คนร้าย
ณ สถานนีตำรวจส่วนกลาง
ภายในห้องสีดำเรียบหรู มีโต๊ะเหล็กพับวางตั้งอยู่กลางโต๊ะ เบื้องหน้าผู้หญิงผิวขาวปากแดงช่ำในชุดเสื้อกล้ามสีขาว กระโปรงยาวเข้าชุดสีดำ
ผู้ชายร่างท้วมพาเธอมาที่นี่ กับหญิงสาวสวยอีกคน ดูลุคแล้วคงเป็นทนายความคนสวยคนนั้น และนายหนุ่มคุ้นหน้าเธออีก4 คน ประกอบไปด้วย นิชคุณ แทคยอน จุนโฮ ชานชอง
ทิฟฟานี่ถูกเรียกไปสอบปากคำที่โรงพักกับบูมเมื่อ3เดือนก่อน พวกเค้าพูดคุยกันหลายเรื่องและทำให้รู้ว่านอกจากทิฟฟานี่แล้วยังมีคนอื่นอีก บูมต้องตามหาตัวคนอื่นๆที่เพื่อนสาวตัวแสบของนิชคุณพาดพิงถึง เธอถูกควบคุมตัว ห้ามประกัน ห้ามออกนอกประเทศจนกว่าจะตามตัวคนที่เหลือได้
"บอกมาทิฟ โทษหนักจะได้เบาขึ้น ทิฟวางยาคุณแทคทำไม " น้ำเสียงนิชคุณฟังดูไม่เป็นมิตรตั้งแต่เริ่มการสืบสวน แทคยอนจับมือของคนร่างขาวไว้เบาๆ คนที่โกรธควรจะเป็นแทคยอน แต่ผู้ชายผิวเข้มที่ยืนเคียงข้างนิชคุณกลับยกโทษให้ทิฟฟานี่ง่ายๆ
‘ ทำไมคุณถึงเป็นคนดีแบบนี้ คุณลืมอดีตเลวร้ายแบบนั้นได้อย่างไร ทั้งที่ก่อนหน้านี้คุณทรมานและยังทำใจไม่ได้ มีบางอย่างผิดปกติรึเปล่า คุณทำเหมือนมันไม่ใช่เรื่องของคุณเลย’ นิชคุณครุ่นคิดมาตลอด
" ฉันไม่รู้เรื่อง อย่ามาโทษกันง่ายๆนะ ฉันบอกไปแล้วนี่ฉันไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องการวางยาหมอนี่เลยนะ...นายอย่าโยนทุกอย่างมาที่ฉันสิ" ทิฟฟานี่มองค้อนนิชคุณ
“แต่ตำรวจเจอลูกน้องเธอ...พวกนั้นบอกว่าเป็นคำสั่งเธอ" ชานชองตวาดเสียงดัง
" ฉันไม่รู้เรื่อง!! ...ย่าห์!! แกอย่ามาตวาดฉันนะ แก..ไอ้หมีชานชอง แกอย่าคิดว่าฉันกลัวแกนะ แกก็แค่ลูกไล่ไอ้คุณเท่านั้น...แกอย่าคิดจะมาหาเรื่องฉันนะ" ทิฟฟานี่เสียงสั่น เธอไม่ชอบการถูกตะคอก
"ทิฟ.." หมีทำหน้ามึน เค้าพยายามสงบอารมณ์
"..แกไอ้หมีตาโหล..เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับแก แกเสนอหน้ามาที่นี่ทำไม...ฉันทำอะไรให้แกเหอะ" ทิฟหันมาทะเลาะกับชานชองแทน ถึงเธออยากทำร้ายชาน แต่เหตุผลมันก็เป็นเพียงแค่ชานเป็นคนดีเกินไปเหมือนครอบครัวแทคยอน เธอเงยหน้าขึ้นมองแทคยอนแวปเดียว
“คิดว่าฉันอยากยุ่งกับหมอนี่เหรอ” ทิฟฟานี่สลดลงเมื่อสบตาเข้ากับแทคยอน
"คุณ..ยังยืนกระต่ายขอเดียวไม่ยอมรับงั้นเหรอ เราจับผู้ร่วมกระบวนการได้หมดแล้วและทุกคนพาดพิงถึงคุณนะ" บูมตัดสินใจพูดเอง
บูมพาคนขับรถไปรับแทคยอนที่โรงพยาบาลเข้ามา แทคยอนพยักหน้าและเจ้าหน้าที่ก็พาลูกน้องทิฟฟานี่ออกไป ในขณะที่บูมออกไปพาผู้หญิงอีกคนเข้ามา หญิงสาวหน้าตาดีจากแผนกจิตเวช พี่เลี้ยงโจควอน เธอเดินก้มหน้างุดเข้ามา วันนี้เธอดูไม่สวยใสเหมือนวันเก่าๆ ใบหน้าที่มีรอยช้ำเขียวมาด้วย
“แก!!...ฉันไม่ได้ทำจริงๆนะ..แกเชื่อมันงั้นเหรอ..คุณแกเชื่อมันมากกว่าเพื่อนแกเหรอ” ทิฟฟานี่โวยวายเสียงดัง แต่เธอหุบปากลงเมื่อเห็นผู้หญิงอีกคน สายตาที่จดจ้องไปที่ลูกน้องของเธอ เหลือบมองไปที่ผู้หญิงอีกคนอย่างไม่ชอบใจ
" เธอสารภาพเรื่องปล่อยข่าวเรื่องหมอซีแต่งงานให้คุณโจควอนรู้ คุณรู้ใช่ไหม ว่าทำไมเธอทำแบบนี้" บูมพูดขึ้น
“เราคุยกันแล้วนี่ คุณพาดพิงถึงเธอ เราพาตัวเธอมาแล้วนี่ไง” กุ๊ยพูดบาง
" เราได้หลักฐานจากโทรศัทพ์เธอทั้งหมดด้วย" ทนายสาวพูดขึ้น พร้อมหยิบยื่นเอกสาร บทสนทนา การอัดข้อความเสียงรวมทั้งข้อมูลที่แกะจากsdการ์ดมาวางบนโต๊ะทั้งหมด
"อย่างน้อยคุณก็ไม่โง่..ที่จะไม่เก็บหลักฐานความชั่วของคนอื่นไว้นะคะ"กุ๋ ยปลายตามองพยาบาลสาวผ่านขอบแว่นตาที่เธอแค่ใส่ไว้เพื่อเพิ่มความน่าเชื่อถือ
ทิฟฟานี่หน้าซีดลงทันที
' แกนะแก..คิดจะตลบหลังฉันเหรอ..นังสารเลว..ฉันจะทนไม่ไหวแล้วนะ..พวกแกทั้งหมดต้องเจ็บไปพร้อมกับฉัน' เธอยกยิ้มขึ้นที่มุมปาก
" เดี๋ยวครับ ..นี่มันเรื่องอะไรกัน .. เธอปล่อยข่าวให้ควอนทะเลาะกับแฟนเหรอ" นิชคุณหันมามองหน้าบูมทีนึงหันมองพยาบาลสาวครั้งนึง
"ก็คุณทิฟจ้างฉันนี่..ฉันก็แค่พนักงานกินเงินเดือนที่อยากได้รายได้เพิ่ม..ฉัน..มะ..ไม่คิดว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้" พยาบาลสาวนั่งตัวลีบ
" แก !! " นิชคุณพุ่งตัวข้ามโต๊ะเข้าหาทิฟฟานี่
" ใจเย็นคุณ!! " แทคยอนรีบใช้แขนกำยำรวบเอวของนิชคุณไว้และดึงนิชคุณให้ออกห่างจากหญิงสาวที่นั่งอยู่ฝากของโต๊ะเหล็กสีดำ จนตัวคนผิวขาวลอยขึ้นเหนือพื้น คนผิวขาวเตะเท้าเหนือพื้นไปมา
"ถ้านายควบคุมสติและอารมณ์ไม่ได้..นายต้องไปยืนฟังเธอชี้แจงหลังห้องนั้น" แทคยอนชี้ไปที่ประตูห้องที่เชื่อมกัน เค้าขอให้หยุดการสอบสวนเพราะคนผิวขาวสติแตก
การสืบสวนพักเบรคเพราะนิชคุณคลุ้มคลั่ง จุนโฮและชานชองต้องพานิชคุณไปนั่งคุยกันอีกห้องนึง ในขณะที่แทคยอนนั่งโอบนิชคุณไว้ข้างกาย ทั้ง4 คนถูกเรียกตัวกลับเข้าไปในห้องสืบสวน
"เด็กน้อย" แทคยอนเรียกชื่อของคนผิวขาวในขณะที่กำลังจะเข้าห้องสืบสวน
" ครับคุณแทค" นิชคุณหันมามองหน้าแทคยอน
" เรียกฉันว่า แทคเฉยๆสิ แค่แทค " แทคยอนยิ้มด้วยสีหน้าอบอุ่น
" เอ่อ..ทำไม" นิชคุณพูดไม่ออก ใบหน้าขาวๆขึ้นสี ใบหูแดงเเป๊ด
" แล้วฉันจะเรียกนายว่า..คุณ..เฉยๆเหมือนกัน" แทคยอนยกยิ้มให้
" เร็วสิคุณ..ก่อนที่แทคจะเปลี่ยนใจ" คนตัวใหญ่ยิ้มหวาน บางทีเค้าคงเขินด้วยเหมือนกัน
" เอ่อ..ครับแทค..เอ่อ" นิชคุณรู้สึกใบหน้าร้อน เค้ายกมือขึ้นปัดความร้อนออกจากตัว
" คุณเชื่อใจแทคนะ..ทุกอย่างจะจบได้ด้วยดี..เวลาที่โกรธให้คิดถึงหน้าแทค เวลาที่เสียใจให้พูดชื่อแทค ร้องหาแทค โอเคไหม..ถ้าไม่ไหวแค่ซบไหล่แทคก็ได้..แล้วแทคจะพาคุณออกมา..โอเคไหม" แทคยอนรวบคนร่างขาวเข้าหาตัวจน ใบหน้าพวกเค้าแทบติดกัน
"พี่ฮะ..ผมก็เข้าใจนะครับ" ชานชองหันมาแซวพลางทำท่าผิวปากล้อเลียน
การสืบสวนเริ่มดำเนินการต่อไป นิชคุณสงบนิ่งขึ้น บรรยาการในห้องสืบสวนเริ่มคุกรุ่นขึ้นเพราะทิฟฟานี่เริ่มสติแตก ตอนที่รู้ว่าซีวอนหนีออกนอกประเทศไปแล้ว บูมกำลังส่งคนออกตามจับตัวซีวอนกลับมา ในขณะที่ซึงลองประสานงานภายในประเทศ
คนร่างขาวเดินเข้ามาพร้อมกลุ่มคนกลุ่มเดิม เธอเห็นทิฟฟานี่นั่งร้องไห้เหมือนคนบ้า นางพยาบาลฟุบหน้าลงกับโต๊ะ ทิฟฟานี่หันมามองหน้านิชคุณด้วยสายตาเดือดดาล
" 55ทั้งหมดมันเป็นเพราะแกน่ะแหละ คุณเพราะแกมันโชคดี พ่อแม่แกเที่ยวประกาศไปทั่วว่าเเกเก่งและดี แกกลับมาจากต่างประเทศ แกเดินเข้ามาและเอาทุกอย่างไปจากพี่ซี แทนที่แกได้เจสไปแล้ว แต่แกก็โลเล แกไม่ยอมแต่งงานกับเจสสักที พอแกมาพี่ซีก็เปลี่ยนไป ทั้งที่ฉันเป็นเมียเค้าแต่เค้าก็ไม่เคยแคร์ฉันเลย ฮือ ฮือ ฮือ เค้าหันไปสนใจเจสเพราะแก..คุณ" ทิฟฟานี่ร้องไห้ออกมาเสียงดัง
นิชคุณนิ่งอึ้ง คนที่เหลือก็อึ้งไม่แพ้กัน
"พวกแกทุกคนมัวแต่นึกถึงความรู้สึกตัวเอง แกนิชคุณเพราะแกทำให้พี่ซีสติแตกเค้าพลักฉันตกบันไดจนฉันแท้งลูก!! ลูกที่ฉันรัก ถึงไม่ได้พี่ซีมาอย่างน้อยฉันก็ได้ลูกเค้ามา” ทิฟฟานี่น้ำตาไหลพราก
“ฮือ ฮือ "
" ทิฟ..คุณขอโทษ" นิชคุณน้ำตาคลอเบ้า ' พระเจ้า!!เรื่องทั้งหมดเกิดจากผมจริงๆรึเนี่ย'
"แกไม่ต้องขอโทษฉันคุณ ..ฉันเอาคืนแกทุกคนแล้ว555" ทิฟฟานี่ยิ้มสะใจส่งสายตาแค้นเคืองให้กับคนร่างขาว
"ฉันนี่แหละเป่าหูเจสสิก้าให้หันไปรักควอน ในเมื่อแกยังไม่คิดจะแต่งงานกับเจส แกมัวแต่ทำงานบ้าอะไรของแก ฉันก็ต้องคอยระวังไม่ให้พี่ซีได้เจสเหมือนกัน” ทิฟฟานี่แสยะยิ้ม
"ทั้งที่พี่ซีน่าจะหยุดได้แล้วเพราะยัยเจสก็ไม่เล่นด้วย เค้าดันหันไปเตาะยัยควอน...เพื่อที่จะแก้แค้นนาย..แล้วน้องชายนายก็โง่ยอมให้พี่ซีหลอก..ยอมเป็นหมากในกระดานเพื่อฆ่าพี่ชายตัวเอง"
"เดี๋ยวนะ!! พี่ซี พี่ซี่ ที่เธอพูดถึงนี่มันซีวอนเหรอ" นิชคุณนิ่วหน้าใบหน้ามีแต่คำถาม
" คุณแกมันโง่..นายคิดสิครอบครัวนายทุกคนเป็นมารในชีวิตใคร ตั้งแต่พ่อแม่แกตัวแกและโจควอน ใครกันที่ทั้งโกรธและเกลียดแกมาก "
‘ซีวอนเหรอ!!’ นิชคุณตกตะลึง ร่างกายเค้าอ่อนยวบ แทคยอนโอบคนร่างขาวทันที
‘พระเจ้า!!’ นิชคุณไม่เคยนึกสงสัยซีวอนเลย
" หึ คุณแกอย่าเพิ่งเป็นลมยังมีอะไรที่แกไม่รู้อีกมาก" ทิฟฟานี่เดาะลิ้นอย่างสนุก เธอเหยียดยิ้มและเล่าความต่ออย่างผู้ชัย
"หลังจากนั้นฉันก็แค่ปล่อยข่าวเรื่องซีวอนแต่งงาน น้องชายนายก็ดิ้นเร้าไปฆ่านังผู้หญิงคนนั้น!!"
"นังผู้หญิงนั่นตายคามือคุณเลยนี่คุณหมออ๊คแทคยอนใช่ไหมคะ..แล้วคุณก็หายตัวไป..ทำตัวลับๆล่อๆ.พักงานไปเพราะเสียใจมากใช่ไหมที่เด็กนั่นตายคามือคุณเหมือนน้องสาวคุณ" ทิฟฟานี่ยิ้มเหี้ยมเกรียม
"อย่าพูดถึงแท..ไม่งั้นฉันจะฆ่าเธอ" แทคยอนแยกเขี้ยวขู่
"ฉันจำคุณได้ตั้งแต่เห็นคุณครั้งแรก..อุบัติเหตุรถชนเมื่อหลายปีก่อน..ฉันเจอน้องสาวคุณ " ทิฟฟานี่ยิ้มเศร้าลง
"..ฉันเตือนเด็กนั้นแล้วว่าอย่าไปดูตัว..อย่าขึ้นรถไปกับพ่อแม่แก..คุณ..ฉันรู้ว่าพี่ซีตัดสายเบรครถพ่อแม่แก..แต่เธอมองโลกในแง่ดีเกินไป..โลกสวย..ใช้ชีวิตอย่างเด็กสาวที่มีชีวิตที่สดใสเกินไป..คุณเลี้ยงเด็กคนนั้นมาแบบอ่อนต่อโลกเกินไป..โลกเน่าๆของผู้ใหญ่...ทั้งที่ฉันไม่คิดจะยุ่งกับคุณแท้ๆ...ฉันสงสารคุณที่เสียน้องสาวไปคนนึงจากฝีมือพี่ซี..แถมพ่อแม่คุณยังตรอมใจตายเพราะเด็กคนนั้นอีก ฉันเตือนเธอแล้ว" น้ำตาใสๆขึ้นคลอเบ้าตาข้างนึงของทิฟฟานี่ เหมือนเธอเสียใจกับเรื่องครอบครัวแทคยอนจากก้นบึ้งหัวใจ
"ผมรู้..ผมถึงไม่เอาเรื่องคุณไง..ผมรู้มาแต่ต้นแล้วว่าคุณเตือนแท..แทบอกผม..เธอบอกว่าเจอคุณก่อนที่จะนั่งรถไปกับพ่อแม่นิชคุณ...ผมถึงจำชื่อคุณได้" แทคยอนพูดเสียงเบา แต่เค้าคิดว่าทุกคนได้ยินคำพูดเค้า คนร่างขาวข้างกายแทคยอนหน้าซีดตัวสั่นมากกว่าเดิม
" นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน" น้ำเสียงนิชคุณแผ่วเบาจนแทบไม่ได้ยิน
" แค่เพราะเค้าไม่รักเธอ..เธอถึงต้องทำร้ายทุกคนขนาดนี้เลยเหรอ " แทคยอนเลือดขึ้นหน้าทมึงตาใส่ทิฟฟานี่ และหันมาทางนางพยาบาล
"ฉันไม่เสียใจเรื่องพี่ซีไม่รักฉันหรอกนะ ฉันเสียลูกของฉันไปแกน่าจะรู้ความรู้สึกฉันนี่..นายก็แทบบ้านี่ตอนที่เสียครอบครัวไปน่ะ"ทิฟฟานี่ตะโกนใส่แทคยอนกลับ
พยาบาลสาวนั่งก้มหน้างุด "ฮือ ฮือ ฉันขอโทษค่ะ"
"แกนังพยาบาล แกไปทำอีท่าไหนล่ะ ถึงไปร่วมหัวจมท้ายกับการสับเปลี่ยนDNAของพี่ซีน่ะ แกนอนกับมันใช่มั้ย แกหักหลังฉัน ฉันให้แกไปจัดการเรื่องเป่าหูนังควอนไม่ใช่ให้แกไปคอยดูแลผัวฉันบนเตียง" ทิฟฟานี่สติแตกเธอลุกจากโตะ โผเข้าจะบีบคอพยาบาลสาว
เจ้าหน้าที่ต้องเข้ามาช่วยดึงทิฟฟานี่ให้ออกห่างจากตัวพยาบาล
" หึหึ เรื่องDNA แกก็ถามเอาจากนังนี่กับไอ้ผัวตัวดีของฉันเอาสิ " ทิฟฟานี่พลายมือทำท่าสบายใจ
"เพราะคุณอยู่ที่นั่นวันนั้น...หมอซีเลยคิดว่า ถ้าเป็นคุณเรื่องมันคงง่าย ยิ่งเป็นคนใกล้ตัว หาตัวจับง่าย " พยาบาลสาวพูดเสียงสั่น
" ฉันขอโทษค่ะคุณหมอ..ฉันหลงรักหมอซี ฉันกลัวเค้าโดนจับ ฉันขอโทษจริงๆค่ะ" นางพยาบาลสาวพูดไปร้องไห้ไป
" ฉันโกรธแกคุณ..โกรธที่แกมีความสุขกับคนอื่นและปล่อยเจสสิก้าเป็นอิสระ แกทำให้พี่ซีไม่ยอมวางมือจากเจส ฉันขายข่าวที่แกเป็นเกย์เพราะฉันไม่ชอบใจ มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับหมอนี่เลย” ทิฟฟานี่หันมองหน้าแทคยอน
“ ตอนที่รู้ว่านังควอนตายฉันก็รู้เลยว่าเป็นฝีมือพี่ซี ฉันไม่รู้ว่านังควอนไปเล่นบ้าอะไรถึงทำให้พี่ซีสติแตก แล้วพี่ซีก็หายหัวไป จนกระทั่งเค้าโผล่มาในวันงานเลี้ยงบริษัทแกคุณ เค้าเอาแต่ตามตัวเจสสิก้า ฉันเลยตัดสินใจฉันขายข่าวDNA เพราะพวกคุณมัวแต่งมโข่งอะไรกันไม่รู้ ฉันเลยพยายามบอกใบ้ให้ พวกแกมันโง่ฉันแค่อยากให้พวกแกขุดคดีพี่ซีกันง่ายขึ้นเท่านั้น..พวกแกควรจะขอบใจฉันนะ" ทิฟฟานี่พล่ามยาว
“ฉันทำแค่เรื่องปล่อยข่าวเท่านั้น...ส่วนเรื่องวางยาอะไรนั่นฉันไม่ได้ทำ..ฉันไม่ได้คิดจะยุ่งอะไรกับเค้า..นี่เป็นเรื่องของพวกเราไม่ใช่เค้า” ทิฟฟานี่สารภาพ
ทิฟฟานี่กับพยาบาลถูกส่งตัวให้เจ้าหน้าที่เป็นคนจัดการ ตอนนี้เหลือแค่เรื่องของการตามหาซีวอน กับคนที่วางยาแทคยอน ชานชองออกมาคุยกับแทคยอนข้างนอกห้อง ในขณะที่นิชคุณหมดสติไปหลังจากทิฟฟานี่สติแตกพักเดียว
" พี่แทคเก่งเนอะ พี่เก่งมากเลย แล้วเมื่อไหร่พี่จะเล่าความจริงให้คุณฟังล่ะ" ชานชองมองหน้าแทคยอนแบบจริงจังจนจุนโฮงง
" ฉันเล่าไปหมดแล้ว..เด็กหมี" คนผิวเข้มลุกขึ้นและเดินกลับเข้าไปดูนิชคุณ
" ความจริงอะไรหรอ" จุนโฮทำท่าสนใจ
" ชานถูกสั่งห้ามเรื่องนี้แล้วโฮ..ชานปากมากมาหลายครั้งแล้ว..ชานทำให้เรื่องแย่ๆเกิดขึ้นหลายครั้งเพราะปากชาน"
"ก็จริงนะ..ปากนายน่ะระรานไปทั่วล่ะ" จุนโฮตอบ
" ใช่ไหมล่ะ" ชานชองยิ้ม
"เอาไว้ชานจะเล่าให้โฮฟัง ถ้าโฮยอมมาค้างห้องชานคืนนี้โอเคป่ะ" หมีชานยิ้มหวานอ้อนจุนโฮ
" เฮอะ!! ชานคิดว่าโฮอยากรู้ขนาดนั้นเลยเหรอ " จุนโฮลุกและเดินตามหมออ๊คเข้าไปดูนิชคุณ
" ย่าห์ !! โฮ ชานขอโทษน้า" ชานชองก้มหน้าคอตก คืนนี้อดใช่ไหม
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น