้มใบหน้าแดงก่ำ
เส้นเลือดที่คอและขมับปูดขึ้นจนเห็นชัด แทคยอนกำลังจะช็อคจากภาวะขาดอากาศ
"อั่ก!!..อึก.อึก"
คนผิวสีเข้มเกร็งคอสุดกำลัง เค้าพยายามที่จะหายใจ
“เป็นอะไรครับ...ทรมานเหรอ...อดทนหน่อยสิครับ...ผมเคยเห็นคุณดำน้ำ..คุณกั้นหายใจได้ตั้งนานนี่ครับ”
นิชคุณแสยะยิ้มด้วยแววตาอาฆาต
“อ่อก!!...อึก...อึก...”
ศัลยแพทย์หนุ่มดิ้นมาไปอยู่ชั่วครู่ก่อนจะขยับแขนขาช้าลงราวกับว่าเค้ากำลังจะขาดใจตายจริงๆ
นิชคุณได้สติรีบปล่อยมือออกจากคอหมออ๊คทันที รอยนิ้วสีแดงช้ำปรากฎขึ้นกว่า10 รอย
บนลำคอหนา
" ฮืด
...ฮืด..ฮืด" เสียงหอบเอาอากาศเข้าปอดของแทคยอนดังไม่หยุด แทคยอนกำลังคิดว่าถ้าไม่คุยกันให้รู้เรื่องตอนนี้
ผู้ชายตรงหน้าเค้า อาจทำให้เค้าได้ไปพบยมบาลก่อนเวลาอันควรแน่ๆ
" น้องชาย..นาย.ฮ่า..แค่ก..อ่า..บอกว่าฉัน....เป็นแฟนเค้างั้นเหรอ."
แทคยอนพยายามพูดออกมาเป็นประโยคง่ายๆเพราะตอนนี้เค้าเจ็บและแสบคอมาก
นิชคุณถึงกับเลือดขึ้นหน้า
เค้ากระชากผมแทคยอนอย่างแรง และเงื้อมมือขึ้นตบใบหน้าสีเข้ม
จนใบหน้าหันเสไปอีกด้าน เรียกเลือดสดๆไหลออกจากมุมปากที่แตกตามเเรงกระทบ
"โอ้ย!!
ย่าห์ แม่งเอ้ย ทนไม่ไหวแล้วนะ..คุยกันให้รู้เรื่องก่อนสิโว้ย!!"
แทคยอนตวาดเสียงดัง ใบหน้าเค้าเจ็บและแสบไปหมด
คนผิวเข้มหันคอกลับมาหานิชคุณอย่างรวดเร็ว
ถึงคอจะเจ็บเพราะอาการเคล็ดจากการโดนรถชน
แต่ตอนนี้เค้ากำลังหัวเสียกับคนตรงหน้ามากกว่า
" นี่สินะตัวจริงของคุณ
ก่อนหน้านี้ คุณแค่ใส่หน้ากากว่าเป็นคนดีสินะ นายศัลยแพทย์อ๊ค แทคยอน..แสดงออกมาสิ..ด้านที่ร้ายกาจของคุณน่ะ..แล้วผมจะสนองให้คุณเอง"
นิชคุณแสยะยิ้มใส่หน้า
" ตอนนี้คุณจำควอนไม่ได้..ไม่เป็นไรนะ
เดี๋ยวผมจะช่วยคุณระลึกความหลังให้เอง
เรามาเข้าเรื่องของเรากันดีกว่านะคับคุณหมออ๊ค" นิชคุณคว้าโซ่2 เส้นมาล่ามไว้กับเสาปลายเตียง
จากนั้นก็คล้องเข้ากับข้อเท้าของแทคยอน
"บ้าแล้ว!!..
นายทำบ้าอะไรน่ะ..หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!"
แทคยอนพยายามชักขากลับแต่สู้เเรงของคนร่างขาวไม่ได้
อาจเป็นเพราะร่างกายที่บาดเจ็บของเค้า
' ไอ้บ้าอย่าบอกนะว่า
นายจะขนใจฉัน คงไม่ใช่ ใช่ไหม!!' แทคยอนเกิดมาจนอายุ28 เพิ่งเคยมีแฟน1คนและเค้าไม่เคยคิดจะมีsexก่อนแต่งงานเลย
'นี่ชะตากรรมเค้าต้องมามีเมียเป็นผู้ชายรึเนี่ย
ไม่เอานะ พระเจ้า!!'
"หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ..ถ้านายทำอะไรฉัน..ฉันไม่รับรองชีวิตนายหลังจากนี้เเน่..หยุด!!" แทคยอนโวยวายเสียงดัง เค้าแยกเขี้ยวขู่ฟ่อไม่หยุด เค้าพยายามออกแรงดิ้น แบบรู้ทั้งรู้ว่าไม่ได้ผลเเต่ก็ยังทำ
' ไม่!! มันต้องไม่จบแบบนี้ ' ยิ่งคิดแทคยอนยิ่งเครียด เหงื่อเม็ดโตผุดขึ้นเต็มใบหน้าแทคยอน
ชายหนุ่มหน้าสวยที่ดูอายุน้อยกว่าศัลยแพทย์ร่างใหญ่ยักษ์
กระโดดขึ้นมานั่งคร่อมหน้าขาแทคยอน นิชคุณจูบหนักๆ
และต้องการล่วงล้ำเข้าไปในปากของคนภายใต้ร่างกายเค้า แทคยอนพยายามสะบัดใบหน้าหนี
เค้าเครียดและตื่นตระหนก คนผิวเข้มสติแตก
ฟันใหญ่ขาวกัดเข้าที่ริมฝีปากอิ่มแดงระเรื่อของนิชคุณเข้าเต็มๆ
รอยกัดอย่างตั้งใจเรียกเลือดเค็มแปล่มๆจากริมฝีปากคู่บางได้ไม่น้อย นิชคุณยกมือขึ้นเช็ดเลือดแบบไม่ใยดี
เพี๊ยะ!!
คนผิวขาวใช้มือฟาดใส่แก้มของคนผิวสีเข้มเต็มแรง
แรงตบเรียกรอยแดงช้ำขึ้นบนใบหน้าของแทคยอน
มือข้างขวาของนิชคุณคว้าหมับเข้าที่เป้ากางเกงของคนร่างหนาบนเตียงและทุบมันอย่างแรงอีกครั้ง
" อั่ก
โอ้ย!! บ้าชิบไอ้โรคจิตเอ้ย!! " แทคยอนนิ่วหน้าขบฟันด้วยความเจ็บ เค้าหดขาขึ้นมาตามสัญชาติญาณ
" นายทำฉันเจ็บ
ฉันก็แค่เอามันคืน จำเอาไว้อ๊คแทคยอน"
นิชคุณไม่รอช้าเค้ากระชากเสื้อตัวเองออกทั้งหมด และตามด้วยการปลดเข็มขัดของแทคยอนออก
" บ้าชิบ
นายจะทำ..อะไร..หยุดเลยนะ!!...หยุดเลยนะ...พระเจ้า...ฉันไม่อยากมีเมียเป็นผู้ชายนะ!!" แทคยอนละล่ำละลักด้วยความกลัว
เค้าพยายามสะบัดสะโพกหลบ นิชคุณหยุดการกระทำ
และลุกไปรื้อของบางอย่างที่โต๊ะหัวเตียงมา
มีดพับด้ามเล็กเด้งออกมาส่องให้เห็นความมันวาวและความคมของมัน นิชคุณเดินกลับมาที่ปลายเตียง
ค่อยไล้ปลายมีดไปตามต้นขาแทคยอน ขึ้นมาถึงเป้ากางเกง
" ถึงมันจะไม่ได้คมเท่ามีดผ่าตัดที่คุณหมอใช้
แต่คุณหมอคงรู้ว่ามีดเล่มนี้จะสร้างรอยแผลได้ขนาดไหนถ้าคุณหมอขยับนะครับ"
คนหน้าสวยยิ้มหวาน แต่สายตาบ่งบอกความคลั่งแค้นที่มากเกินจะห้ามปราม
นิชคุนยิ้มละไมค่อยๆใช้ปลายมีดสะกิดไปตามรอยตะเขบเป้ากางเกงของร่างใหญ่ตรงหน้า
แทคยอนได้แต่นอนนิ่งเป็นปลาตาย เค้าควรจะทำใจไหม ควรจะสู้ให้ตายไปข้างไหม หรือยอมนอนกับผู้ชายสักครั้งนึง ลมเย็นๆ
พัดเข้ามาตามรอยขาดของตะเข็บกางเกง ทำเอาแทคยอนขนลุกวาบ นิชคุณเก็บใบมีด
และโยนลงข้างตัวก่อนจะล้วงมือเข้าไปในกางเกงเพื่อสัมผัสกับกางเกงในตัวจิ๊วและแก่นกายของคนร่างใหญ่
แทคยอนรู้สึกว่าเค้ากำลังตื่นเต้น กำลังมีอารมณ์ร่วมสุดๆ นี่สินะ Sex แบบดิบเถื่อน
เกิดมาก็เพิ่งเคยได้ลิ้มลอง นี่เค้าควรดีใจไหมเนี่ย
นิชคุณเริ่มใช้มือนวดคลึงแก่นกายของคนร่างใหญ่
เค้ารู้สึกว่าอ๊ค แทคยอนน้อยเริ่มสู้มือเค้าสุดๆ มันยิ่งทำให้เค้าตื่นเต้น ตัวเค้าเองที่ไม่เคยคิดพิศวาสอยากมีอะไรกับผู้ชาย
ทั้งที่ตลอดเวลามีผู้ชายมากหน้าหลายตามาคอยก้อล้อก้อติด
แต่เค้าก็ไม่สนใจออกแนวจะขยะแขยงด้วยซ้ำ
แต่ตอนที่เจออ๊ค
แทคยอนครั้งแรกเค้ารู้สึกว่าเลือดลมในตัวเองมันฉีดพล่าน ผู้ชายคนนี้มีรอยยิ้มที่สวยมีสเน่ห์
ใบหน้าและท่าทางมันดูเป็นธรมชาติไปหมด ยิ่งได้เห็นแผงอกสวยๆ
กล้ามเนื้อเป็นลอนๆที่หน้าท้อง นิชคุณยิ่งตื่นเต้นมากขึ้น เค้าอยากครอบครองแทคยอน
อยากเป็นเจ้าของร่างกายนี้ อยากมอบความสุขความเสียวซ่านให้คนตรงหน้า เค้ารู้สึกผิดต่อโจควอนมาก เพราะเค้าดันต้องการผู้ชายของน้องชาย ผู้ชายที่เอาหัวใจและชีวิตน้องเค้าไป 'ทำไมต้องเป็นคุณด้วย!!'
นิชคุณมองหน้าแทคยอนก่อนจะใช้มือฉีกกระชากรอยขาดของตะเขปกางกางออกจนไม่เหลือชิ้นดี และไม่รอช้าที่จะกระชากกกน.ตัวเล็กออกจากสะโพกคนร่างใหญ่ ร่างขาวโน้มตัวมาใช้ริมฝีปากแนบข้างหูกับคนผิวเข้มที่นอนอยู่ด้านใต้
" อย่าดื้อ
ไม่งั้นฉันจะใช้มีดนี่ปักตัวนาย เชื่อสิว่าฉันทำแน่
"
นิชคุณพยับเพยิบไปทางมีดเล่มเล็กที่เค้าวางไว้ข้างกายแทคยอน คนผิวขาวเริ่มจูบเเทคยอนอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้แทคยอนยอมเปิดปากให้แต่โดยดี ลิ้นเรียวเล็กซอกซอนเข้าในโพรงปากชื่นช่ำโลมไล้กระหวัดเกี่ยวกับลิ้นของคนผิวเข้มแบบรู้งาน นิชคุณเริ่มไล้ลิ้นดูดดึงริมฝีปากบางหยักแผ่วเบาก่อนจะจูบหนักๆขึ้นตามแรงอารมณ์ แทคยอนไม่ได้อยากให้ความร่วมมืออะไรสักกระนิด แต่เค้าไม่มีทางเลือกแล้ว จะเป็นศพวันนี้ หรือทำวันนี้ให้ผ่านไป
'แล้วทุกอย่างจะผ่านไปแทคยอน'
แทคยอนหลับตานิ่ง
เค้าคิดเรื่องบางเรื่องในใจ นิชคุณละลิ้นออกจากปากเลื่อนลิ้นร้อนเปียกชื้นลงมาตามลำคอหนา
และจูบเข้าที่แอ่งคอ ดูดเม้มจนผิวขึ้นสีแดงเป็นปื่น
และแยกเขี้ยวงับเข้าที่หัวไหล่ของแทคยอนอย่างแรง
" อั่ก!!" แทคยอนหน้าเสียแต่เค้าไม่ตอบสนอง
เค้าแค่กัดฟันทน รอยฟันซี่เล็กและเขี้ยวแหลมคมเรียกเลือดซึมๆจากตัวคนร่างใหญ่ทันที
" รอยนี้สำหรับควอน
" นิชคุณเลียคราบเลือดที่ค่อยๆซึมออกมาจากรอบแผลของแทคยอนเบาๆ
"ผมบอกคุณแล้ว...ผมไม่รู้จักน้องชายคุณ"
ชายบนเตียงดูสงบนิ่ง ไม่โวยวาย ไม่ตอบสนอง
"นายนึกไม่ออก..หรือนายมั่วไปทั่วจนจำชื่อคนที่นอนด้วยไม่ได้กันแน่"
นิชคุณเงยหน้าขึ้นจากลาดไหล่คนผิวเข้ม เค้าส่งสายตาอาฆาตอย่างรุนแรงใส่คนใต้ร่าง
นิชคุณพูดขึ้นมาลอยๆ ก่อนจะลากลิ้นร้อนลงมาที่เนินอก จูบทิ้งรอยช้ำไว้เกลื่อน ลิ้นไปหยุดที่ยอดอกของคนผิวเข้ม แล้วกัดอย่างแรงเลือดซิบขึ้นมาตามรอยฟัน
"อั่ก..อึก" เนินอกของคนผิวเข้มกระเพิ่มขึ้นลงแรงขึ้น แทคยอนหายใจเข้าออกอย่างหนักหน่วง
เค้าพยายามกั้นความเจ็บปวดไว้ อยู่ๆคนร่างขาวก็ใช้ปากดูดดึง ดุนดันเม็ดทับทิบบนแผ่นอกกว้างจนคนผิวเข้มแอ่นอกรับด้วยความเสียวซ่าน
" ..อื้อ.. "
แทคยอนส่ายหัวไปมาเบาๆ เค้ากำลังมีอารมณ์
'บ้าเอ้ย!!ไอ้หน้าสวยนี่มันเอาจริงใช่ไหมเนี่ย'
เค้าอยากปลดปล่อยตัวเองแต่มือทั้ง2ข้างถูกล่ามไว้กับหัวเตียง
เค้ากำลังมีอารมณ์แบบหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่เค้าจะไม่ขอร้องคนตรงหน้าหรอกนะ เค้าจะไม่ร้องขอให้ตัวเองเสร็จด้วยมือของผู้ชายเด็ดขาด
ไม่มีวัน
นิชคุณดูดยอดอก2ข้าง
สลับไปมาก่อนจะไล้ลิ้มลงมาที่หน้าท้องเเบนราบและเป็นลอนกล้ามสวยๆ
เค้าไม่ลืมที่ฝากรอยจูบทุกที่ที่ทำได้ แน่นอน รอยฟันด้วย
เค้ากัดมันตำแหน่งเดียวกับที่เกิดขึ้นบนตัวควอน
และนั่นสร้างความเจ็บปวดและหงุดหงิดให้แทคยอนไม่น้อย
นิชคุณไล้ลิ้นเลยแก่นกลางของแทคยอนไปที่แอ่งขาด้านใน มือขาวๆใช้มือถัดขาแทคยอนให้อ้ากว้าง
เค้าจูบเม้มทิ้งรอยเช่นเคย แทคยอนสะดุ้งโหยง
" อืม..อ้า..อั๊ก!! "
แทคยอนครางในคอ เค้ากำลังทรมานมาก
บ้าชิบ!! แก่นกายของเค้าขยายใหญ่ ปลายหยักแหลมมีน้ำใสไหลซึมออกมาจำนวนมาก แทคยอนปรืบตาลงมาเห็นสิ่งที่ชายแปลกหน้าทำ มันยิ่งกระตุ้นให้ตัวเค้าเองร้อนรุ่มแทบจะขาดใจ
แทคยอนเกร็งตัวทุกครั้งที่นิชคุณกดเม้มริมฝีปากนุ่มตามเส้นเลือดด้านในขาของเค้า ร่างใหญ่กระชากข้อมือตัวเองหลายครั้งเค้าต้องการอิสระ
คนผิวเข้มนอกจากจะมีอารมณ์ร่วมแล้ว เค้ายังรู้เจ็บปวดตามตัวมากขึ้นด้วย
แผลบนตัวเค้าอาจจะเริ่มอักเสบแล้วก็ได้ แทคยอนเริ่มเจ็บตอนที่เค้าพยายามขยับตัว
" ช่วยผมหน่อยสิคับ ด้วยปากและลิ้นของคุณ" นิชคุณเดินขึ้นมานั่งครอมร่างคนตัวใหญ่ เค้ากระตุกผมที่ท้ายทอยคนผิวเข้มขึ้น ให้เชิดหน้ามาใกล้แก่นกายเค้า
" ฉันจะกัดมันให้ขาด ถ้านายเอามันมาใกล้หน้าฉัน" แทคยอนส่งสายตาไม่พอใจชัดๆไปที่เจ้าของแก่นกายตรงหน้า
" ไม่น่ารักเลยนะคับ ผมทำเพื่อคุณ แต่ในเมื่อคุณไม่รับน้ำใจไว้ก็ไม่เป็นไร" นิชคุณลุกจากตัวแทคยอนมานั่งที่ปลายเท้าแทคยอน เค้ายกขาแทคยอนขึ้นพาดบ่าตัวเอง ข้างนึง ส่วนมืออีกข้างยกสะโพกแทคยอนขึ้นมาที่หน้าขาตัวเอง นิชคุณกดแก่นกายจ่อช่องทางสีกุหลาบ
" ตกใจอะไรครับ... " นิชคุณแสยะยิ้ม
"ผมไม่ได้บอกคุณสักหน่อยว่าผมอยากได้สามี" ร่างขาวยิ้มเยาะ นี่แหละสิ่งที่ฉันจะเอาคืนจากแกไอ้แทคยอน แกต้องโดนเหมือนที่แกทำกับควอน
"หยุดเลยนะ!! ...หยุด!!...อย่าแม้แต่จะคิดนะโว้ย" แทคยอนพยายามถีบขาสุดชีวิต พยายามออกแรงกระชากข้อมือหนาของตัวเอง หน้าแข้งของแทคยอนกระแทกเข้ากับใบหน้าของคนร่างขาวเต็มแรง
ปึ๊ก!!
คนร่างหนาพยายามสุดตัวที่จะปกป้องตัวเองจากภัยร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้นกับตัวเค้าคนตัวขาวเอามือลูบหน้าตัวเองเบา
เค้ารู้สึกมึนตึบไปชั่วครู่
นิชคุณใช้มือคว้าเข้าที่แก่นกายคนตรงหน้าอีกครั้งแล้วทุบอย่างแรง
" ฮั่ก..โอ้ย..โอ้ย!! " คนผิวสีเข้มร้องเสียงหลง ใบหน้าแดงกำ เค้าเจ็บปวดมากๆและหยุดดิ้น แทคยอนคู้ตัวขึ้นอีกครั้ง เค้าทั้งเจ็บทั้งจุก
นิชคุณใช้โอกาสนี้รวบสะโพกของคนร่างหนาหาเข้าตัว เค้าดันแก่นกายตนเองเข้าในช่องทางแสนคับแคบของแทคยอนสุดแรง แต่มันก็เข้าไปได้เพียงครึ่งเดียวเท่านั้น
โอ้ว!!..เสียว..อ่า..คับ..อ่าแน่นจัง..อ่า." นิชคุณครางโหย
คนผิวขาวส่งแก่นกายของตนเข้าร่างแทคยอนโดยไม่ใช้เจลหล่อลื่น
หรือเปิดนำทางก่อนใดๆทั้งสิ้น
" !!..อั๊ก..อั่ก..อั่ก " คนผิวเข้มนิ่วหน้า คิ้ว2ข้างขมวดเข้าหากัน เค้าหดเกร็งกล้ามเนื้อไปทั้งตัว แทคยอนรู้สึกเจ็บมาก เหมือนมีกระแสไฟฟ้าหลายพันโวต์วิ่งไปทั่วร่าง ช่องทางของเค้าต้องฉีกขาดแน่ๆ
" เจ็บ!!..อั่ก .ไม่!! "แทคยอนร้องเสียงหลง กล้ามเนื้อทุกส่วนยึดเกร็งมากขึ้น แทคยอนทิ้งตัวลงนอนกับพื้นเตียง หอบหายใจด้วยความทรมาน
"อั่ก..เจ็บ...ไม่!!" แทคยอนเอี้ยวตัวไปด้านข้าง เค้าไม่อยากลืมตามาเห็นว่าตัวเองกำลังถูกผู้ชายขืนใจ
" บ้าเอ๊ย!!.ออกไปนะ..เอามัน...ออกไป..หยุด.บ้าซักที.." แทคยอนพึมพำเสียงเหมือนคนจะขาดใจใจ
"คุณอยากให้ผมเอาออกจริงเหรอ...ทั้งที่คุณตอดรัดผมไว้แน่นแบบนี้ "นิชคุณยกยิ้มอีกครั้ง
' คืนนี้ฉันจะเรียกทุกอย่างคืนจากนาย'
" อ่า..พระเจ้า โอ้ว..ซี๊ด..อ่า" นิชคุณครางเสียงดัง เค้าไม่เคยมีความรู้สึกเสียวสะท้านเท่านี้มาก่อน
เพราะแทคยอนเกร็งกล้ามด้วยความเจ็บปวดแบบอัตโนมัติ มันเลยทำให้คนร่างขาวทั้งเจ็บทั้งเสียวมากขึ้นตามไปด้วย
นิชคุณค่อยๆดันแก่นกายเข้าไปอีกนิด
ท่อนเนื้อนุ่มๆแทรกตัวเข้าช่องทางที่แสนจะคับแน่นเข้าไปอีก
เค้าต้องการมันมากๆตอนนี้ อยากจะฝังตัวให้ลึกที่สุดอยากขยับแรงๆ
นิชคุณออกแรงดึงสะโพกของคนร่างหนาตรงหน้าให้เข้าใกล้ตัวอีกครั้ง
เค้าใช้ฝ่ามือนวดคลึงต้นขาด้านนอกของคนร่างใหญ่เบาๆ
เลื่อนขึ้นมาถึงเอวใช้นิ้วมือนวดสะโพกสอบเบาๆและ ค่อยๆนวดขึ้นไปจนถึงหน้าอกและใช้ปลายนิ้วถูไถยอดอกที่ไวต่อการสัมผัสช้าๆ
คนผิวขาวรวบดึงสะโพกสอบให้ต่ำลงมารับแรงกระแทกจากสะโพกตนเมื่อเค้าเริ่มอยากจะโยกสะโพกถี่มากกว่านี้
ไฟราคะจากการเห็นร่างกายใหญ่หนาดิ้นเร้าด้วยความทรมานกระตุ้นไฟในตัวนิคุณให้ลุกโหมกระหน่ำราวไฟป่าเมื่อไฟติดมันจะยิ่งลุกลามไปทั่ว
"อั่ก..บ้าเอ๊ย..เอามันออกไปนะ..ไอ้ตุ๊ดเอ๊ย!! " แทคยอนเจ็บปวดเกินกว่าจะมารับรู้ ไอ้สัมผัสเล้าโลมเล็กๆน้อยอะไรนั่นไม่ช่วยให้เค้ารู้สึกดีหรอกนะ
"ตอบสนองดีจัง " นิชคุณครางในคออีก 'เสียวจัง 'คนร่างขาวคุกเข่า แหงนคอไปด้านหลัง พร้อมกับขยับสะโพกตัวเองเข้าออกช้าๆ
"สุดยอดมาก ..ฮา...รู้สึกดีมากเลย..ผมเข้าใจความรู้สึกคุณแล้วครับ..มันดีจริงๆ..ยาเสพติดย์ชั้นยอด..อ่า”
ยิ่งแทคยอนไม่ยอมผ่อนกายลงมานิชคุณยิ่งเสียวกระสันทวีคูณ ชายหนุ่มผิวขาวเริ่มซอยสะโพกถี่ขึ้น เค้ากระแทกสะโพกเร็วขึ้นตามอารมณที่ค่อยๆสูงขึ้น ก่อนจะคิดขึ้นได้ว่า บางทีเค้าอาจต้องสร้างความเคยชินให้แทคยอนก่อน เค้าคงไม่โหดร้ายขนาดจะไม่สนใจว่าร่างกายหมออ๊คจะรับได้รึเปล่า เด็กผิวขาวสะกดกลั้นอารมณ์ของตัวเองลง เค้าค่อยๆซอยสะโพกช้าลงกลายเป็นจังหวะเนิบนาบ
" อ่ะ..อ่ะ...อั่ก เจ็บ !!..ออกไป..ฟังภาษาคนไม่ออกรึไงวะ " แทคยอนหลับตาปี๋ ใบหน้าเค้าเคร่งเครียดฟันขาวๆของคนผิวเข้มกัดริมฝีปากบางหยักของตัวเองไว้แน่นจนเลือดซึม แทคยอนกำมือจนปลายเล็บจิกเข้ากับฝ่ามือตัวเองอย่างแรง
ใบหน้าคอและแผงอกของเค้าขึ้นสีแดงจัดเค้ากำลังทรมานและเจ็บปวดสุดๆ
เค้ารู้สึกเหมือนร่างกายท่อนล่างถูกบดขยี้
นิชคุณเริ่มควบคุมราคะของตัวเองไม่ได้ เค้าถอนแก่นกายออกยาวขึ้นและดันกลับให้แรงขึ้นและกลับมากระแทกสะโพกรุนแรงจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบ ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ ก้องไปทั่วทั้งห้อง
"อ่า..น่าประทับใจมากเลยครับ ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมคุณถึงชอบ" นิชคุนโน้มตัวมาทับอกแทคยอนไว้ เค้าวางมือข้างนึงบนหมอนข้างหัวของคนด้านล่าง อีกมือจัดขาข้างนึงของแทคยอนพาดขึ้นบนสะโพกตน ส่วนอีกขาอีกข้างเค้าจับมันพาดขึ้นบ่าของตัวเอง คนผิวขาวกระแทกสะโพกของตนเข้าออกอย่างรุนแรง
"อื้อ...อึก!!..หยุดนะ" คนผิวเข้มกัดริมฝีปากตัวเองจนสุดแรง เม็ดเหงื่อหลายเม็ดผุดขึ้นตามตัวแทคยอนราวสายน้ำ แทคยอนหลับตาแน่นเค้ารู้สึกเจ็บปวดราวถูกเหล็กร้อนทิ่มแทงร่างกาย
" อ่า...ซาดิสต์พอไหมครับ..แบบนี้รึเปล่าที่คุณชอบ " นิชคุณค่อยใช้ฝ่ามือลูปไล้เนินอกเบาๆก่อนบิดขยี้ปลายถันของคนผิวเข้มจนช้ำแดงแทคยอนหลับตาสนิทเค้าเม้มปากเเน่นกั้นเสียงทุกอย่างไว้ในคอ
" ไม่ตอบเหรอครับ " นิชคุณละมือออกจากยอดอกสีเเดงเข้มที่แทบจะขึ้นฮ่อเลือดลงมาสู่พื้นที่กลางลำตัวของแทคยอน เค้าบีบบี้จุดกลางลำตัวอย่างมันส์มือเพื่อไม่ให้แทคยอนได้หยุดเจ็บ
"อั่ก..อึก!!.อั่ก." แทคยอนสะดุ้งเฮือก กัดริมฝีปากตัวเองจนฉีกยับ
นิชคุณยิ่งเห็นแทคยอนทรมานเค้ายิ่งมีความสุข เค้ากระแทกแก่นกายใหญ่ยาวของตนหายเข้าไปในร่างคนผิวเข้มจนสุดลำ
"นี่มันเรื่องบ้าอะไร.." แทคยอนคิดว่าเค้ากำลังโดนข่มขื่นจริงๆ เค้าจะทนได้ไหมเมื่อเรื่องวันนี้จบลง มันช่างอัปยศเหลือเกิน
".อ่า...ปากแข็งจังนะครับ.มาดูกันว่าอะไรจะทำให้คนป่าเถื่อนแบบคุณยอมรับผิดได้..หรือจริงๆแล้วคุณชอบแบบนี้จริงๆ..บอกผมหน่อยสิครับหมออ๊ค " คนผิวขาวกระซิบข้างหูคนผิวเข้ม เค้าใช้ลิ้นโลมเลียติ่งหูและซอกหูอย่างถึงใจ ก่อนจะดึงแก่นกายตัวเองออกจนหมด พร้อมทั้งใช้มือทั้ง2ข้าง ยกขา2ข้างของแทคยอนขึ้นโน้มไปด้านหน้า และใช้มือกดที่ข้อพับด้านหลังคนตัวใหญ่ลงจนสุดแรง นิชคุณกดแก่นกายของตนลงบนช่องทางสีกุหลาบเบื้องหน้า กดแก่นกายลงไปช้าๆ ค่อยเป็นค่อยไป และเค้าก็ค่อยๆดึงออกช้าๆ เพื่อทรมานแทคยอน
“...แค่คุณยอมรับว่าทำร้ายควอน..ผมก็จะหยุดโอเคไหม” นิชคุณเริ่มเจ็บในอก เค้าเริ่มรู้สึกว่าสิ่งที่ทำมันไม่ถูก เค้ากำลังทำผิดรึเปล่า
" อ่า อ่า อ้า ..อ่า เจ็บ!!..เจ็บ..อั่ก!! บ้าเอ๊ย..หยุดซักที" แทคยอนร้องเสียงโหยหวน
"เจ็บก็ดีสิ..นี่แหละสิ่งที่ผมต้องการจากคุณ" นิชคุณแสยะยิ้ม และยิ่งขยับสะโพกถี่ขึ้น
" ..ไม่..อั่ก!!" แทคยอนสั่นกระตุกไปทั่วร่างกาย
นิชคุณเริ่มรู้สึกว่าตัวเองจะถึงฝั่งฝันอยู่แล้ว แต่เค้าก็สงสารแทคยอนเหมือนกัน
เค้าใช้มือข้างที่ว่างเอื้อมมารูดรั้งแก่นกายของคนผิวเข้ม
" อ้า อ้า อ๊า..ไม่นะ.อย่าโดนตัวฉันมากกว่านี้..อย่าสัมผัสฉัน" ปฎิกริยาของคนผิวเข้มทำให้คนผิวขาวอย่างนิชคุณรู้สึกตื่นเต้นสุดๆ เค้าอยากเห็นใบหน้ายามปลดปล่อยของคนใต้ล่าง แต่มันไม่ง่ายหรอกนะ นิชคุณเร่งจังหวะเร้าทางด้านหลัง กดลึกแรงรัว พร้อมรูดรั้งแก่นกายของแทคยอนอย่างรวดเร็ว
" อ๊า อ๊า อ๊า ไม่.." ขณะที่ร่างแทคยอนกำลังสั่นเตรียมปลดปล่อยนิชคุณก็เอานิ้วกดปลายแก่นกายของแทคยอนไว้
"ปากบอกว่าไม่..ปากบอกว่าเจ็บ..แต่ดูว่าร่างกายคุณจะมีความสุขนะครับคุณหมอ" นิชคุณแสยะยิ้มอีกครั้ง
" สารภาพความจริงมาสิครับแล้วผมจะช่วยสงเคาะห์" แทคยอนเหมือนอารมณ์ค้างอยู่ตรงนั้น แทนที่เค้าจะร้องขอความเมตตา แต่เค้าดันเลือกส่ายหน้า และเชิดศรีษะไปด้านข้างกัดฟันไว้แน่น
"อ่า..ผมลืมไปคุณชอบอะไรแบบเจ็บๆทรมานๆนี่เนอะ..ผมอยากรู้จริงๆว่าคุณจะทนได้สักกี่น้ำ" นิชคุณซอยและโยกสะโพกอย่างรุนแรงพร้อมรูดรั้งแก่นกายของแทคยอนไปด้วย เพียงแต่เค้าไม่เปิดทางให้สายธารอุ่นร้อนของแทคยอนได้ออกจากร่าง ซึ่งมันสร้างความเจ็บปวดให้แทคยอนไม่น้อย คนผิวเข้มตัวสั่นเกร็งเป็นระยะ ใบหน้าแดงก่ำไปด้วยความเจ็บปวดแสนสาหัส ดวงตาเรียวยาวปิดแน่นมีน้ำตาไหลออกมาที่หางตา เค้าเกร็งตัวได้เพียงไม่นาน ก็ทิ้งตัวลงบนเตียงนอนหอบหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน นิคุณกดแก่นกายจนมิดด้ามอย่างเร็วและแรง
"ฮะ อ่า" ร่างกายนิชคุณสั่นและกระตุกหลายครั้ง เค้ากดแช่แก่นกายร้อนๆเพื่อหลอมละลายตัวเค้ากับแทคยอนเข้าด้วยกัน เค้าฉีดพ่น ปลดปล่อยสายธารขุ่นข้นเข้าเต็มช่องทางคับเเคบ นิชคุณค่อยๆดึงแก่นกายของตนออกช้าๆ น้ำรักขุ่นข้นผสมเลือดสดๆล้นทะลัก ไหลออกมาจนเปื้อนเตียงนอนไปทั่วๆ
นิชคุณปลดกุญแจมือและขาของแทคยอนออกทั้งหมด เค้ากึ่งลากกึ่งยกคนร่างหนามาที่โต๊ะทำงาน ก่อนจะวางร่างคนร่างหนาไว้บนโต๊ะ และไม่รอช้า เค้าก็จัดการยกขาของคนร่างหน้าขึ้นพาดเอว ดึงรั้งสะโพกแทคยอนเข้ามาจ่อปลายแก่นกายเค้า เค้าใช้แก่นกายถูไถกับช่องทางสีกุหลาบที่เเปดปื้อนเลือดสีสดปนน้ำรักขุ่นขาวของเค้า ก่อนจะออกแรงดันแรงๆจนแก่นกายหายเข้าไปในตัวคนผิวสีเข้มจนสุดด้าม
"ไม่ ฮ๊า!! ฮ๊า ...เจ็บ!! โอ้ย!!" แทคยอนรู้สึกปวดร้าวไปทั้งร่าง เค้าไม่มีแรงจะปฎิเสธหรือต่อกรกับคนตรงหน้าแล้ว เค้าได้แต่ครางด้วยความเจ็บปวดแสนสาหัส และกัดฟันทนให้คนตรงหน้ากระทำย่ำยีเค้า นิชคุณ จับขาของแทคยอนขึ้นพาดคอตัวเอง2ข้าง และซอยสะโพกถี่ แรงขึ้นจากรอบแรก
" อ่า..สุดยอดจริง ตอดรัดแรงจริงๆ กับผู้ชายมันดีแบบนี้สินะ..คุณถึงได้ชอบน่ะทั้งนุ่ม อร้อน ตอดรัดเป็นจังหวะ ร่างกายคุณนี่มันตอบสนองต่อผู้ชายทุกคนเลยรึเปล่า..อ่า..ผมจะเสร็จแล้ว แล้วคุณล่ะครับ " นิชคุณถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่าบ่งบอกว่าเค้ากำลังเสียวซ่านสุดๆ แทคยอนยังคงปฎิเสธเหมือนเดิม
" ไม่ตอบรึครับ..ยังไม่ถึงใจงั้นรึเปล่าครับ..คนเดียวไม่พอรึเปล่า ยังอยากได้เพิ่มไหมครับให้ผมโทรเรียนรุ่นน้องคุณมาไหม" นิชคุณเอ่ย พร้อมกับจับแทคยอนพลิกร่างเข้าหาโต๊ะ ส่วนตัวนิชคุณก็ออกแรงกดหลังของแทคยอนลง ให้สะโพกแอ่นขึ้นรับท่อนกายแข็งของเค้า ที่บัดนี้บวมใหญ่กว่ารอบแรก นิชคุณเสียบท่อนเนื้อเข้าไปทีเดียวจนมิดโคน ชักออกหมดและกระแทกเข้าไปแรงอีก จากนั้นก็หมุนวนสะโพกตนเองพยายามหาจุดสวรรค์ให้แทคยอน นิชคุณพยายามกระแทกซ้ายทีขวาที
"
อ๊า..อ๊า
อ๋า....อ๋า.. " มือใหญ่คว้าจับขอบโต๊ะไว้ แทคยอนร้องเสียงหลงเป็นครั้งแรก
เป็นครั้งแรกที่เค้ารับรู้ถึงความรู้สึกเสียวซ่านที่สั่นสะท้านขึ้นมาตามแนวสันหลังรู้สึกดีมากดีมากจนสามารถปลดปล่อยได้โดยไม่ต้องสัมผัสแก่นกายตัวเองด้วยซ้ำแทคยอนรู้สึกอับอาย
เค้ารีบเม้มปากแน่นขึ้นอีก นี่มันน่าอายเกินไปแล้ว 'นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน..หยุดสักทีได้ไหม'
นิชคุณได้ยินเสียงร้องของแทคยอนก็ยิ่งได้ใจ
เค้าอยากได้ยินเสียงหวานๆนั้นอีก เค้าจึงจงใจยืดช่วงเวลาเเห่งความสุขให้ยาวขึ้น
นิชคุณยังคงซอยเข้าออกแรงบ้างเบาบ้างสลับกันไป เมื่ออารมณ์แทคยอนเพิ่มสูงขึ้น
นิชคุณจะขยับช้าลง และแรงขึ้นเพื่อกระตุ้นความอยากให้แทคยอน
แต่ไม่ลืมที่จะจัดแทคยอนเปลี่ยนท่าเป็นตะแคงข้าง เค้ารู้สึกดีมากกับSeX ครั้งนี้ นิชคุณผลักแทคยอนไปที่พื้นพรมเบื้องล่าง
จับพลิกมาในท่าหมอบคลานกับพื้นและกระหน่ำซอยสะโพกถี่ยิบไม่หยุดให้คนตัวใหญ่ได้หยุดพักหายใจ
"เจ็บ..พอที" แทคยอนพึมพำงึมงำ เค้าเริ่มเหนื่อย สะโพกของเค้าถูกกระแทกมาราว30นาทีแล้ว และดูเหมือนคนร่างขาวเริ่มบังคับให้เค้าโยกสะโพกตอบกลับด้วย แทคยอนรู้สึกเหมือนสติตัวเองเริ่มเลือนลาง การที่หมดสติไปตอนนี้มันอาจเป็นสิ่งที่ดีกว่าก็ได้ เค้าทิ้งตัวลงนอนกับพื้น ผ่อนคลายร่างกายตัวเองทั้งหมด ร่างกายของเค้ามันอ่อนล้าเกินกว่าจะทนรับรู้เรื่องแบบนี้ได้แล้ว ชายผิวขาวรั้งสะโพกของแทคยอนให้แอ่นรับแก่นกายเค้าไว้ นิชคุณถอนแก่นกายออกและกระแทกเร็วๆซ้ำๆ2-3 ที สลับกับกระแทกรัวเร็ว จนได้ยินเสียงเนื้อกระทบกัน
ปัก ปัก ปัก
"......................" แทคยอนเริ่มสติไม่อยู่กับตัว เค้าขยับมือไปจับแก่นกายของตนไว้ เค้าต้องปลดปล่อยมันอย่างน้อยก็สักครั้งนึง บางทีเค้าคงหลับทันที แต่นิชคุณยื้อแย่งข้อมือของแทคยอนไปไพล้หลังแทคยอนไว้
" สารภาพ แล้วผมจะปลดปล่อยคุณ" นิชคุณเริ่มหงุดหงิดที่อ๊คแทคยอนไม่ให้ความร่วมมืออะไรสักอย่าง
แทคยอนขยับหัวไปมาเล็กน้อยเป็นการบอกปฎิเสธ
"ทำสิครับ แค่บอกว่าคุณฆ่าควอน แล้วผมจะให้คุณพัก"
นิชคุณกัดฟันเพราะตัวเค้าก็จะทนไม่ไหวแล้ว ทำไมคนๆนี้ถึงดื้อด้านนัก นิชคุณเร่งเร้าจังหวะเพียง2ครั้ง
" อ่า อ่ะ โอ้ว...ซี้ดดดดด" คนร่างขาวชักแก่นกายออกและเลื่อนตัวไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว มือขาวบีบกรามแทคยอนจนแทคยอนต้องยอมเปิดปากแบบจำยอม นิชคุณบังคับคนผิวเข้มให้หันกลับมารับสายธารร้อนๆจากตัวเค้าที่ฉีดพ่นด้วยความสุข มือขาวส่งแก่นกายตัวเองเข้าปากคนผิวสีเข้มจนสุดลำ น้ำรักเกือบทั้งหมดไหลลงคอแทคยอนในคราวเดียว
"อึก..อ่อก..อ๋อก" คนผิวเข้มสำลักเลือดและน้ำรักขุ่นข้นอย่างแรง ขณะที่สิ่งแปลกปลอมลำใหญ่อัดแน่นเต็มปากและลำคอของเค้า แทคยอนหลับตาแน่นเค้าไม่อาจปฎิเสธแก่นกายของคนผิวขาวได้
" อ่า โอ้ว ซี๊ด อ่า" นิชคุณสั่นกระตุกไปทั้งตัว เค้ากดแช่งแท่งลำจนร่างกายหยุดกระตุกและ ชักแก่นกายของเค้าออกช้าๆ คนผิวขาวใช้มือบีบรีดน้ำรักและน้ำลายที่เลอะเทอะบนแก่นกายบวมแดงใส่ใบหน้าคนเบื้องล่าง เค้าใช้ปลายหยักมนของแก่นกายที่เปื้อนทั้งเลือดน้ำลายและน้ำรัก ถูไถไปมาบนริมฝีปากหยักสวย แก้มและเปลือกตาของคนด้านล่างจนคราบน้ำรักแห้งเกรอะกรังบนหน้าของคนร่างหนา แทคยอนทิ้งน้ำหนักทั้งหมดลงบนพื้น
ร่างกายเค้าเจ็บปวดและไร้เรี่ยวแรงนิชคุณถอนหายใจออกมายาวๆด้วยความสุขสมเกินกว่าจะเรียกมันว่าการแก้แค้น
คนผิวเข้มพยายามขยับตัวหนี แต่นิชคุณใช้มือคว้าข้อเท้าไว้ เค้ากระชากคนที่พยายามขยับตัวหนีกลับมาหาตัวเอง พร้อมกับกระโดดขึ้นไปนั่งทับสะโพกคนผิวเข้มไว้
" มาต่อกันต่อนะคับคุณหมออ๊ค " พูดจบนิชคุณก็ใช้ฝ่ามือรั้งคอแทคยอนด้วยการบีบบังคับให้หยุดอยู่กับที่ เค้าบีบจนผิวคอแทคยอนเริ่มขาดเลือด เนื้อสีเข้มขึ้นรอยสีขาว นิชคุณใช้ฟันขาวๆกัดเข้าที่หัวไหล่แทคยอนเต็มแรงบนตำแหน่งเดิมจนผิวเนื้อของแทคยอนฉีกขาด
"มะ...ไม่." แทคยอนร้องขอด้วยน้ำเสียงเหมือนจะขาดใจ นิ้วมือ3นิ้วข้างขวาของคนผิวขาวเสียบเข้าไปในช่องทางคับแคบอย่างรุนแรงก่อนจะหมุนวน
" อ๊า อ๊า!!..พอแล้ว..ได้โปรด " แทคยอนร้องขอให้ชายแปลกหน้าหยุดทำร้ายเค้าแบบนี้
"พระเจ้า....ได้โปรดช่วยลูกด้วย" แทคยอนงึมงำด้วยเสียงเลื่อนลอย เค้าไม่มีเเรงต่อต้านอะไรแล้ว เค้าเริ่มปล่อยตัวตามสบายไปกับพื้นพรมอีกครั้งเค้าไม่ขัดขืนใดๆ
นิชคุณค่อยๆใช้แก่นกายตัวเองกฝังลงในช่องแคบช้าๆเนิบนาบ เริ่มบทรักอ่อนโยน
" อา อา อ่า " แทคยอนนอนคว้ำหน้าครางกับพื้นห้อง เค้าปรืบตาด้วยความอ่อนล้า นิชคุณก็ดึงตัวแทคยอนขึ้นมานั่งบนตัวเค้า เค้าบังคับให้แทคยอนกดตัวลงครอบทับแก่นกายเค้าจนสุด ด้วยการบังคับสะโพกและกดไหล่แทคยอน
"เป็นคุณนี่เอง...คุณโกรธผมใช่ไหม" แทคยอนสบตาเข้ากับดวงตาใสๆของชายแปลกหน้าชัดๆเป็นครั้งแรก ภาพเหตุการณ์อดีตแวปเข้ามาในหัวของแทคยอน เค้าสลบนิ่งลงทันที
"ขอโทษ...ผมขอโทษ" แทคยอนนิ่วหน้า น้ำตาหลายหยดไหลออกจากดวงตายาวที่หลับพริ้ม แทคยอนทิ้งน้ำหนักตัวทั้งหมดซบลงบนอกคนผิวขาว
"ผมขอโทษที่ทำลายชีวิตคุณ” แทคยอนงึมงำฟังไม่ได้ศัพท์ สติเค้าหลุดลอยไปแล้ว
" ร้องไห้รึครับ..น้ำตาไม่ได้ช่วยทำให้ผมใจอ่อนหรอกนะครับ..ผมไม่ใช่ควอน..ผมไม่ได้ใจดีแบบน้องผม" ทั้งที่พูดแบบนั้นแต่ความจริงแล้วนิชคุณรู้สึกผิดอยู่เต็มอก เค้าเจ็บที่ทำให้ผู้ชายคนนี้เสียน้ำตา
" อึก..อึก..เจ็บ..ได้โปรด..หยุด..อ๊า ..อา..อ๋า..อ๊าาา.." แทคยอนกอดหลังคนผิวขาวจนสุดแรง เค้ากางเล็บจิกลงบนแผ่นหลังเปลือยเปล่าของนิชคุณจนเลือดซิบขึ้นมาตามรอยเล็บเมื่อคนผิวขาวกดอัดแก่นกายของตนฝังเข้าร่างในแทคยอนถี่แรงไม่หยุด คนผิวเข้มที่นั่งอยู่บนตักคนผิวขาวหมดสติไป แทคยอนเอนตัวซบหน้าอกคนผิวขาว
"ลูกไม้นี้คุ้นๆนะครับ" นิชคุณจำภาพเหตุการ์จากกล้องวงจรปิดได้ดี ตอนที่ควอนหมดสติไป ผู้ชายคนนี้ทำอะไรน้องชายเค้า นิชคุณจับแทคยอนพลิกตัวลงพื้นอีกที จากนั้นก็ดันแก่นกายกระเเทกกระทั้นอย่างรุนแรง จนได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไม่หยุด
"อ๊า.อ๊า.เจ็บเจ็บ..อ๋า~ " แทคยอนร้องเสียงหลง เค้าตื่นขึ้นจากภวังค์เพราะความเจ็บเหมือนโดนเหล็กแหลมกรีดร่างนับครั้งไม่ถ้วน แทคยอนร้องจนเสียงแหบเล็กลง ร้องจนเสียงแทบจะหายไปจากกล่องเสียง น้ำรักระเบิดออกมาจากแก่นกายนิชคุณอย่างรวดเร็วเต็มช่องทางรักของคนผิวเข้ม
" ฮึก ฮึก " เสียงสะอึกสะอื้นค่อยๆดังขึ้น แทคยอนต่อสู้แล้วพยายามแล้วแต่เค้าไม่อาจต่อต้านอะไรได้ ร่างกายของเค้ามันเจ็บปวดจนแทบแตกสลายเป็นชิ้นๆ
"ถ้านายแค้น..ก็ทำเท่าที่นายพอใจ" แทคยอนพูดด้วยน้ำเสียงแหบและสั่นเครือ
" อ๊าๆๆอ๋า~" คนผิวเข้มกรีดร้องสุดเสียงด้วยความเจ็บปวดเมื่อนิชคุณกดอัดแก่นกายของเค้าเข้ามาในร่างแทคยอนอีกครั้ง
"แฮ่ก..แฮ่ก.." แทคยอนหอบจนตัวโยน สติเค้าเริ่มเลือนลางจนแทบจะขาดหาย
" มันไม่จบง่ายๆหรอกครับหมออ๊ค คุณยังต้องชดใช้ให้ผมอีกเยอะ" นิชคุณกระแทกกระทั้นสะโพกเข้าออกอย่างรุนแรงโดยไม่สนใจว่าคนด้านล่างจะยังคงรับรู้อะไรได้หรือไม่
"อั่ก..อ่าเสียว..เสียวมาก.โอ้ว!!" นิชคุณกระแทกแก่นกายจนมิดลำปลดปล่อยสายน้ำรักร้อนระอุใส่ช่องทางคับแน่นที่แปดเปื้อนไปด้วยเลือดสดสีแดงเข้มกับคราบราคีคาวจากตัวเค้า
' มันยังไม่จบนะครับคุณแทคยอน กิมมิคของเรื่องนี้มันอยู่ตรงนี้แหละครับ นิชคุณกระตุกกลุ่มผมของแทคยอนเต็มกำมือ เค้าลากแทคยอนไปที่ห้องน้ำจับร่างคนผิวเข้มาดไว้กับอ่างล้างหน้า นิชคุณใช้ขาเบิกทางขาของแทคยอนให้อ้ากว้าง ก่อนจะใช้นิ้วมือแง้มล่องก้นให้เห็นชัด เค้าเสียบแก่นกายของตนเองเข้าไปทันที เค้ากระแทกกระทั้นอย่างสุดแรง จนตัวเองเสร็จสมใจ น้ำรักขุ่นข้น ไหลเยิ้มผสมกับเลือดสดๆที่เกิดจากการฉีกขาดของช่องทางภายใน ล้นไหลมาตามขาของแทคยอน และหยดลงพื้นเบื้องล่าง ส่วนคนผิวเข้มหมดสติทันทีที่คนผิวขาวชักแก่นกายของตัวเองออก นิชคุณผลั่กร่างคนร่างหนาลงพื้นห้องน้ำ
rrrrrr เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
คนผิวขาวเดินนวยนาดอย่างอารมณ์ดี เค้าได้แก้แค้นให้ควอนไปแล้ว
' แต่ฉันจะเก็บนายไว้..ทรมานนายจนกว่านายจะขาดใจตายอ๊คแทคยอน หึหึ'
"คุณหนูครับ!!" เสียงของเลขาคนสนิทดังขึ้นที่ปลายสาย น้ำเสียงซึงลองบ่งบอกว่าเค้ามีเรื่องกังวลใจ และข่าวได้ที่จะมาแจ้งเจ้านายแบบเค้า เป็นเรื่องไม่ดีแน่
"มีอะไร.."นิชคุณถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
"ผิดผลาดครับ..ผมทำงานผลาด..ผู้ชายคนนั้นไม่ใช่คนร้ายครับ.." ซึงลองพูดเสียงสั่นแบบเก็บอาการไม่อยู่
"DNA ถูกสับเปลี่ยนครับ..เราพบ..เอ่อ..คุณชาน..คุณชานเค้ามาดูด้วยตัวเองและ.." ซึงลองพูดไปไม่กี่คำ เค้าหยุดเพื่อจะรวบรวมสติ
"เราทำการทดลองซ้ำหลายรอบแล้ว แต่มันไม่ใช่ครับ..เรากำลังคิดว่า บางทีคนร้ายอาจเป็นคนอื่นในโรงบาลครับ..DNA ถูกสับเปลี่ยนแน่ๆ"
" คุณชานอยากพบคุณหมออ๊คครับ...คุณหนูครับ..เค้า..เอ่อหมออ๊คเค้ายังโอเคอยู่ไหม" ซึงลองกลัวแทบขาดใจ เค้าไม่รู้ว่าตอนนี้เจ้านายเค้าทำอะไรกับผู้ชายคนนั้นไปบ้าง
"อืม.." นิชคุณนิ่งเงียบ ความรู้สึกต่างๆนานาโถมเข้าใส่นิชคุณไม่ขาดสาย เค้าหันกลับไปมองชายผิวเข้มที่นอนหมดสติอยู่บนพื้นห้องน้ำ ผู้ชายที่เค้าเพิ่งจะขืนใจและกระทำย่ำยี่อย่างรุนแรงไปเมื่ครู่เป็นเพียงแพะรับบาปอย่างที่เจ้าตัวปฎิเสธจริงๆ
"พาชานมา..เดี๋ยวนี้" นิชคุณพูดจบก็รีบวางสาย เค้ารีบปรี่ไปดูแทคยอนก่อนเป็นอันดับแรก คนผิวขาวประคองร่างชายผืวเข้มลงอ่างอาบน้ำและล้างคราบราคีคาวที่เกิดจากตัวเค้าให้สะอาด
"นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน!!..ควอนนายโกรธพี่ใช่ไหม..นายแค้นที่พี่ไปยุ่งกับแฟนนายใช่ไหม...พระเจ้าลงโทษผมใช่ไหม..ลงโทษที่ผมคิดร้ายกับคนอื่น..ลงโทษเพราะผมไปยุ่งเรื่องส่วนตัวน้องชายผมใช่ไหมครับ" นิชคุณพึมพำข้างตัวแทคยอน เค้าพาร่างแทคยอนมานอนบนเตียง และจัดการทำแผลเล็กๆน้อยๆและห้ามเลือดเท่าที่ทำได้
"....." แทคยอนได้สติขึ้นมาเล็กน้อย เค้าได้ยินเสียงบ่นพึมพำอะไรสักอย่างก่อนสติจะหมดลงอีกครั้ง
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น