ข้อข้องใจ
หลังจากที่นิชคุณพาแทคยอนไปตัดไหม เค้าตกลงกับแทคว่าเค้าจะพาแทคยอนไปเที่ยวที่ไหนก็ได้ที่แทคยอนอยากไปเป็นการขอบคุณที่ช่วยชีวิตเค้าไว้
"อยากไปดูซากุระบาน แต่หน้านี้ไม่มีใช่ไหม งั้นไปสวนสนุกแทนกะได้" แทคยอนสวมกอดนิชคุณ และจูบแก้มขาวๆของเพื่อน1 ฟอด เป็นการตอบแทน
เพื่อนตัวขาวยกมือขึ้นแตะผิวหน้าตำแหน่งที่ริมฝีปากเพื่อนสัมผัสโดน ใบหน้าเค้าแดง แด้ง แดง นิชคุณรู้สึกใบหน้าร้อนด้วยความเขินอายมากกว่าครั้งไหนๆ
' ใครสอนให้นายทำแบบนี้ เที่ยวได้หอมแก้มคนอื่นเค้าไปทั่ว โว้ย!!'
นิชคุณวางแผนให้ผู้หญิงเข้าไปหลอกแทคยอนที่สวนสนุกโดยที่เค้าจะปลีกทางให้ทำเป็นว่าแยกตัวออกไป เค้าอยากพิสูจน์อะไรบางอย่าง ' นายเป็นผู้ชายที่เที่ยวได้มั่วไปเรื่อยจริงรึปล่า '
นิชคุณพาแทคยอนมาสวนสนุกตั้งแต่เช้า คนตัวใหญ่ซื้อตั๋วเครื่องเล่น และเล่นทุกอย่างยกเว้นบ้านผีสิง
“ อ่าบ้านผีสิง...จะน่ากลัวแค่ไหนนะ..” คนผิวขาวชี้นิ้วไปทางบ้านผีสิง แทคยอนส่ายหัวดิ๊กๆ แถมยังจ้ำอ้าวหนีไปเฉยๆ
“แทค!!...คุณจะเล่นไอ้นี่...มานี่เดี๋ยวนี้เลย!!” นิชคุณตะโกนบอกเพื่อนรักของเค้า
“ไม่...ไม่เอา...อยากเล่นก็เล่นคนเดียวสิ!!” แทคยอนสวนกลับทันควัน
“ทำไม..หรือนายกลัวผี” นิชคุณยิ้มร่าเมื่อเห็นคนตัวใหญ่ทำหน้าบอกบุญไม่รับ
“เปล๊า!!..” คนตัวใหญ่ค่อยๆเดินกลับมาหาเพื่อนตัวเล็ก
“เข้าไปเล่นด้วยกันเถอะน่า..วันนี้นายสนุกมาทั้งวันแล้ว...ให้ฉันสนุกบ้างสิ" เพื่อนผิวขาวแสยะยิ้ม เค้ากางนิ้วมือคว้าหมับที่ข้อมือคนตัวใหญ่ กึ่งเดินกึ่งลากไปยื่นตั๋วก่อนเข้าไปในตัวบ้านผีสิง ทางเดินมืดสนิทมีแสงไฟเป็นสีๆสว่างวาบไปมา
“อา...อ๋า!!! ” คนตัวใหญ่ร้องลั่นกระโดนเกาะข้างฝา กำแพงด้านข้างดำมืดมีผีห้อยหัวลงมา
“อ๊าๆๆๆไม่เอาแล้ว ออกเถอะ!! ” แทคยอนขาอ่อนยวบยาบ เค้าทรุดตัวลงนั่งกับพื้น
“แทค...นายอยู่ไหนอะ” นิชคุณหันรีหันขวางในความมืด เพื่อนตัวโตที่เดินตามหลังเค้ามาติดๆหายตัวไป นิชคุณได้ยินแต่เสียงครวบญครางเบาๆก่อนจะเงียบหายไป
คนผิวขาวเปิดไฟฉายจากมือถือ เพื่อตามหาเจ้าแมวตัวโตของเค้า “นายอยู่ไหนแทค โอ๊ะ!!”
แสงไฟสีส้มส่องสว่างลงกับพื้น ทำให้เจ้าของมือถือ มองเห็นเพื่อนตัวโตนั่งกอดตัวเองอยู่ในความมืด
“กลัวขนาดนั้นเลยเหรอ” แสงไฟสีแดงส้มเขียวที่สาดส่องลงบนหน้าเพื่อนตัวโตทำให้นิชคุณมองไม่ออกว่าเพื่อนเค้ากำลังอยู่ในภาวะช็อค
“ออกก็ได้...ว่าแต่ถ้าเดินย้อนกลับไป เค้าจะให้เราออกทางเดิมไหมเนี่ย” นิชคุณบ่นพึมพำกับตัวเอง
“แทค...นายไหวไหม” คนผิวขาวพยุงร่างอ่อนปวกเปียกของคนผิวเข้มขึ้นมายืน แทคยอนโอบกอดหลังเพื่อนตัวเล็กไม่ปล่อย
“แทค...ถ้านายกอดแบบนี้ ..ฉันพานายออกไปไม่ได้นะ” นิชคุณนิ่งค้างกับความอบอุ่นจากผิวกายใครอีกคน ‘ตัวนายอุ่นดีจัง’
“อย่าทิ้งแทคนะ...อย่าทิ้งแทค” คนผิวสีซุกหน้าลงกับซอกคอเพื่อนสนิท
“นายตะหากที่เป็นคนทิ้งฉันนะแทค” นิชคุณพึมพำเบาๆ ก่อนจะถูลู่ถูกังพาเพื่อนขาอ่อนเดินออกมาถึงปากทางออกได้
“นายกลัวผี” นิชคุณยกยิ้มมุมปาก
“มันมืด” แทคยอนนั่งหน้าซีดตัวสั่นอยู่ที่ม้านั่งข้างเครื่องเล่น
“นายไม่เชื่อเรื่องผีทำไมกลัวผีล่ะ..คนไม่เชื่อก็น่าจะไม่กลัวนะ”นิชคุณพูดไปพลางดื่มน้ำดับกระหาย ก่อนจะส่งต่อให้แทคยอน
“ไม่รู้สิ...คงต้องถามชานว่า...ตอนเด็กชานเคยแกล้งอะไรแทครรึเปล่า” แทคยอนพูดอย่างเหม่อลอย
“นามสกุลพวกนายก็ไม่เหมือนกัน” นิชคุณเอะใจเรื่องนี้มาแต่แรกแล้ว
“ พ่อรับชานมาเลี้ยง...ถ้าต้องคอยรื้นฟื้อความสัมพันธ์กับคนอื่นตลอดเวลา มันไม่ดีหรอก ” แทคยอนตอบ
“ชานบอกว่าจะดูแลแทคให้ดีมากกว่าที่พ่อแม่เคยทำดีกับเค้า..เพราะแทคเป็นสมบัติล้ำค่าชิ้นเดียวที่เหลืออยู่หลังพ่อตายน่ะ” แทคยอนฉีกยิ้มเหมือนเจ้าตัวกำลังมีความสุขเมื่อคิดย้อนไปในอดีต
“งั้นเหรอ” นิชคุณเหม่อมองไปทางสนามหญ้าอย่างไร้จุดหมาย
วันนี้ทั้งวันแทคยอนดูมีความสุขเหมือนเด็กได้เจอของเล่นชิ้นใหม่ เค้ายิ้ม หัวเราะ กินขนมอย่างมีความสุข จนนิชคุณรู้สึกมีความสุขไปด้วย พวกเค้าไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันนานมากแล้ว แต่เมื่อถึงเวลาที่เค้านัดหมายสาวๆไว้ นิชคุณก็ต้องยอมทำตามแผนตัวเอง เค้าอยากยกเลิกแผนการณ์
" คุณคะ " หญิงสาว2 คนเดินเข้ามาทักนิชคุณและแทคยอนตามแผน นิชคุณทำเป็นพูดคุยกับหญิงสาวสนุกสนาน และเค้าก็ขอแยกตัวไปกับหญิงสาวคนนึง และทิ้งผู้หญิงอีกคนไว้ข้างตัวแทคยอน
" ดีค่ะ ฉันฮีจิน" สาวสวยน่ารักตัวเล็กสไตส์ซูจีขยับตัวเข้าใกล้แทคยอน คนผิวเข้มขยับตัวหนีนิดหน่อย
" แทคยอนครับ" แทคยอนขยับตัวห่างจากฮีจีนมากขึ้น แทบจะทำให้ฮีจินรู้สึกแย่กับกิริยาแทคยอน
" เพื่อนคุณบอกว่า..คุณกำลังจะกลับแล้ว ..งั้นเราไปกันเลยดีไหม" ฮีจีนขยับตัวประชิดแทคยอน
" ผมจะกลับแล้วครับ..คงไปต่อกับคุณไม่ไหว ผมง่วงมากเลย" แทคยอนถอยหลัง2 ก้าว เค้ารู้สึกปวดหัวหน่วงๆหลังจากไม่ได้มีอาการมาหลายวัน
" งั้นเราไปที่เงียบกัน คุณจะนอนอย่างเดียวก็ได้ ที่เหลือฉันจัดการเอง " ฮีจินยกยิ้มมุมปากเธอคว้าข้อมือแทคยอนอย่างถือวิสาสะ
" ก็บอกว่าไม่ไปไง..พูดไม่รู้เรื่องเหรอ!!" แทคยอนสะบัดข้อมือตัวเองเต็มแรง ก่อนจะผลักฮีจินล้มลงไปนั่งกับพื้น
" ย่าห์!!...ทำแบบนี้เกินไปแล้วนะ..นายผู้ชายรึเปล่าเนี่ย!!" หญิงสาวขายบริการโกรธควันออกหู
" ย่าห์!!...ทำแบบนี้เกินไปแล้วนะ..นายผู้ชายรึเปล่าเนี่ย!!" หญิงสาวขายบริการโกรธควันออกหู
"ผมเป็นผู้ชาย แต่ผมไม่นอนกับผู้หญิงหรือใครทั้งนั้น..ได้โปรดอย่ามายุ่งกับผมเลย" แทคยอนตะคอกใส่เธอ ตอนนี้เค้าปวดหัวแทบระเบิด มาก คนผิวเข้มถอยหลังมานั่งที่ม้ายาวด้านหลัง
เพื่อนตัวขาวยืนดูอยู่ห่างๆในจุดลับตา เค้าไม่ได้ยินอะไรเลย แต่เค้าเห็นสิ่งที่เพื่อนตัวโตทำทั้งหมด ดูเหมือนว่าเพื่อนเค้าจะปฏิเสษ ฮีจินปลีกตัวออกมาทันทีที่ถูกปฏิเสษอย่างรุนแรง
ฝ่ามือเล็กๆของสาวขายบริการ ฟาดลงที่ใบหน้าของผู้ว่าจ้างอย่างตั้งใจ เพี๊ยะ!!
" ป่าเถื่อน!! ..แต่ฉันจะช่วยคุณ ฉันว่าพื่อนคุณเป็นเกย์" ฮีจินเเยกเขี้ยว ก่อนจะแสยะยิ้ม
" เกย์?" นิชคุณตาเบิกโพลง
" ก็เค้าบอกว่าไม่นอนกับผู้หญิง ถ้าไม่ใช่เกย์ เก้งแล้วจะเรียกว่าอะไร นักบวชเหรอ" ฮีจินหัวเสีย คนสวยอย่างเธอไม่เคยถูกปฏิเสธ
" เค้าบอกว่าแบบนั้นเหรอ นิชคุณย่นคิ้วถามซ้ำ
" ใช่!!...แล้วคุณจะจ่ายค่าจ้างฉันไหม..ฉันทำงานของฉันแล้ว!!" หญิงสาวอารมณ์คุกรุ่น
" อ๊ะ!!..ขอโทครับ" นิชคุณรีบควักเงินในกระเป๋าจ่ายให้ฮีจินอีกครึ่งนึงตามที่ตกลงกันไว้
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
นิชคุณครุ่นคิดขณะมองมาที่แทคยอน เพื่อนเค้าไม่ตกหลุมพรางที่เค้าขุดไว้ ถ้าหยอนเหยื่อผู้หญิงไม่สำเร็จ ก็ต้องหย่อนเหยื่อผู้ชาย กับคนอื่นแทคยอนไม่มีอารมณ์ แต่กับเค้าเอง ที่โจควอนบอกว่าแทคยอนแอบชอบเค้า คนที่จะพิสูจน์ได้ก็คงป็นตัวเค้าเอง(เค้าคิดแผนสำรองไว้แล้ว แต่เป็นแผนที่ค่อนข้างลำบากใจ)
แทคยอนนั่งทิ้งหัวไปด้านหลัง เค้าปวดหัวมากตั้งแต่ผู้หญิงคนนั้นกระแซะเข้ามาใกล้ เค้าไม่รู้ว่าทำไมร่างกายตัวเองถึงรังเกียจผู้หญิงนัก พระเจ้าคงสร้างเค้าให้เกิดมาอยู่คนเดียวไปจนตายกระมัง
" แทคกลับเถอะ" นิชคุณคิดแต่เรื่องจะพิสูจน์ความจริง
นิชคุณขับรถไปส่งแทคยอน เค้าขุ่นคิดในใจว่าจะทำอย่างไรเพื่อนผลักเพื่อนลงหลุมที่เค้ากำลังขุด
"นายนอนกับจีบ่อยไหม" นิชคุณกัดฟันพูด
" อืม" แทคยอนตอบเสียงเอื่อย เค้ารู้สึกเพลียมาก
" ไม่ปฎิเสธเลยนะ..แล้วนอกจากจี ..นายนอนกับคนอื่นด้วยเหรอ" นิชคุณกัดฟันถามต่อ
" อืม" แทคยอนตอบขณะเอียงคอไปอีกด้านของกระจก เพื่อจะหามุมสบายหลับ
'ปฏิเสธบ้างก็ได้นะแทค....แล้วจีรู้เรื่องนี้ด้วยไหม'
" แล้วจีรู้เรื่องนี้ด้วยไหม" นิชคุณเบ้หน้ากับความมั่วของเพื่อน
" อืม.." เพื่อนผิวเข้มตอบเสียงเบา เค้าปรืบตาจะหลับ
" อ่า...แล้วจีไม่ว่าอะไรเหรอ.." คำตอบจากเพื่อนตัวโต ทำให้นิชคุณเหวอหนักขึ้นไปอีก เค้าไม่รู้ว่าจีทำไมถึงยอมให้แทคทำแบบนี้
" พี่ควอนบอกว่า..นายนอนกับเค้าแล้วก็กับคนอื่นและนาย...ชอบฉัน" นิชคุณอยากรู้ใจจะขาด ว่าสิ่งที่ควอนพูดกับพี่แพนด้าเป็นเรื่องจริงไหม
"อืม" แทคยอนตอบคำถามโดยที่เค้าไม่ได้ฟังที่เพื่อนถามเลย
"งั้นนายอยากนอนกับฉันด้วยสินะ" เพื่อนตัวขาวอยากกัดลิ้นตัวเอง
"อืม..ห๊ะ!!...เดี๋ยว!!...ไม่ๆฉันไม่ได้อยากนอนกับนาย!!" แทคยอนสะดุ้งเฮือกหลังจากจับใจความบางอย่างได้
"งั้นนายอยากนอนกับฉันด้วยสินะ" เพื่อนตัวขาวอยากกัดลิ้นตัวเอง
"อืม..ห๊ะ!!...เดี๋ยว!!...ไม่ๆฉันไม่ได้อยากนอนกับนาย!!" แทคยอนสะดุ้งเฮือกหลังจากจับใจความบางอย่างได้
" ทำไมล่ะ!! ทีกับคนอื่นนายโอเค แล้วทำไมกับฉันนายไม่โอเคหล่ะ!!" นิชคุณหน้าเสียขึ้นมาทันที เค้าถูกปฏิเสธตรงๆอีกแล้ว
" แทค..ว่าแทคให้ความสุขคุณไม่ได้หรอก" แทคยอนหันหน้าหนีเค้าได้สติขึ้นมาหลังจากคิดเรื่องแบบนี้
' กับตัวเองยังยากเลย...กับคนอื่นไม่ไหวหรอก' แทคยอนค่อนเเคระตัวเองอีกครั้ง
" ทำไมจะไม่ได้ล่ะ...นายชอบฉันนี่.." นิชคุณขยับตัวข้ามเบาะรถมาหาแทคยอน
' จะเอาลูกเสือก็ต้องเข้าถ้ำเสือสิ
' จะเอาลูกเสือก็ต้องเข้าถ้ำเสือสิ
" อย่าเลย...." คนผิวเข้มดูกระสับกระส่ายไปมาเมื่อรู้สึกถึงลมหายใจร้อนๆของคนด้านข้างที่รุกคืบมาเสียใกล้
"ไม่เป็นไร!!..ถัาแทคคิดว่าคุณไม่ดีพอ" นิชคุณตัดพ้อกับการปฏิเสธของเพื่อน
" ไม่คุณคอแทคไม่ได้หมายความแบบนั้น..คือ..ถ้า... " แทคยอนตอบตะกุกตะกัก ใบหน้าคนผิวเข้มแดงระเรื่อ แทคยอนกลั้นหายใจด้วยความตื่นเต้น
" งั้นทำเลยได้ไหม" นิชคุณยกยิ้ม
" ทะ..ทำเลยเหรอ" แทคยอนเกร็งตัวขึ้นเค้าขยับหนีนิชคุณจนสุดประตูรถ
"ไม่ใช่ตรงนี้!!..ไปโรงแรมกันเถอะนะ" คนผิวขาวแสยะยิ้ม เมื่อคืนเค้าศึกษาวิธีการนอนกับผู้ชายมาเยอะพอสมควร ตั้งแต่ที่หัวใจเค้ามันเต้นแปลกๆ นิชคุณแอบบสงสัยว่าบางทีตัวเค้าเองอาจจะปราถนาในตัวเพื่อนสนิทด้วยก็ได้
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น